Doroczna Parada Piłsudskiego w Nowym Jorku, to doroczny zlot dziwadeł. To mentalne Podhale i okolice na wiecznej emigracyjnej tułaczce. W tym roku wzięło w niej udział około 150 różnych mniej lub bardziej durnych z nazwy polonijnych organizacji, w tym takie, których jedynym przedstawicielem był założyciel, prezes, wiceprezes, sekretarz i członek w jednej osobie.

Atrakcją i tak zwanymi gośćmi honorowymi byli przedstawiciele  polskiego zoo przy Wiejskiej. Przynajmniej dawaj; jakiś poseł noname z PiSu, oraz specjalista od łatwych kredytĂłw senator i happener Grzegorz Bierecki.

Dlaczego w ogóle o tym wszystkim wspominam? Ano tylko dlatego, że pan senator Skok Bierecki wyraził myśl oto taką: “Jako podatnik życzę sobie, by człowiek, który za moje podatki pracuje w Waszyngtonie, szedł na czele polskiej parady”. Chodzi o to, że na czele tej parady dumnie niczym pies na łańcuchu winien kroczyć polski ambasador. Może i powinien, choć jak się domyślacie mam nieco inne zdanie.

Prada Piłsudskiego moĹźe i jest wydarzeniem, ale głównie dla garstki tamtejszych rezydentĂłw. Dawno została juĹź zawłaszczona przez mentalnych staruchĂłw i boĹźoróşańcową konserwę. I nikt z moich choćby znajomych, ktĂłrzy do StanĂłw wyjechali (z róşnych przyczyn, w róşnym czasie  i w róşnym celu) z tym pokręconym towarzystwem nie chce miec nic wspĂłlnego.

Więc jeśli pan Bierecki czy jak mu tam, Ĺźyczy sobie by ambasador uczestniczył w tym jarmarku, to oczywiście jego sprawa. Ale ja (i mnie podobni) teĹź podatnik, taki sam jak Bierecki, nie oczkuję, a nawet sobie nie Ĺźyczę, aby ambasador mojego dostatecznie juĹź śmiesznego  kraju, dodatkowo ośmieszał się uczestnictwem w szwarc paradzie dziwnej prowieniencji. No i to tyle.

http://tiny.pl/qx66p

--
Dyskusja z wierzącym jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie dumny z wygranej.