Przypominam przeto zapominalskim o dość istotnej dziś dacie. Przez lata całe 12 dzień października świętowany był jako Dzień Wojska Polskiego, zwanego Ludowym.

Ludowym było ono z zasady, bo jego szeregi zasilali młodzi przedstawiciele ludu wszelakiego i co do tego nie ma żadnej dyskusji. Tak jak i nie ma żadnej dyskusji, że to żołnierze tej armii wygnali z Polski Niemców, a potem wleźli do Berlina, co generalnie było jednym z niewielu w polskiej historii znamienitych zwycięstw.

I to jest właśnie solą w oku patriotów, bo przecież Prawdziwy Polak winien brać z honorem w dupę, czyli widowiskowo przegrywać, nie zaś odnosić jakieś sukcesy, zwłaszcza w przy współudziale Ruskich.

Dlatego też dla nich to zwycięstwo jest oczywiście niewybaczalną klęską. Ale historii nie da się odwrócić, to co się stało się nie odstanie.

Klinicznych więc patriotów, a także patriotów z odzysku i z mianowania, pouczam i proszę, by dziś ruszyli swoje tłuste patriotyczne dupy i znicz zapalili na grobach tych, którzy tysiącami życie swe oddali, by kraj od pożogi uwolnić. To nic, że im się udało, dziś kochani Prawdziwi Polacy musicie to jakoś przeżyć. Jutro nadal możecie sławić tych kilku wątpliwej jakości bohaterów, którzy nie zdążyli się załapać na wyzwolenie, więc sami sobie napisali wątpliwą historię, własnej z dupy wziętej i prywatnej wojny. Im też w zasadzie współczuję, tak zwyczajnie po ludzku, acz ich nie rozumiem

http://tiny.pl/qxfkk

--
Dyskusja z wierzącym jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie dumny z wygranej.

    ...na Wujka i stocznie. Buuuu-ha-ha!