... warto wiedzieć z kim mamy obecnie do czynienia w życiu publicznym : http://wsercupolska.org/joomla/index.php?
option=com_content&view=article&id=3772:stalinowskie-korzenie-kor-u-sld-i-unii-
wolnoci-&catid=5:panstwo&Itemid=2 "Czołowi działacze PRL, dawni aktywni członkowie władz PZPR, wielu organizatorów pierwszej ?Solidarności?, inicjatorzy, twórcy i uczestnicy ?okrągłego stołu? unikają, jak diabeł święconej wody ujawniania życiorysów oraz bliższych informacji o swojej roli, zarówno w PRL, jak i  III RP. Obawiają się bowiem, że gdyby społeczeństwo dowiedziało się prawdy o ich przeszłości inaczej by się mogło zachować w czasie wyborów do parlamentu i do innych obywatelskich reprezentacji. Toteż dobrze się stało, że grupa opozycyjnych działaczy i publicystów próbuje przypomnieć prawdę o ludziach, którzy, jak kameleony zmieniali swoje barwy polityczne, ideologiczne, a nawet nazwiska. Oczywiście taka działalność demaskatorska wymaga od ich inicjatorów, charakteru, zasad moralnych, rzetelności, odpowiedzialności, uczciwości, cywilnej odwagi. Ale nie wystarczy tylko przypominać i wypomnieć, że ktoś w przeszłości należał do obozu rządzącego, był faworytem władz PRL, partii. Trzeba również wskazać,  z jakich korzystał  przywilejów on  i jego najbliżsi. Dlaczego np. Bronisław Geremek w okresie najgłębszego stalinizmu w Polsce wyjeżdża na studia do Paryża, kto go tam wysłał, za jakie zasługi, jakie pełnił tam funkcje i zajmował stanowiska? Podobnie Karol Modzelewski i inni beneficjanci ówczesnych władz. Nie można pominąć życiorysów takich postaci, jak Stanisław Ciosek. On sam przemilcza np. swoje rodzinne koligacje, zajmowane stanowisko pierwszego sekretarza KW PZPR w Jeleniej Górze, milczy o nadużyciach i przekrętach finansowych, jakich tam dokonywał. Nie powinno się przemilczać ani tuszować roli i dywersyjnej działalność Karola Modzelewskiego w ?Solidarności?, szkód, jakie wyrządził tej organizacji i Polsce. Społeczeństwo wciąż nie zna przeszłości wielu wpływowych do niedawna ludzi, którzy odpowiadają za to , co się w Polsce stało: za miliony bezrobotnych, rozkradziony majątek narodowy, za zubożenie Narodu, za krzywdy, za miliony  głodnych dzieci, za nędze byłych pracowników PGR-ów, za bezrobocie, za choroby, kalectwa i przedwczesną śmierć setek tysięcy obywateli, za pozbawienie setek tysięcy starszych ludzi, emerytów, rencistów wielodzietnych rodzin, mieszkań, za skazanie młodych pokoleń Polaków na  poszukiwanie chleba za granicą?   Młodsze pokolenie nie zawsze wie i rozumie, kto mu zgotował taki los. Nie wie nic lub bardzo niewiele, że sprawcami ich nieszczęsnego losu są członkowie partii wywodzący się z Unii Demokratycznej, przekształconej w Unię Wolności, w Platformę Obywatelską , w Partię Demokratyczną, że znaczna cześć dzisiejszych elit politycznych, gospodarczych, kulturalnych pochodzi z rodzin dawnych stalinowskich władców Polski. Warto, więc uświadomić Polakom zasięg i skalę tego zjawiska. Dlatego pozwoliłem sobie wykorzystać do tego celu gotowe, rzetelnie opracowane, znowu aktualne materiały sprzed kilku lat Pawła Sergiejczuka i Jerzego Roberta Nowaka. Jest bardzo smutne, że mimo istnienia od kilku lat tych demaskatorskich dowodów osoby skompromitowane wciąż egzystują w życiu publicznym: Leszek Balcerowicz, Barbara Labuda, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa, Andrzej Olechowski, Hanna Gronkiewicz Walc, Jan Krzysztof Bielecki, Paweł Piskorski, Bronisław Geremek, Karol Modzelewski, Adam Michnik, Jan Lityński  i kilkaset podobnych osób.  Poniżej cytujemy te  materiały bez uzupełnień i bez komentarza. Dr Leszek Skonka Stalinowskie korzenie KOR-u, SLD i Unii Wolności PAWEŁ SIERGIEJCZUK dowodzi, że wielu potomków bierutowsko-bermanowskiego establishmentu zasila dzisiaj, nie tylko szeregi SLD, ale także tzw. postsolidarnościowe ugrupowania polityczne, a przede wszystkim Unię Wolności, Platformę Obywatelską. Czołowy polityk lewicy, były wicepremier i marszałek Sejmu Marek Borowski, jest synem Wiktora, przedwojennego działacza Komunistycznej Partii Polski. Ojciec Borowskiego, który naprawdę nazywał się Aron Berman, w roku 1944 był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym ?Życia Warszawy?, a w latach 1951-1967 ? zastępca redaktora naczelnego ?Trybuny Ludu?. .(?) 1996 r.). ?Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Marek Siwiec, również pochodzi z takiej rodziny: Jego ojciec był wicedyrektorem tarnobrzeskiego kombinatu siarkowego ?Siarkopol?, matka ? prokuratorem (R. Szubstarski, Misjonarz prezydenta, ?Życie? z 26-27 października 1996 r.). W prezydenckiej Kancelarii został zatrudniony także znany (m.in. z publikacji na lamach prasy prawicowej!) publicysta i poeta, Aleksander Rozenfield ( dziś minister Spraw Zagranicznych , przyp. L.Skonka), który w tekście pt. Być Żydem w Polsce pisał: Moi rodzice po to, by nie być obcymi wymyślili, że bedą budować komunizm, to była właśnie ideologia, która kazała wierzyć, ze ludzie są sobie równi, bez względu na kolor skory, religie i status społeczny. Uwierzyli jeszcze przed wojna, ocalili życie w sowieckiej Rosji i wrócili do Polski, nie rozumiejąc, że słowo komunista będzie się właśnie w Polsce kojarzyć z Żydami (?Najwyższy Czas!? Z 12 marca 1994 r.). Od UB do UW Ale nie tylko w pobliżu SLD znaleźli się potomkowie ?zasłużonych? komunistycznych rodzin. Wielu z nich znalazło swoje miejsce w Unii Wolności (dziś PO, przyp. L.S), gdzie prym wiodą działacze, którzy partyjne legitymacje nosili jeszcze za życia Bieruta ? Bronisław Geremek i Jacek Kuroń. W takim towarzystwie bardzo dobrze czuje się np. poseł Jan Lityński, którego rodzice byli komunistami jeszcze przed wojną; ojciec zmarł w 1947 roku. (?) Lityński najwcześniej wkroczył do historii. Jako sześciolatek na manifestacji 22 lipca 1952 roku podbiegł do trybuny i wręczył Bierutowi kwiaty (A. Bikont, Siedmiu spośród wybranych, ?Magazyn Gazety Wyborczej? z 5 listopada 1993 r.). Inni prominentni członkowie UW posiadają podobne związki rodzinne: prezydent Warszawy Marcin Święcicki jest zięciem PRL-owskiego wicepremiera, członka KC PZPR w latach 1948-1981 Eugeniusza Szyra. (sam Święciki  był także w fazie końcowej sekretarzem KC PZPR,   przyp. L.Skonka) członkiem  zaś, czołowy udecki ekonomista Waldemar Kuczyński , przyznał się do tego, iż jego teściem był Stefan Staszewski, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR w roku 1956. Zatrudniona przez Święcickiego na stanowisku sekretarza gminy Warszawa-Centrum, żona posła UW Henryka Wujca, Ludwika Wujec, jest córka przedwojennej działaczki KPP Reginy Okrent, która w latach 1946-1949 pracowała w Urzędzie Bezpieczeństwa w Łodzi. Burmistrzem warszawskiego śródmieścia w latach 1990-1994 był Jan Rutkiewicz, syn Wincentego, działacza komunistycznego, który zginął w czasie wojny, i Marii, w latach 1948-1950 szefowej Kancelarii Sekretariatu KC PZPR. Matka Jana Rutkiewicza po wojnie wyszła za mąż za Artura Starewicza, który w latach 1949-1953 był kierownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR, a następnie sekretarzem CRZZ i sekretarzem KC PZPR. ?Sami swoi? w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Również wśród pracowników sterowanego przez Geremka Ministerstwa Spraw Zagranicznych znajdziemy ludzi o podobnych rodowodach. W latach 1995-96 wiceministrem w tym resorcie był Stefan Meller, którego ojciec, Adam pracował w Informacji Wojskowej, a następnie, do roku 1968, w dyplomacji (?). Dyrektorem Departamentu Studiów i Planowania MSZ jest Henryk Szlajfer, syn Ignacego, oficera UB we Wrocławiu w latach 1947-1952, a następnie cenzora w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Natomiast stanowisko dyrektora Departamentu Promocji i Informacji MSZ zajmowała do niedawna Małgorzata Lavergne, córka znanego działacza komunistycznego, pierwszego szefa Głównego Zarządu Politycznego LWP, gen. Wiktora Grosza, który jeszcze przed wojna nosił nazwisko Izaak Medres. Stanowiąca finansowe zaplecze udecji Fundacja Stefana Batorego to również strefa wpływów potomków stalinowskiego aparatu. Jej prezesem jest Aleksander Smolar, członek władz Unii Wolności, syn Grzegorza, który do roku 1968 był redaktorem naczelnym ?Folks-Sztyme?, organu popieranego przez władze PRL Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Matka Smolara pracowała w KC PZPR. Sekretarzem Fundacji był do niedawna Józef Chajn, którego ojciec, Leon, był w latach 1945-1949 wiceministrem sprawiedliwości, a do roku 1961 sprawował kontrole nad? sojuszniczym? Stronnictwem Demokratycznym. Korzenie Ruchu Stu Ludzi o bierutowsko-bermanowskiej genealogii znajdziemy także na prawicy. Poseł z ramienia Akcji Wyborczej ?Solidarność?, prezes liberalnego Ruchu Stu, Czesław Bielecki, tak mówił o swoich rodzicach: Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Ojciec, z wykształcenia matematyk, był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z Władysławem Bieńkowskim, gdy Gomułka ?zwijał? Październik.  Matka była urzędniczka w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się demografia. Rodzice komunizowali jeszcze przed wojna (E. Boniecka, Bliżej polityków, Toruń 1996). Towarzystwo z ?Wyborczej? Terenem, na którym szczególnie mocno usadowiło się drugie pokolenie stalinowskich rodzin, jest prasa. Szefem największej w Polsce gazety jest przecież Adam Michnik, syn przedwojennego komunisty Ozjasza Szechtera i autorki zakłamanych podręczników do historii, Heleny Michnik, a także brat ubeckiego ?sędziego?, Stefana Michnika.  Redaktora naczelnego ?Gazety Wyborczej? wspiera jego zastępczyni Helena Łuczywo, córka innego KPP-owca, a po wojnie kierownika wydziału w KC PZPR, Ferdynanda Chabera. Drugim zastępcą Michnika był do niedawna dziś prowadzący ?Rozmowy Dnia? w programie Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego (WOT) Ernest Skalski, syn Jerzego Wilkera-Skalskiego i Zofii Nimen-Skalskiej, przedwojennych komunistów, którzy później pracowali w Komendzie Wojewódzkiej MO w Krakowie. Jerzy Urban napisał o nim: Pochodzenie Skalskiego z rodziców-aparatczykow ? zgodnie z dominującą regułą ? musiało go zaprowadzić w końcu do opozycji (J. Urban, Alfabet Urbana, Warszawa 1990). Czołowym publicysta ?GW? jest Konstanty Gebert, podpisujący swoje teksty jako Dawid Warszawski, a od niedawna także redaktor naczelny żydowskiego miesięcznika ?Midrasz?. Ojciec Geberta, Bolesław, był po wojnie ambasadorem PRL w Turcji, a matka, Krystyna Poznanska-Gebert, w latach 1944-1945 organizowała Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie. Dziennikarze czerwoni od pokoleń Redaktorem naczelnym zlikwidowanego niedawno ?Sztandaru Młodych? był Michał Komar, który jest jednocześnie prezesem Unii Wydawców Prasy. Jest on synem Wacława Komara, dowódcy walczących w Hiszpanii ?dąbrowszczaków?, a następnie PRL-owskiego generała, i Marii Komar, która działalność komunistyczną rozpoczęła również przed wojna, jeszcze pod nazwiskiem Rywa Cukierman. Daniel Passent, obecnie ambasador Polski w Chile również może się pochwalić podobnym pochodzeniem. Był wychowywany przez wuja, przedwojennego komunistę, generała Jakuba Prawina, po wojnie wiceprezesa NBP i wojewodę olsztyńskiego. Z kolei dziennikarzem ?Tygodnika Solidarność? jest Antoni Zambrowski, syn Romana, jednego z czołowych stalinowców, członka Biura Politycznego KC PPR i PZPR w latach 1944-1963. Szefem polskiego oddziału agencji Reutera jest natomiast Michal Broniatowski, którego ojciec, pułkownik Mieczysław Broniatowski, od roku 1945 był dyrektorem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Lodzi, a następnie dyrektorem Departamentu Społeczno-Administracyjnego MSW. W kulturze ? jak za Bieruta Również w dziedzinie kultury można zauważyć silna pozycje dzieci dawnych rządców Polski. Bardzo modnym wśród studenckiej inteligencji kwartalnikiem ?Zeszyty Literackie? kieruje Barbara Toruńczyk, córka Henryka, działacza komunistycznego jeszcze sprzed wojny, i Romany, do 1968 roku pracującej w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR. Inny publicysta i poeta o tej samej orientacji ideowej, Tomasz Jastrun, jest synem Mieczysława, znanego poety, po wojnie redaktora marksistowskiego tygodnika?Kuźnica?, który z partii wystąpił w 1957 roku, a wiec zaraz po zakończeniu okresu stalinowskiego. Mieszkający obecnie w Australii (ale publikujący w?Gazecie Wyborczej?) poeta i pieśniarz, niegdyś ?bard opozycji?, Jacek Kaczmarski, tak mówił o swojej rodzinie: Mój dziadek był przed wojna zaangażowanym komunistą, po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (?) Wierzył w dziejowa misję partii itd. Po wojnie znalazł się wiec w kręgach władzy, był ambasadorem w Kambodży, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem pracował w ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego żona, czyli moja babcia (?) pochodziła z rodziny żydowskiej, co jak przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do ministerstwa oświaty po 1968 roku (wywiad pt. Chce konfrontacji tygodnik Solidarność? z 4 maja 1990 r.). Filmowe imperium Wśród najgłośniejszych reżyserów filmowych znajdziemy dzisiaj Janusza Zaorskiego, byłego prezesa Radiokomitetu i przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, którego ojciec w pierwszym okresie PRL-u był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Finansów, a następnie wiceministrem kultury i sztuki odpowiedzialnym za film. Bratem Janusza Zaorskiego jest znany aktor, Andrzej Zaorski. Inne znane rodzeństwo filmowe to Agnieszka Holland i Magdalena Lazarkiewicz, dwie reżyserki, których ojcem był Henryk Holland, przedwojenny komunista, w czasie wojny ochotnik w Armii Czerwonej, później redaktor naczelny ?Walki Młodych? i dziennikarz ?Trybuny Ludu?. W tej ostatniej gazecie, organie KC PZPR, w okresie stalinowskim pracowała również matka Marcela Lozinskiego, reżysera znanego z proudeckich sympatii. Inny reżyser, Andrzej Titkow, jest synem Walentego, byłego I sekretarza KW PZPR w Warszawie. Genealogie profesorów Podobne rodowody posiada wielu znanych ludzi nauki. Profesor historii średniowiecznej, a zarazem były senator OKP i działacz Unii Pracy, Karol Modzelewski, pochodzi z rodziny przedwojennych komunistów, zaś jego ojczymem był czołowy stalinowiec, minister spraw zagranicznych w latach 1947-1951, Zygmunt Modzelewski. Inny historyk, profesor Instytutu Historii PAN, Jerzy W. Borejsza, jest synem zmarłego w roku 1952 komunistycznego dyktatora w dziedzinie kultury, Jerzego Borejszy, który przed wojną nazywał się Beniamin Goldberg. Profesorem politologii na ższymi odznaczeniami panstwowymifilii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a zarazem redaktorem naczelnym Wydawnictwa Naukowego PWN, jest Jan Kofman, syn Jozefa, sekretarza i członka Prezydium CRZZ do roku 1968? Paweł Siergiejczyk  na zakończenie cytowanych przykładów  kończy stwierdzeniem, że chciał  ?pokazać, w jakim stopniu obecne elity naszego kraju wywodzą się z elit, które kilkadziesiąt lat temu, w najciemniejszym okresie stalinizmu, rządziły Polska ?.  I stawia retoryczne pytanie: ?Czy tak duża ilość ludzi o podobnych rodowodach w polskiej polityce, prasie, kulturze i nauce, to tylko zwykły przypadek, czy raczej planowe promowanie ludzi z ?czerwonej arystokracji?? XXXXXXXX Przetoczyłem to opracowani by pokazać kto nadal ma ogromne wpływy na państwo. Obecnie ci skompromitowani ludzie są honorowani najwyższymi odznaczeniami państwowymi. Bronisław Komorowski zapowiada , że Orderem Orła Białego odznaczy m.in. Adama Michnika Jana Krzysztofa Bieleckiego. Przypomnijmy, że takimi  wysokimi honorami już wyróżniono w przeszłości m.in. Karola Modzelewskiego, Jacka Kuronia, Bronisława Geremka. dr Leszek Skonka Komitet Pamięci Ofiar Stalinizmu --

W dniu 2011-05-06 21:54, cytryna pisze:

.. warto wiedzieć z kim mamy obecnie do czynienia w życiu publicznym

Warto przypomnieć: http://stallone.salon24.pl/288856,dlaczego-pis-to-postkomuna :>

--
Immortal silence gathers illusions inside...

On Fri, 06 May 2011 22:29:22 +0200, Lorn <ateagina@poczta.fm> wrote:

W dniu 2011-05-06 21:54, cytryna pisze:

.. warto wiedzieć z kim mamy obecnie do czynienia w życiu publicznym

Warto przypomnieć:

nie, nie warto, ciach bzdety disco-polo

ale za to

... warto wiedzieć z kim mamy obecnie do czynienia w życiu publicznym :

http://wsercupolska.org/joomla/index.php?
option=com_content&view=article&id=3772:stalinowskie-korzenie-kor-u-sld-i-unii-
wolnoci-&catid=5:panstwo&Itemid=2


"Czołowi działacze PRL, dawni aktywni członkowie władz PZPR, wielu
organizatorów pierwszej ?Solidarności?, inicjatorzy, twórcy i uczestnicy
?okrągłego stołu? unikają, jak diabeł święconej wody ujawniania
ĹźyciorysĂłw oraz bliĹźszych informacji o swojej roli, zarĂłwno w PRL, jak
i  III RP. Obawiają się bowiem, Ĺźe gdyby społeczeństwo dowiedziało się
prawdy o ich przeszłości inaczej by się mogło zachować w czasie wyborów
do parlamentu i do innych obywatelskich reprezentacji. Toteż dobrze się
stało, że grupa opozycyjnych działaczy i publicystów próbuje przypomnieć
prawdę o ludziach, którzy, jak kameleony zmieniali swoje barwy
polityczne, ideologiczne, a nawet nazwiska. Oczywiście taka działalność
demaskatorska wymaga od ich inicjatorĂłw, charakteru, zasad moralnych,
rzetelności, odpowiedzialności, uczciwości, cywilnej odwagi. Ale nie
wystarczy tylko przypominać i wypomnieć, że ktoś w przeszłości należał
do obozu rządzącego, był faworytem władz PRL, partii.. Trzeba również
wskazać,  z jakich korzystał  przywilejĂłw on  i jego najbliĹźsi. Dlaczego
np. Bronisław Geremek w okresie najgłębszego stalinizmu w Polsce
wyjeżdża na studia do Paryża, kto go tam wysłał, za jakie zasługi, jakie
pełnił tam funkcje i zajmował stanowiska? Podobnie Karol Modzelewski i
inni beneficjanci ówczesnych władz. Nie można pominąć życiorysów takich
postaci, jak Stanisław Ciosek. On sam przemilcza np. swoje rodzinne
koligacje, zajmowane stanowisko pierwszego sekretarza KW PZPR w Jeleniej
GĂłrze, milczy o naduĹźyciach i przekrętach finansowych, jakich tam  dokonywał.

Nie powinno się przemilczać ani tuszować roli i dywersyjnej działalność
Karola Modzelewskiego w ?Solidarności?, szkód, jakie wyrządził tej
organizacji i Polsce. Społeczeństwo wciąż nie zna przeszłości wielu
wpływowych do niedawna ludzi, którzy odpowiadają za to , co się w Polsce
stało: za miliony bezrobotnych, rozkradziony majątek narodowy, za
zuboĹźenie Narodu, za krzywdy, za miliony  głodnych dzieci, za nędze
byłych pracowników PGR-ów, za bezrobocie, za choroby, kalectwa i
przedwczesną śmierć setek tysięcy obywateli, za pozbawienie setek
tysięcy starszych ludzi, emerytów, rencistów wielodzietnych rodzin,
mieszkań, za skazanie młodych pokoleń PolakĂłw na  poszukiwanie chleba za
granicą?   Młodsze pokolenie nie zawsze wie i rozumie, kto mu zgotował
taki los. Nie wie nic lub bardzo niewiele, Ĺźe sprawcami ich
nieszczęsnego losu są członkowie partii wywodzący się z Unii
Demokratycznej, przekształconej w Unię Wolności, w Platformę Obywatelską
, w Partię Demokratyczną, że znaczna cześć dzisiejszych elit
politycznych, gospodarczych, kulturalnych pochodzi z rodzin dawnych
stalinowskich władców Polski. Warto, więc uświadomić Polakom zasięg i
skalę tego zjawiska. Dlatego pozwoliłem sobie wykorzystać do tego celu
gotowe, rzetelnie opracowane, znowu aktualne materiały sprzed kilku lat
Pawła Sergiejczuka i Jerzego Roberta Nowaka. Jest bardzo smutne, że mimo
istnienia od kilku lat tych demaskatorskich dowodĂłw osoby
skompromitowane wciąż egzystują w życiu publicznym: Leszek Balcerowicz,
Barbara Labuda, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa, Andrzej Olechowski,
Hanna Gronkiewicz Walc, Jan Krzysztof Bielecki, Paweł Piskorski,
Bronisław Geremek, Karol Modzelewski, Adam Michnik, Jan Lityński  i
kilkaset podobnych osĂłb.  PoniĹźej cytujemy te  materiały bez uzupełnień
i bez komentarza.
Dr Leszek Skonka
Stalinowskie korzenie KOR-u, SLD i Unii Wolności

PAWEŁ SIERGIEJCZUK dowodzi, şe wielu potomków bierutowsko-bermanowskiego
establishmentu zasila dzisiaj, nie tylko szeregi SLD, ale takĹźe tzw..
postsolidarnościowe ugrupowania polityczne, a przede wszystkim Unię
Wolności, Platformę Obywatelską.
Czołowy polityk lewicy, były wicepremier i marszałek Sejmu Marek
Borowski, jest synem Wiktora, przedwojennego działacza Komunistycznej
Partii Polski. Ojciec Borowskiego, który naprawdę nazywał się Aron
Berman, w roku 1944 był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym
?Życia Warszawy?, a w latach 1951-1967 ? zastępca redaktora naczelnego
?Trybuny Ludu?. .(?) 1996 r.).
?Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Marek Siwiec, również pochodzi z
takiej rodziny: Jego ojciec był wicedyrektorem tarnobrzeskiego kombinatu
siarkowego ?Siarkopol?, matka ? prokuratorem (R. Szubstarski, Misjonarz
prezydenta, ?Ĺťycie? z 26-27 paĹşdziernika 1996 r.). W prezydenckiej
Kancelarii został zatrudniony także znany (m.in. z publikacji na lamach
prasy prawicowej!) publicysta i poeta, Aleksander Rozenfield ( dziś
minister Spraw Zagranicznych , przyp. L.Skonka), który w tekście pt. Być
Żydem w Polsce pisał: Moi rodzice po to, by nie być obcymi wymyślili, że
bedą budować komunizm, to była właśnie ideologia, która kazała wierzyć,
ze ludzie są sobie równi, bez względu na kolor skory, religie i status
społeczny. Uwierzyli jeszcze przed wojna, ocalili życie w sowieckiej
Rosji i wrócili do Polski, nie rozumiejąc, że słowo komunista będzie się
właśnie w Polsce kojarzyć z Żydami (?Najwyższy Czas!? Z 12 marca 1994 r.).
Od UB do UW
Ale nie tylko w pobliżu SLD znaleźli się potomkowie ?zasłużonych?
komunistycznych rodzin. Wielu z nich znalazło swoje miejsce w Unii
Wolności (dziś PO, przyp. L.S), gdzie prym wiodą działacze, którzy
partyjne legitymacje nosili jeszcze za życia Bieruta ? Bronisław Geremek
i Jacek Kuroń.
W takim towarzystwie bardzo dobrze czuje się np. poseł Jan Lityński,
którego rodzice byli komunistami jeszcze przed wojną; ojciec zmarł w
1947 roku. (?) Lityński najwcześniej wkroczył do historii.. Jako
sześciolatek na manifestacji 22 lipca 1952 roku podbiegł do trybuny i
wręczył Bierutowi kwiaty (A. Bikont, Siedmiu spośród wybranych, ?Magazyn
Gazety Wyborczej? z 5 listopada 1993 r.).
Inni prominentni członkowie UW posiadają podobne związki rodzinne:
prezydent Warszawy Marcin Święcicki jest zięciem PRL-owskiego
wicepremiera, członka KC PZPR w latach 1948-1981 Eugeniusza Szyra. (sam
Święciki  był takĹźe w fazie końcowej sekretarzem KC PZPR,   przyp.
L.Skonka) członkiem  zaś, czołowy udecki ekonomista Waldemar Kuczyński ,
przyznał się do tego, iż jego teściem był Stefan Staszewski, I sekretarz
Komitetu Warszawskiego PZPR w roku 1956. Zatrudniona przez Święcickiego
na stanowisku sekretarza gminy Warszawa-Centrum, żona posła UW Henryka
Wujca, Ludwika Wujec, jest córka przedwojennej działaczki KPP Reginy
Okrent, która w latach 1946-1949 pracowała w Urzędzie Bezpieczeństwa w
Łodzi.
Burmistrzem warszawskiego śródmieścia w latach 1990-1994 był Jan
Rutkiewicz, syn Wincentego, działacza komunistycznego, który zginął w
czasie wojny, i Marii, w latach 1948-1950 szefowej Kancelarii
Sekretariatu KC PZPR. Matka Jana Rutkiewicza po wojnie wyszła za mąż za
Artura Starewicza, który w latach 1949-1953 był kierownikiem Wydziału
Propagandy KC PZPR, a następnie sekretarzem CRZZ i sekretarzem KC PZPR.
?Sami swoi? w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Również wśród pracowników sterowanego przez Geremka Ministerstwa Spraw
Zagranicznych znajdziemy ludzi o podobnych rodowodach. W latach 1995-96
wiceministrem w tym resorcie był Stefan Meller, którego ojciec, Adam
pracował w Informacji Wojskowej, a następnie, do roku 1968, w dyplomacji
(?). Dyrektorem Departamentu StudiĂłw i Planowania MSZ jest Henryk
Szlajfer, syn Ignacego, oficera UB we Wrocławiu w latach 1947-1952, a
następnie cenzora w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i
Widowisk. Natomiast stanowisko dyrektora Departamentu Promocji i
Informacji MSZ zajmowała do niedawna Małgorzata Lavergne, córka znanego
działacza komunistycznego, pierwszego szefa Głównego Zarządu
Politycznego LWP, gen. Wiktora Grosza, który jeszcze przed wojna nosił
nazwisko Izaak Medres.
Stanowiąca finansowe zaplecze udecji Fundacja Stefana Batorego to
również strefa wpływów potomków stalinowskiego aparatu. Jej prezesem
jest Aleksander Smolar, członek władz Unii Wolności, syn Grzegorza,
który do roku 1968 był redaktorem naczelnym ?Folks-Sztyme?, organu
popieranego przez władze PRL Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w
Polsce. Matka Smolara pracowała w KC PZPR. Sekretarzem Fundacji był do
niedawna Józef Chajn, którego ojciec, Leon, był w latach 1945-1949
wiceministrem sprawiedliwości, a do roku 1961 sprawował kontrole nad?
sojuszniczym? Stronnictwem Demokratycznym.
Korzenie Ruchu Stu
Ludzi o bierutowsko-bermanowskiej genealogii znajdziemy takĹźe na
prawicy. Poseł z ramienia Akcji Wyborczej ?Solidarność?, prezes
liberalnego Ruchu Stu, Czesław Bielecki, tak mówił o swoich rodzicach:
Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Ojciec, z
wykształcenia matematyk, był dyrektorem generalnym w Ministerstwie
Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z
Władysławem Bieńkowskim, gdy Gomułka ?zwijał? PaĹşdziernik.  Matka była
urzędniczka w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się demografia.
Rodzice komunizowali jeszcze przed wojna (E. Boniecka, BliĹźej politykĂłw,
Toruń 1996).
Towarzystwo z ?Wyborczej?
Terenem, na którym szczególnie mocno usadowiło się drugie pokolenie
stalinowskich rodzin, jest prasa. Szefem największej w Polsce gazety
jest przecieĹź Adam Michnik, syn przedwojennego komunisty Ozjasza
Szechtera i autorki zakłamanych podręczników do historii, Heleny
Michnik, a takĹźe brat ubeckiego ?sędziego?, Stefana Michnika.  Redaktora
naczelnego ?Gazety Wyborczej? wspiera jego zastępczyni Helena Łuczywo,
córka innego KPP-owca, a po wojnie kierownika wydziału w KC PZPR,
Ferdynanda Chabera. Drugim zastępcą Michnika był do niedawna dziś
prowadzący ?Rozmowy Dnia? w programie Warszawskiego Ośrodka
Telewizyjnego (WOT) Ernest Skalski, syn Jerzego Wilkera-Skalskiego i
Zofii Nimen-Skalskiej, przedwojennych komunistów, którzy później
pracowali w Komendzie Wojewódzkiej MO w Krakowie. Jerzy Urban napisał o
nim: Pochodzenie Skalskiego z rodzicĂłw-aparatczykow ? zgodnie z
dominującą regułą ? musiało go zaprowadzić w końcu do opozycji (J.
Urban, Alfabet Urbana, Warszawa 1990).
Czołowym publicysta ?GW? jest Konstanty Gebert, podpisujący swoje teksty
jako Dawid Warszawski, a od niedawna takĹźe redaktor naczelny Ĺźydowskiego
miesięcznika ?Midrasz?. Ojciec Geberta, Bolesław, był po wojnie
ambasadorem PRL w Turcji, a matka, Krystyna Poznanska-Gebert, w latach
1944-1945 organizowała Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w
Rzeszowie.
Dziennikarze czerwoni od pokoleń
Redaktorem naczelnym zlikwidowanego niedawno ?Sztandaru Młodych? był
Michał Komar, który jest jednocześnie prezesem Unii Wydawców Prasy. Jest
on synem Wacława Komara, dowódcy walczących w Hiszpanii
?dąbrowszczaków?, a następnie PRL-owskiego generała, i Marii Komar,
która działalność komunistyczną rozpoczęła również przed wojna, jeszcze
pod nazwiskiem Rywa Cukierman.
Daniel Passent, obecnie ambasador Polski w Chile również może się
pochwalić podobnym pochodzeniem. Był wychowywany przez wuja,
przedwojennego komunistę, generała Jakuba Prawina, po wojnie wiceprezesa
NBP i wojewodę olsztyńskiego.
Z kolei dziennikarzem ?Tygodnika Solidarność? jest Antoni Zambrowski,
syn Romana, jednego z czołowych stalinowców, członka Biura Politycznego
KC PPR i PZPR w latach 1944-1963. Szefem polskiego oddziału agencji
Reutera jest natomiast Michal Broniatowski, którego ojciec, pułkownik
Mieczysław Broniatowski, od roku 1945 był dyrektorem Centralnej Szkoły
Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Lodzi, a następnie dyrektorem
Departamentu Społeczno-Administracyjnego MSW.
W kulturze ? jak za Bieruta
Również w dziedzinie kultury można zauważyć silna pozycje dzieci dawnych
rządców Polski. Bardzo modnym wśród studenckiej inteligencji
kwartalnikiem ?Zeszyty Literackie? kieruje Barbara Toruńczyk, córka
Henryka, działacza komunistycznego jeszcze sprzed wojny, i Romany, do
1968 roku pracującej w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR.
Inny publicysta i poeta o tej samej orientacji ideowej, Tomasz Jastrun,
jest synem Mieczysława, znanego poety, po wojnie redaktora
marksistowskiego tygodnika?Kuźnica?, który z partii wystąpił w 1957
roku, a wiec zaraz po zakończeniu okresu stalinowskiego.
Mieszkający obecnie w Australii (ale publikujący w?Gazecie Wyborczej?)
poeta i pieśniarz, niegdyś ?bard opozycji?, Jacek Kaczmarski, tak mówił
o swojej rodzinie: Mój dziadek był przed wojna zaangażowanym komunistą,
po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (?) Wierzył w dziejowa misję
partii itd. Po wojnie znalazł się wiec w kręgach władzy, był ambasadorem
w Kambodży, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem
pracował w ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego
żona, czyli moja babcia (?) pochodziła z rodziny żydowskiej, co jak
przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do
ministerstwa oświaty po 1968 roku (wywiad pt. Chce konfrontacji tygodnik
Solidarność? z 4 maja 1990 r.).
Filmowe imperium
Wśród najgłośniejszych reżyserów filmowych znajdziemy dzisiaj Janusza
Zaorskiego, byłego prezesa Radiokomitetu i przewodniczącego Krajowej
Rady Radiofonii i Telewizji, ktĂłrego ojciec w pierwszym okresie PRL-u
był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Finansów, a następnie
wiceministrem kultury i sztuki odpowiedzialnym za film. Bratem Janusza
Zaorskiego jest znany aktor, Andrzej Zaorski.
Inne znane rodzeństwo filmowe to Agnieszka Holland i Magdalena
Lazarkiewicz, dwie reżyserki, których ojcem był Henryk Holland,
przedwojenny komunista, w czasie wojny ochotnik w Armii Czerwonej,
później redaktor naczelny ?Walki Młodych? i dziennikarz ?Trybuny Ludu?.
W tej ostatniej gazecie, organie KC PZPR, w okresie stalinowskim
pracowała również matka Marcela Lozinskiego, reżysera znanego z
proudeckich sympatii. Inny reĹźyser, Andrzej Titkow, jest synem
Walentego, byłego I sekretarza KW PZPR w Warszawie.
Genealogie profesorĂłw
Podobne rodowody posiada wielu znanych ludzi nauki. Profesor historii
średniowiecznej, a zarazem były senator OKP i działacz Unii Pracy, Karol
Modzelewski, pochodzi z rodziny przedwojennych komunistów, zaś jego
ojczymem był czołowy stalinowiec, minister spraw zagranicznych w latach
1947-1951, Zygmunt Modzelewski. Inny historyk, profesor Instytutu
Historii PAN, Jerzy W. Borejsza, jest synem zmarłego w roku 1952
komunistycznego dyktatora w dziedzinie kultury, Jerzego Borejszy, ktĂłry
przed wojną nazywał się Beniamin Goldberg. Profesorem politologii na
Ĺźszymi odznaczeniami panstwowymifilii Uniwersytetu Warszawskiego w
Białymstoku, a zarazem redaktorem naczelnym Wydawnictwa Naukowego PWN,
jest Jan Kofman, syn Jozefa, sekretarza i członka Prezydium CRZZ do roku
1968?
Paweł Siergiejczyk  na zakończenie cytowanych przykładĂłw  kończy
stwierdzeniem, Ĺźe chciał  ?pokazać, w jakim stopniu obecne elity naszego
kraju wywodzą się z elit, które kilkadziesiąt lat temu, w
najciemniejszym okresie stalinizmu, rządziły Polska ?.  I stawia
retoryczne pytanie: ?Czy tak duża ilość ludzi o podobnych rodowodach w
polskiej polityce, prasie, kulturze i nauce, to tylko zwykły przypadek,
czy raczej planowe promowanie ludzi z ?czerwonej arystokracji??
XXXXXXXX
Przetoczyłem to opracowani by pokazać kto nadal ma ogromne wpływy na
państwo. Obecnie ci skompromitowani ludzie są honorowani najwyższymi
odznaczeniami państwowymi. Bronisław Komorowski zapowiada , że Orderem
Orła Białego odznaczy m.in. Adama Michnika Jana Krzysztofa Bieleckiego.
Przypomnijmy, Ĺźe takimi  wysokimi honorami juĹź wyróşniono w przeszłości
m.in. Karola Modzelewskiego, Jacka Kuronia, Bronisława Geremka.

dr Leszek Skonka
Komitet Pamięci Ofiar Stalinizmu

-- -
Jaksa

W dniu 2011-05-07 02:37, Jaksa pisze:

On Fri, 06 May 2011 22:29:22 +0200, Lorn <ateagina@poczta.fm> wrote:

W dniu 2011-05-06 21:54, cytryna pisze:

.. warto wiedzieć z kim mamy obecnie do czynienia w życiu publicznym

Warto przypomnieć:

nie, nie warto, ciach bzdety disco-polo

Warto, by się PRL`owskie towarzystwo nie kryło za PiS`em, który rzekomo odcina się od komuszernych wyznawców, a są wcielani do Prawa i Sprawiedliwości. :> Prawy i Sprawiedliwy, ależ to brzmi dumnie ;-p Prawy i Sprawiedliwy Kryże... Lol.
http://stallone.salon24.pl/288856,dlaczego-pis-to-postkomuna


--
Immortal silence gathers illusions inside...

Użytkownik "cytryna" <cytryna4@poczta.onet.eu> napisał

"Czołowi działacze PRL, dawni aktywni członkowie władz PZPR....

"Stalinowskie" korzenie Kor-u nie przeszkadzały Lechowi Kaczyńskiemu, Antoniemu Macierewiczowi i nnym picowcom, do tego KOR-u należeć....


Przemek

--

"W "Gazecie" Janicki ujawnił, że płk Florczak kilka miesięcy przed tragedią przeczuwał, że do niej dojdzie. W prokuraturze szef BOR zeznał, że pułkownik fatalnie oceniał współpracę z kancelarią prezydenta Lecha Kaczyńskiego. "Szefie, kiedyś dojdzie do tragedii i zginie wiele niewinnych osób"- miał powiedzieć po powrocie z jednej z delegacji z prezydentem."