Witam,

Chcę popytać o kilka rzeczy związanych z lotami pasażerskimi.

Mam za sobą ze 30 lotów samolotami jako pasażer. Czasem trafiają mi się sytuacje, które budzą moje obawy, ale wynikają one wyłącznie z tego, że nie mam bladego pojęcia, co jest "normą" a co "na granicy".

Zresztą wg mnie większość pasażerów ma takie lęki wynikające po prostu z niewiedzy. Stąd kilka moich pytań do zawodowców.

Start. Ruszamy na pasie, pełen gaz, samolot przyspiesza i nagle zaczyna go lekko nosić na boki (jeszcze na kołach). Czy istnieje jakiekolwiek zagrożenie, że skręci za ostro i się przewróci, albo coś w tym stylu?

Podejście do lądowania. Kiedy zacząć się bać, że "coś jest nie tak"? Kiedy warunku są naprawdę trudne, a kiedy w miarę normalne? Czy nagłe bujnięcia na boki (ostatnio tak miałem) na kilkadziesiąt sekund przed przyziemieniem powinny budzić niepokój? Samolotem zaczęła ostatnio nagle porządnie nosić i zastanawiałem się, czy w ogóle podejmiemy próbę lądowania w tym podejściu. Pilot jednak uspokoił maszynę i lądował bardzo ładnie.

Po przyziemieniu. Znowu - samolot czasem zaczyna myszkować po pasie startowym. Czy to może stworzyć zagrożenie, gdy już jesteśmy na kołach?

Chętnie przeleciałbym się z jakimś pilotem przy boku, który opowiadałby mi, co jest normą, co nie.
Uważam zresztą, że wieczne milczenie pilotów nie jest fajne. Przydałoby się czasem kilka słów otuchy do pasażerów w rodzaju "proszę państwa, trochę buja, to to zupełnie normalna sytuacja, nie dzieje się nic niezwykłego".

Start. Ruszamy na pasie, pełen gaz, samolot przyspiesza i nagle zaczyna
go lekko nosić na boki (jeszcze na kołach). Czy istnieje jakiekolwiek
zagrożenie, że skręci za ostro i się przewróci, albo coś w tym stylu?

Podejście do lądowania. Kiedy zacząć się bać, że "coś jest nie tak"?
Kiedy warunku są naprawdę trudne, a kiedy w miarę normalne? Czy nagłe
bujnięcia na boki (ostatnio tak miałem) na kilkadziesiąt sekund przed
przyziemieniem powinny budzić niepokój? Samolotem zaczęła ostatnio nagle
porządnie nosić i zastanawiałem się, czy w ogóle podejmiemy próbę
lądowania w tym podejściu. Pilot jednak uspokoił maszynę i lądował
bardzo ładnie.

Po przyziemieniu. Znowu - samolot czasem zaczyna myszkować po pasie
startowym. Czy to może stworzyć zagrożenie, gdy już jesteśmy na kołach?

Ogólnie to myszkować na boki nie powinien, to się raczej nie zdarza w warunkach nie-ekstremalnych, myślę że to złudzenie. Niezwykle rzadko się zdarza by samolot po przyziemieniu utracił kierunek, częściej się nie mieści w pasie. Podobnie przy starcie - nie kojarzę takiego wypadku, wtedy jest już skuteczny ster kierunku i pilot nie ma problemu z utrzymaniem się na pasie.

Chętnie przeleciałbym się z jakimś pilotem przy boku, który opowiadałby
mi, co jest normą, co nie.

Pójdź do aeroklubu i przeleć się szybowcem, to jest esencja :)

Uważam zresztą, że wieczne milczenie pilotów nie jest fajne. Przydałoby
się czasem kilka słów otuchy do pasażerów w rodzaju "proszę państwa,
trochę buja, to to zupełnie normalna sytuacja, nie dzieje się nic
niezwykłego".

W fazach krytycznych nie wolno im nic takiego mówić. A o potencjalnie trudniejszych warunkach niekiedy ostrzegają np przed lądowaniem.

W dniu 2012-04-24 10:24, /dev/SU45 pisze:

W fazach krytycznych nie wolno im nic takiego mówić. A o potencjalnie
trudniejszych warunkach niekiedy ostrzegają np przed lądowaniem.

Czyli gdy milczą - to jest albo bardzo źle, albo co najmniej dobrze?

Marcin N <marcin5.usun.wykasuj@onet.pl> napisał(a):

Czyli gdy milczą - to jest albo bardzo źle, albo co najmniej dobrze?

W czasie startu/ladowania piloci maja sie skupic na obsludze maszyny a nie na monologu do pasazerow - dlatego milcza.

--

W dniu 2012-04-30 17:53, Marklar pisze:

Marcin N<marcin5.usun.wykasuj@onet.pl>  napisał(a):

Czyli gdy milczą - to jest albo bardzo źle, albo co najmniej dobrze?

W czasie startu/ladowania piloci maja sie skupic na obsludze maszyny a nie na
monologu do pasazerow - dlatego milcza.

Rozumiem - jednak uważam to za błąd w sytuacji, gdy dzieje się coś dziwnego. Zgaduję, że w 95% przypadków rodzi to niepotrzebny stres dla pasażerów.

On Wed, 02 May 2012 09:31:01 +0200, Marcin N  <marcin5.usun.wykasuj@onet.pl> wrote:

Rozumiem - jednak uwaĹźam to za błąd w sytuacji, gdy dzieje się coś  dziwnego. Zgaduję, Ĺźe w 95% przypadkĂłw rodzi to niepotrzebny stres dla  pasaĹźerĂłw.

Jak dzieje się coś dziwnego podczas lądowania, to stres 95% pasaĹźerĂłw jest  dla pilotĂłw najmniejszym problemem :) Osobiście wolę, Ĺźeby w sytuacji  krytycznej zajmowali się raczej samolotem niĹź moim samopoczuciem.

A druga sprawa, Ĺźe samolot jednak lata w powietrzu, a powietrze bywa  nierĂłwne, lubi się przemieszczać względem ziemi i gościć róşne fajne  zjawiska atmosferyczne. O czym pasaĹźerowie samolotĂłw liniowych,  rozpieszczeni zazwyczaj idealnie gładkim lotem, zapominają. PĂłjdĹş kiedyś  na lotnisko latem w taki ładny dzień z cumulusami i wykup sobie  półgodzinny lot małą Cessną. Potem podskoki duĹźych pasaĹźerĂłw nie będą juĹź  na tobie robić takiego wraĹźenia.

--
Nikanor

W dniu 2012-05-02 11:31, Nikanor pisze:

On Wed, 02 May 2012 09:31:01 +0200, Marcin N
<marcin5.usun.wykasuj@onet.pl> wrote:

Rozumiem - jednak uważam to za błąd w sytuacji, gdy dzieje się coś
dziwnego. Zgaduję, że w 95% przypadków rodzi to niepotrzebny stres dla
pasaĹźerĂłw.

Jak dzieje się coś dziwnego podczas lądowania, to stres 95% pasażerów
jest dla pilotów najmniejszym problemem :) Osobiście wolę, żeby w
sytuacji krytycznej zajmowali się raczej samolotem niż moim samopoczuciem.

Pokręciłeś. W moim zdaniu 95% - dotyczyło przypadków, w których pilot nie ma nic niezwykłego do roboty, ale pasażerom wydaje się, że "należy się bać". W takich sytuacjach kilka słów uspokojenia przez mikrofon byłoby na miejscu.

Słowem - więcej empatii panowie piloci.

On Wed, 02 May 2012 11:38:00 +0200, Marcin N  <marcin5.usun.wykasuj@onet.pl> wrote:

Pokręciłeś. W moim zdaniu 95% - dotyczyło przypadkĂłw, w ktĂłrych pilot  nie ma nic niezwykłego do roboty, ale pasaĹźerom wydaje się, Ĺźe "naleĹźy  się bać". W takich sytuacjach kilka słów uspokojenia przez mikrofon  byłoby na miejscu.
Słowem - więcej empatii panowie piloci.

Wykonując odejście czy podejście, nawet w dobrych warunkach, piloci mają  właśnie całą masę zajęć i to pod presją czasu. Naprawdę chciałbyś, Ĺźeby  pilot w takim momencie rzucał swoją robotę i zajmował się przepraszaniem  szanownych pasaĹźerĂłw, Ĺźe tak buja na boki, ale musimy kompensować lekki  crosswind, proszę się nie przejmować?

Obejrzyj sobie na youtubie róşne filmiki z kabiny w trakcie takich  manewrĂłw. I zupełnie serio - na lotniskach aeroklubowych czy w prywatnych  szkołach moĹźna sobie kupić lot widokowy. Przeleć się w termiczny dzień.  Zobaczysz co moĹźe wytrzymać taki mały i lekki, to w potem w duĹźym będziesz  spokojniejszy :)

Mam koleĹźankę, ktĂłra miała naprawdę serio lęk przed lataniem. Nawet była w  tej sprawie na jakimś kursie w Anglii. A potem znajomy instruktor  przeleciał ją właśnie małą Cessną, opowiadając krok po kroku co się  dzieje. I pomogło. Teraz nawet potrafi przespać start :)
--

Nikanor

W dniu 2012-05-02 13:22, Nikanor pisze:

On Wed, 02 May 2012 11:38:00 +0200, Marcin N
<marcin5.usun.wykasuj@onet.pl> wrote:

Pokręciłeś. W moim zdaniu 95% - dotyczyło przypadków, w których pilot
nie ma nic niezwykłego do roboty, ale pasażerom wydaje się, że "należy
się bać". W takich sytuacjach kilka słów uspokojenia przez mikrofon
byłoby na miejscu.
Słowem - więcej empatii panowie piloci.

Wykonując odejście czy podejście, nawet w dobrych warunkach, piloci mają
właśnie całą masę zajęć i to pod presją czasu. Naprawdę chciałbyś, żeby
pilot w takim momencie rzucał swoją robotę i zajmował się przepraszaniem
szanownych pasażerów, że tak buja na boki, ale musimy kompensować lekki
crosswind, proszę się nie przejmować?

Obejrzyj sobie na youtubie róşne filmiki z kabiny w trakcie takich
manewrów. I zupełnie serio - na lotniskach aeroklubowych czy w
prywatnych szkołach można sobie kupić lot widokowy. Przeleć się w
termiczny dzień. Zobaczysz co może wytrzymać taki mały i lekki, to w
potem w dużym będziesz spokojniejszy :)

Mam koleżankę, która miała naprawdę serio lęk przed lataniem. Nawet była
w tej sprawie na jakimś kursie w Anglii. A potem znajomy instruktor
przeleciał ją właśnie małą Cessną, opowiadając krok po kroku co się
dzieje. I pomogło. Teraz nawet potrafi przespać start :)

Ok, widzę, że z uporem twierdzisz, że "nie da się". Nie moją rolą jest przekonywać Cię.

Użytkownik Marcin N napisał:

Mam za sobą ze 30 lotów samolotami jako pasażer. Czasem trafiają mi się
sytuacje, które budzą moje obawy, ale wynikają one wyłącznie z tego, że
nie mam bladego pojęcia, co jest "normą" a co "na granicy".

Ponosi Cię wyobraźnia. Sam się straszysz. Nie skupiaj się na wyimaginowanych zagrożeniach, na każdym niespodziewanym zjawisku, bo i tak nic nie poradzisz, gdyby działo się coś naprawdę groźnego. Od radzenia sobie z problemami jest załoga, a Ty większości zagrożeń nie potrafisz nawet rozpoznać (choćby z tego powodu, że informacje na ich temat nie trafiają do kabiny pasażerskiej), więc zapomnij o nich i wyluzuj się. Jeśli chcesz zapewnić sobie bezpieczeństwo w zakresie, który zależy od Ciebie, to wysłuchaj uważnie "pantomimy" przed startem, zapamiętaj trasę do najbliższego wyjścia awaryjnego i ciesz się lotem.

--
Pozdrawiam

Rafal "RAV" Miszczak        rav@e-rav.pl                  www.e-rav.pl
Skype: rav_wroc_pl_2          GG: 9783             tel: +48-606-198315

Ktoś tu kiedyś pięknie napisał - wystarczy spojrzeć na minę oczy stewardessy i wszystko będzie jasne ;)