Ferdynand Bulonne urodził się w Lizbonie w 1195 r. Pomiędzy 15. a 20. rokiem
życia wstąpił do Kanoników Regularnych św. Augustyna, którzy mieli swój
klasztor na przedmieściu Lizbony. (...)

W rok potem Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów
zamordowanych przez mahometan w Maroko. Przy tej okazji po raz pierwszy
usłyszał o duchowych synach św. Franciszka z Asyżu i natychmiast wstąpił do
nich w Olivanez, gdzie osiedlili się przy kościółku św. Antoniego
Pustelnika.

Z tej okazji Ferdynand zmienił swoje imię na Antoni. (...)

Antoni obdarzony był wieloma charyzmatami - miał dar bilokacji, czytania w
ludzkich sumieniach, proroctwa. Wykładał filozofię na uniwersytecie w
Bolonii. W roku 1230 na kapitule generalnej zrzekł się urzędu prowincjała
(ministra) i udał się do Padwy.

Był zupełnie wycieńczony, zachorował na wodną puchlinę. Opadając z sił,
zatrzymał się w klasztorku w Arcella, gdzie przy śpiewie O gloriosa Virginum
wieczorem w piątek, 13 czerwca 1231 roku, oddał Bogu ducha mając zaledwie 36
lat.

Pochowano go w Padwie w kościółku Matki Bożej. W niecały rok później, 30
maja 1232 roku, papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. O tak
rychłej kanonizacji zadecydowały rozliczne cuda i łaski, jakich wierni
doznawali na grobie św. Antoniego.

Komisja papieska stwierdziła w tak krótkim czasie 5 uzdrowień z paraliżu, 7
wypadków przywrócenia niewidomym wzroku, 3 głuchym słuchu, 2 niemym mowy,
uzdrowienie 2 epileptyków i 2 wypadki wskrzeszenia umarłych. Kult św.
Antoniego rozszedł się po całym świecie bardzo szybko.

Grzegorz IX bullą Cum iudicat w 1233 roku wyznaczył dzień jego dorocznej
pamiątki na 13 czerwca. Sykstus V w 1586 r. włączył jego święto do
kalendarza powszechnego Kościoła.

Na życzenie króla Hiszpanii Filipa V Innocenty XIII w roku 1722 ustanowił 13
czerwca świętem dla całej Hiszpanii i podległej jej wówczas Ameryki
Południowej. W Padwie zainicjowano praktykę czczenia w każdy piątek śmierci
św. Antoniego i we wtorek jego pogrzebu.

W 1946 r. Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/06-13.php3

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.