# Nie godzimy się na ogromną skalę nieprawidłowości, manipulacji i naduĹźyć  wyborczych, ktĂłre pojawiły się w listopadowych wyborach samorządowych.  Chcemy, aby 13 grudnia 2014 stał się dniem protestu przeciwko wielkiemu  naduĹźyciu w sprawie głosowania i ograniczania wolności mediĂłw” – napisali  organizatorzy planowanego za kilka dni marszu.

Zgadzam się co do słowa „nieprawidłowości”, natomiast słowa-hasła  „manipulacji i naduĹźyć”, to zdecydowane naduĹźycie i manipulacja. Skąd to  się bierze? Moim zdaniem, odpowiedĹş jest prosta, jak budowa cepa. Jarosław  Kaczyński cierpi na Syndrom 13. grudnia. To bardzo schorowany człowiek  jest, bo oprĂłcz tej przypadłości, doskwiera mu wiele innych: „Syndrom  Smoleński”, paranoja polityczna, mania wielkości, syndrom Piotrusia Pana,  itd. i wiele innych. Skąd więc ma tylu wyznawcĂłw i zwolennikĂłw? To proste,  to rĂłwnieĹź objaw syndromu, tym razem Syndromu WspółuzaleĹźnienia.  Najbardziej niebezpiecznym objawem tej choroby jest zatrzymanie własnego  rozwoju. Stąd ludzie nawet wykształceni i mądrzy niemal „bezwolnie”  poddają się „choremu”. To klasyczne objawy uzaleĹźnienia od Jarosława  Kaczyńskiego: racjonalizacja, zaprzeczenia, „projekcja, przeniesienie”,  kłamstwo, planowanie marzeniowe, manipulacja, wypieranie i… tu wyznawcy  mają największy obszar do działania i „największe winy” –  intelektualizowanie. Wykształcenie tych ludzi, ich intelekt, po  popadnięciu w krąg oddających się „woli” Kaczyńskiego nie mają tu Ĺźadnego  znaczenia. MoĹźe poza jednym: propagowane przez nich mechanizmy obronne, na  skutek ich inteligencji i zdolności są trudne do „odczytania” dla  przeciętnego obserwatora. Inteligentne „sprzedawanie” mechanizmĂłw  obronnych działa jak lep na muchy. Krąg współuzaleĹźnionych moĹźe się więc  nie tylko nie zmniejszać, ale nawet poszerzać. Dotyczy to ludzi, ktĂłrzy  mają niewielkie nawet, jakiekolwiek problemy Ĺźyciowe, egzystencjonalne,  ktĂłre „chory” i oddane mu otoczenie moĹźe wytłumaczyć i moĹźe pokazać  winnego problemĂłw Ĺźyciowych potencjalnego zwolennika.

Jako jeden z nielicznych Jarosław Kaczyński nie tylko nie został  internowany, ale takĹźe kompletnie zlekcewaĹźony.  Z tego co pamiętam, po  przesłuchaniu, ktĂłremu został poddany na początku stanu wojennego, został  wypuszczony z powodĂłw kompletnego braku jakiegokolwiek zagroĹźenia dla  władzy z jego strony, czy jakiegokolwiek podejrzenia o działalność  skierowaną przeciw władzom i braku umiejętności (moĹźliwości) działań w  podziemiu opozycyjnym, tajnych wrogich działań na rzecz uwolnienia  internowanych i uwięzionych działaczy solidarnościowych i około  solidarnościowych.

Jarosław Kaczyński od lat prĂłbuje „przejąć” dzień ogłoszenia stanu  wojennego na własność, organizując okolicznościowe marsze i alternatywne  obchody rocznicowe. Zawsze jednak z ogromna łatwością ofiary stanu  wojennego obalają zasadność jego starań, choćby słowami „Nie pierdol  Jarek, ciebie tam nie było” Władysława Frasyniuka, czy rzucając mu w twarz  wylegiwanie się tej niedzieli w łóżku do południa. Był jednym z ostatnich  PolakĂłw (szczegĂłlnie jakkolwiek, choć minimalnie zaangaĹźowanych w  Solidarność), ktĂłry dowiedział się o ogłoszeniu stanu wojennego. To mu  zdecydowanie nie pasowało i musiał coś z tym zrobić. Słowa wypowiedziane  przez niego: „My stoimy tu, gdzie wtedy, oni tam, gdzie stało ZOMO” były  nie tylko chybione, bo wypowiadane przez osobę, ktĂłra nigdy nie stała tam,  gdzie inni ścierali się, konfrontowali z ZOMO, ale teĹź haniebne, bo  wypowiedziane w stronę osĂłb, ktĂłrzy od ZOMO wycierpieli najwięcej. A w  szeregach PiS-u i Solidarności w 2010., kiedy Jarosław Zbawiciel te słowa  wypowiadał, takich ludzi była garstka, w porĂłwnaniu np. z liczbą takich  ludzi w szeregach PO i jej sympatykach. Jednak media, nie podchwyciły tego  tematu w sposĂłb merytoryczny, a jedynie newsowy, sensacyjny. Tak więc „Oni  tam, gdzie stało ZOMO” nie spełnia dziś swojej, zapewne zaplanowanej, roli  uczynienia z Jarosława Kaczyńskiego superbojownika o wolną, demokratyczną  Polskę.

Po ostatnich wyborach samorządowych ktoś z jego otoczenia wpadł na to, Ĺźe  pojawiła się kolejna szansa na przejęcie 13. grudnia. Stąd „sfałszowane  wybory” i tytuł marszu. O i tak by się odbył, jak co roku, ale byłby  zupełnie nijaki i „alternatywny”, na niby, jak poprzednie. Trzeba się więc  było tego złapać. A ten pomysł moĹźe chwycić, cała masa ludzi kupuje te  hasła o sfałszowaniu wyborĂłw, tym bardziej Ĺźe niezaleĹźne (?) od władzy  organa są przyglądają się tym oskarĹźeniom, pozostając kompletnie  bezczynnymi. Dotyczy to rĂłwnieĹź sporej części mediĂłw, przy zmasowanej  propagandzie prosfałszowarzenowej mediĂłw przychylnych Kaczyńskiemu.



Na Jarosława Kaczyńskiego moĹźe spaść, a właściwie juĹź to obserwujemy od  dłuĹźszego czasu, kolejne nie bezpieczeństwo. Otóş on sam, uzaleĹźniający od  siebie innych, popada w uzaleĹźnienie. Od Kościoła. Z całą pewnością,  jestem o tym przekonany, nie zdaje sobie sprawy ze skutkĂłw, bo być moĹźe  wydaje mu się, Ĺźe jeszcze jeden podmiot poddał się jego… „chorobie”. Nic  bardziej mylnego – Kościół jest absolutnie odporny na wszelkie poddaństwo  i gra dokładnie tą samą bronią, ktĂłrej uĹźywa Kaczyński. Tyle, Ĺźe Kaczyński  gra w stosunku do wyborcĂłw, a Kościół w stosunku do Kaczyńskiego.  UzaleĹźnienie od siebie Kościół ma opanowane tak samo perfekcyjnie i  niezauwaĹźalnie, niepostrzeĹźenie jak alkohol w stosunku do alkoholikĂłw.  Stąd pewna grupa funkcjonariuszy kościelnych w komitecie honorowym marszu  i milczące przyzwolenie – wymowne milczenie zwierzchnikĂłw Kościoła. To nie  Jarosław Kaczyński, będzie ewentualnym decydentem w Rzeczypospolitej.  Gdyby doszło do przejęcia przez niego władzy, będzie kompletnie  uzaleĹźniony, trzymany na pasku Kościoła. W wielu przypadkach rzecz jasna  moĹźe mu to nie przeszkadzać. Ale w wielu nie będzie miał kompletnie nic do  gadania. W przypadku prĂłby „wychylenia się”, z łatwością Kościół katolicki  „przewrĂłci go”, niby przeszkadzającego w przeprowadzaniu zaplanowanego  gambitu, pionka na szachownicy. Z łatwością, bo Kościół ma moc  „uzaleĹźniania”, więc kolejka do niego ustawiać się będzie jeszcze długo.

Marsz 13. grudnia moĹźe się Kaczyńskiemu udać. Ale to, co będzie potem, w  duĹźej mierze będzie zaleĹźało od opinii publicznej społeczeństwa i mediĂłw.  Dziś my, nieskaĹźeni syndromem współuzaleĹźnienia od „choroby Kaczyńskiego”  wyśmiewamy go, marginalizujemy, ignorujemy, itp. Ale to za mało. Wiadomo  od dawna, Ĺźe najlepszym sposobem zapobiegania chorobie jest profilaktyka.  A profilaktyka, to przede wszystkim rozpoznanie mechanizmĂłw. Dziś  profilaktyka zapobiegania antykaczyzmowi praktycznie nie istnieje.  Istnieją ekstrema, zupełnie analogiczne do „kaczyzmu”: na Kaczyńskie „Rząd  jest niedobry, Polska tonie, nie ma demokracji”, odpowiedzią jest  „Kaczyński jest zły, Polska kwitnie a demokracja ma się doskonale”. To  jest nic innego jak: „Ty mi w nos, to ja ci prawą prostą w szczenę”. To  jest sytuacja dokładnie taka sama, jak walka Justyny Kowalczyk z Marit  Bioergen: Ona wypruwa z siebie flaki a rywalka się szprycuje w świetle  prawa i narzuca kaganiec, zakaz kontestowania jej dopingu przez opinię  publiczną i rywalki.

Jedyną metodą jest Ĺźmudne pokazywanie objawĂłw choroby i sposobĂłw  uniknięcia zaraĹźenia, współuzaleĹźnienia.
Ale kto w Polsce miał by to robić? Oto jest pytanie. Chyba retoryczne. #

Ze strony:
http://tnij.org/r1chr7y
--
stevep
-- -- -
UĹźywam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/