Największą plagą Wiednia jest żydowskie gazeciarstwo. Odkąd żydkowie dostali
w swe ręce kierownictwo a właściwie fabrykację tak zwanej "opinii
publicznej", nie tylko dawali poparcie spekulacji, szachrajstwu,
lichwiarstwu i tym podobnym sposobom "zarobkowania", ale nadto uważali sobie
za obowiązek, ba nawet za "historyczne posłannictwo" znieważać Kościół
katolicki, przedrwiwać jego wiarę i obyczaje, wyszydzać jego instytucje,
lżyć papieża, biskupów i całe duchowieństwo.

Z wiedeńskich izb redakcyjnych rozchodziły się i rozchodzą po świecie
wiadomości o odkryciach, jakoby porobionych po klasztorach katolickich;
wiadomości jedne straszniejsze od drugich, które zaniepokoiły ludność,
parlamenty, urzędy i sądy, a choć w końcu okazały się bezczelnie zmyślonymi,
nie były odwołane ani nawet sprostowane przez żadnego żydka publicystę.

Historia o Barbarze Ubryk z Krakowa i o Ojcu Gabrielu z Lima jest w pamięci
wszystkich, i nie ma bynajmniej potrzeby jej opowiadać, jakkolwiek nie od
rzeczy będzie zauważyć, że te niecne kłamstwa pozostaną niezmazaną nigdy
sromotą antychrześcijańskiego gazeciarstwa.

Niepodobna zaprzeczyć, że taka propaganda możebna jest tylko tam, gdzie
znacznie już przygasło poczucie chrześcijańskiej godności i solidarności.
Niemniej jednak sprowadziła ona dalszy rozkład społeczeństwa.

Obywatele, kupcy, rzemieślnicy, przemysłowcy dali się uwieść nawoływaniu
żydów i przeszli massami do "nowej szkoły ekonomicznej", gdzie uchodzi za
najwyższą zasadę mądrości zbogacić się szybko, jakimi bądź środkami lub
drogami.

Że ta metoda popłaca, widzieli nasi postępowcy na przykładach Mośków i
Lejbusiów, którzy przybywszy do Wiednia ubodzy i nadzy, niebawem porośli w
ciepłe pierze.

Zatem zamiast dotychczasowej mozolnej pracy, poczęto szachrować, grać na
giełdzie, operować. I cóż się stało?

Oto żydkowie pokupowali kamienice i pałace, zgromadzili miliony, otrzymali
tytuły szlacheckie i barońskie, a ich uczniowie i wspólnicy, którzy dawniej
pod opieką chrześcijańskiego obyczaju żyli w dostatkach, zubożeli,
zgałganieli, stracili majątek i uczciwe imię i wyszli na parobków i
posługaczy żydowskich.

Okazało się, że metoda żydowska operowania, chociaż wydaje się niezmiernie
łatwą, nie jest przydatną dla chrześcijan, nawet dla takich, którzy się
potrafili wyzuć ze wszelkich pojęć moralności.

Nikomu dzisiaj nietajno, że prassa antychrześcijańska używa polityki i
innych literackich czy artystycznych błyskotek jedynie jako dywersji i
sztuki podjazdowej do zamaskowania pieniężnych operacji, mających na celu
wyzyskać i ograbić ludność pracującą.

Więcej http://www.ultramontes.pl/gazeciarstwo_zydowskie.htm

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny