już teraz w Bolanda funkcjonuje krajowa mapa zagrożeń bezpieczeństwa:)

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/nauka-i-technika/policja-jak-w-filmie-o-autorytarnej-utopii-czy-sztuczna-inteliencja-bedzie-przewidywała-przestępstwa/ar-BBTqMm1

Policja jak w filmie o autorytarnej utopii. Czy sztuczna inteligencja będzie przewidywała przestępstwa?

Sonia Stępień 2019-02-11


W pamiętnym filmie ,,Raport mniejszości" połączone siły jasnowidzów i komputerów przewidywały zbrodnie i pomagały policji jej zapobiec. Dziś okazuje się, że futurystyczny film mógł przewidywać niezbyt odległą przyszłość. Pod koniec roku 2018 Wielka Brytania ogłosiła plan wyposażenia organów ścigania w nowatorskie narzędzie. Nowy system ma wykorzystywać kombinację sztucznej inteligencji i statystyki, w celu oceny ryzyka popełnienia lub stania się ofiarą przestępstwa.

Produkcja prototypu oprogramowania ma ruszyć do marca 2019. Mimo obiecujących możliwości, technologia może rodzić pewne wątpliwości natury etycznej - czy to bezpieczne, by o naszym losie decydowała program komputerowy?

Brytyjskie przedsięwzięcie jest częścią nowoczesnej, zdobywającej coraz większą popularność koncepcji ,,predictive policing". Postępowa policyjna strategia w skrócie ma służyć przewidywaniu i dalej zapobieganiu przestępczości przy pomocy złożonych technik analitycznych. Tylko czy przestępczości można zapobiec? Pomyślicie, że idea to utopijna, bo przecież z szerszej perspektywy bliska wizji tak abstrakcyjnej jak... pokój na świecie. Dzisiaj bardziej kojarzy się z sci-fi i filmem z Tomem Cruisem, niż z realnym światem. A jednak, naukowcy wytrwale pracują, by ten piękny miraż stał się rzeczywistością.

Duże dane - duże możliwości

Przestępstwa są do jakiegoś stopnia przewidywalne - tak przynajmniej mówi większość teorii kryminologicznych i to udowodnia w ostatnim czasie SI. Sprawcy i ofiary, tak jak reszta społeczeństwa, postępują (zazwyczaj) zgodnie ze standardowym trybem życia. W związku z tym, ich działanie na płaszczyźnie przestrzeni i czasu kreuje pewne wzorce zachowań - w tym przypadku, wzorce przestępczości. Ich analiza pozwala zidentyfikować czynniki kontekstowe, wpływające na możliwość popełnienia czynu karalnego, a co za tym idzie, wskazać potencjalnych sprawców, ofiary lub zagrożone lokalizacje.

Aby analiza była dokładna, potrzebna jest jak największa ilość danych. Tutaj rozwiązanie właściwie nasuwa się samo - big data. W ostatnich latach ,,duże dane", jako gorąca nowa technologia, stały się bodźcem dla innowacji w wielu dziedzinach, w tym m.in. w biznesie, a nawet w systemie prawnym. Badanie ogromnych zbiorów danych, choć bardzo skomplikowane, pozwala uzyskać zupełnie nową, cenną wiedzę. Nie tak dawno uwaga zajmujących się tym zagadnieniem naukowców skierowała się na zasoby danych zebrane przez policję. Big data, pozyskane z policyjnych archiwów mają olbrzymi potencjał informacyjny, który kiedyś może usprawnić, a być może nawet zrewolucjonizować system pracy służb.

W celu przepowiadania przyszłych zdarzeń kryminalnych stosuje się przede wszystkim zaawansowane techniki statystyczne oraz modele uczenia maszynowego. To prawda - organy ścigania już wcześniej stosowały metody statystyczne aby m.in. określić, które dzielnice powinny być częściej patrolowane. Predictive policing ma jednak przenieść prognozowanie kryminologiczne na zupełnie nowy poziom precyzji i funkcjonalności. Korzystając z innowacyjnego narzędzia, funkcjonariusze będą w stanie skierować swoje interwencje w odpowiednią stronę i szybko podejmować efektywne akcje. Zaobserwowane tendencje oraz wygenerowane prognozy mają z kolei doprowadzić do stworzenia skutecznych, długoterminowych strategii zapobiegania przestępczości. To także krok w stronę promowania ,,inteligentnego" sposobu działania organów ścigania i rozwiązywania przez nich problemów w oparciu o naukową wiedzę, a nie, przykładowo, subiektywne przekonania.

Zasadniczo predictive policing może być zastosowane przy każdego rodzaju przestępstwach, w przypadku których znane są wskaźniki ryzyka zdarzenia przestępczego, a dane dotyczące tych wskaźników można wcześniej zebrać. Jako najbardziej odpowiednie do badania wymienia się kradzieże i włamania. Jednakże, poprawna implementacja tej metody w praktyce wcale nie jest prosta: ,,Do właściwego zastosowania metod typowych dla predictive policing potrzebne jest równoczesne spełnienie następujących warunków: dostęp do odpowiednich wiarygodnych danych w realnym czasie; posiadanie odpowiednich narzędzi oraz wykształcenie odpowiedniej wiedzy użytkowników, którzy rozumieją i akceptują ograniczenia korzystania z algorytmów; (...) Wypełnienie równocześnie wszystkich tych warunków jest niesłychanie trudne. Niewypełnienie niektórych z nich uniemożliwia albo poważnie ogranicza możliwości osiągnięcia celu założonego w strategii predictive policing" - wyjaśnia prof. Janina Czapska, Kierownik Katedry Socjologii Prawa UJ.

Narodziny gwiazdy, czyli jak to się zaczęło

Naturalnie, idea ,,predyktywnego nadzoru" nie pojawiła się znikąd. To jeden z kolejnych etapów długoletnich prób przemiany reaktywnej polityki policji do jej proaktywnej wersji. Za bezpośredniego prekursora pp może być uważana analiza hotspotów. Generalnie, metoda ta sprowadza się do mapowania zdarzeń kryminalnych, w celu znalezienia dużej koncentracji przestępczości w określonym przedziale czasowym. Z podobnego geoprzestrzennego mapowania korzysta się w Polsce, m.in. w Wydziale Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu Miasta Krakowa. ,,Wydaje się, wg wiedzy, jaką posiadamy na dziś, że taki zrównoważony model budowania wiedzy o bezpiecznym mieście, jest rozwiązaniem właściwym" - komentuje prof. Czapska. Jednakże, w kwestii przewidywania przestępczości hotspoty są uważane za retrospektywne - chodzi o to, że pozyskane w ich ramach wzorce z przeszłości są jedynie ekstrapolowane na teraźniejszość. Predictive policing można zatem uznać za krok naprzód w ewolucji mapowania przestępstw, ponieważ koncentruje się na prognozach dotyczących przestępczości osadzonej w czasoprzestrzeni, co umożliwia dokładniejsze oszacowanie przyszłych wzorców.

Właściwie temat ,,predictive policing" w jego współczesnym rozumieniu zaczął pobrzmiewać na ustach opinii publicznej już w poprzedniej dekadzie. Wtedy pracę nad tematem prognozowania kryminologicznego podjął były szef policji w Los Angeles, William J. Bratton. W 2008 roku Bratton połączył siły z dyrektorami Biura Pomocy Sprawiedliwości i Narodowego Instytutu Sprawiedliwości (NIJ) Stanów Zjednoczonych, przy badaniu koncepcji policyjnego przewidywania i jego możliwości dla organów ścigania. Współpraca zaowocowała sympozjum w następującym roku, podczas którego projekt po raz pierwszy ujrzał światło dzienne. Nie powinno budzić zaskoczenia, że przełomowa koncepcja swoistego ,,przewidywania przyszłości" przyciągnęła wtedy uwagę nie tylko naukowców, ale także mediów oraz przedsiębiorców. W 2011 roku magazyn TIME umieścił predictive policing na liście 50 najlepszych odkryć roku, po 6-miesięcznym eksperymencie policji z Santa Cruz z wykorzystaniem owej metody.

Nauka i biznes w jednym stali domu...

Część zainteresowanych widziała w projekcie realną nadzieję na ,,uzdrowienie" policji, a część, jak to zwykle bywa, wyczuła w technologii biznes. Firma produkująca jedno z przodujących dziś na rynku oprogramowań ,,przewidujących" zaświadcza, że ich algorytmy mogą zwiększyć skuteczność przewidywania przestępczości o 10-50% w niektórych miastach. PredPol, bo o nim mowa, został stworzony w 2012 roku przez naukowców UCLA, współpracujących z Departamentem Policji Los Angeles. PredPol identyfikuje obszary w okolicy, w których wystąpienie poważnych naruszeń prawa jest bardziej prawdopodobne w danym okresie. Według badań przeprowadzonych przez twórców projektu, pod względem przewidywania miejsca zbrodni ich software działa dwa razy dokładniej niż analitycy-ludzie. Żadne niezależne badanie nie potwierdziło jednak tych wyników. Mimo tego, system jest z powodzeniem wykorzystywany w blisko 60 departamentach policji w USA.

Od tamtej pory podobne programy są opracowywane na całym świecie, a niektóre państwa wcielają w życie swoje autorskie projekty (holenderscy funkcjonariusze korzystają z Crime Anticipation System (CAS), w Niemczech i Szwajarii funkcjonuje Pre Crime Observation System (PRECOBS), policyjne przewidywanie stosuje się także w Chinach). Dzięki ciągłym pracom nad tematem, metoda pp jest wciąż rozbudowywana i ulepszana. Przykładem może być powstałe kilka lat temu narzędzie do przewidywania przestępczości - CrimeScan. Naukowcy z Carnegie Mellon University zbudowali algorytm, posiłkując stosunkowo szerokim zakresem wskaźników, w tym zawiadomieniami o zwykłych przestępstwach, takich jak napaści, akty wandalizmu, czy doniesienia o wystrzałach. Program uwzględnia również tendencje sezonowe i dni tygodnia, a także krótko- i długoterminowe wskaźniki poważnych przestępstw z użyciem przemocy. Według koncepcji autorów projektu, brutalna zbrodnia jest pod pewnymi względami jak choroba zakaźna, która ma tendencje do występowania w skupiskach geograficznych, a mniejsze przestępstwa mogą być jej pierwszym zwiastunem.

Czy algorytm zastąpi człowieka?

Chociaż zaskakuje innowacyjnością i rodzi wielkie oczekiwania, pod względem zmniejszania skali bezprawia predictive policing nie imponuje efektywnością. Tak przynajmniej pokazał eksperyment Shreveport Police, jeden z pierwszych testów polowych z przewidywaniem policyjnym. Jego wyniki nie były zadowalające - nie odnotowano żadnego znaczącego spadku przestępczości. Choć koszty działań prewencyjnych były od 6 do 10% niższe, niż w przypadku standardowych sposobów, nowa taktyka wcale nie okazała się skuteczniejsza od dotąd stosowanych praktyk. Analityk RAND, John Hollywood, twierdzi, że ostatnie postępy w technikach analitycznych przyniosły jedynie niewielkie ulepszenia w przewidywaniu przestępczości - wyniki są o 10 do 25% dokładniejsze niż przy klasycznym mapowaniu hot spotów.

Nie do końca zadowalająca skuteczność to nie jedyny problem programów przewidujących. Duża popularność wynalazku wiąże się też z dużą dociekliwość reszty świata. Oparta na statystyce metoda z pozoru nie powinna wzbudzać podejrzeń, a jednak - po zagłębieniu w jej działanie oraz efekty, doszukano się pewnych grząskich kwestii. W 2016 roku Amerykańska Unia Swobód Obywatelskich [ACLU], Brennan Center for Justice i różne inne organizacje zajmujące się ochroną praw obywatelskich podniosły głos w sprawie ryzyka związanego z oprogramowaniami pp. Część społeczeństwa jest zaniepokojona, że analiza na podstawie archiwalnych danych kryminalnych może tworzyć ,,pętlę sprzężenia zwrotnego", wzmacniając przekonania o tym, które dzielnice są złe, a które dobre i powielają negatywne stereotypy. W tym samym roku śledztwo wszczęła organizacja ProPublica, jednocześnie zostawiając chyba najbardziej widoczną skazę na wizerunku predictive policing. Podczas dochodzenia stwierdzono, że informacje przetwarzane przez system SI (używany przez sędziów w celu ustalenia, czy skazany przestępca ponownie złamie prawo) wydają się być stronnicze wobec mniejszości, szczególnie rasowych.

,,Uważam, że procesu korzystania w policyjnej pracy ze zdobyczy najnowszej techniki nie da się powstrzymać" - komentuje prof. Czapska. ,,Byłoby to zresztą ze szkodą dla efektywności policji w utrzymaniu bezpieczeństwa i porządku, szczególnie w obliczu nowych zagrożeń. Predictive policing może wszakże wywoływać - co widać na badaniach dotyczących aktualnych metod implementacji - zagrożenie naruszania praw człowieka, w szczególności dyskryminowania niektórych kategorii czy grup osób. (...) Typowanie osób, które są szczególnie narażone na popełnienie przestępstwa, powinno - zgodnie z założeniami - stanowić impuls dla służb socjalnych, aby odpowiednio wspierały te osoby. Jeśli te dane wykorzystywane są głównie/wyłącznie przez policję do działań operacyjnych, zachodzi niebezpieczeństwo stygmatyzowania wyłonionych w ten sposób osób, a nawet naruszania ich praw. To są, póki co, amerykańskie przykłady, ale niebezpieczeństwo w ten sposób ilustrowane ma charakter uniwersalny. Niezwykle trudno odpowiedzieć bowiem na pytanie, do jakiego stopnia policja może działać prewencyjnie nie naruszając praw człowieka, a jednocześnie skutecznie zapewniać obywatelom bezpieczeństwo".

Po raz kolejny okazuje się, że nasza wiedza jest wciąż zbyt mała, by móc całkowicie zawierzyć się ,,wiedzącym więcej" maszynom. Mimo oczywistych zalet technologii predictive policing, do rozwinięcia ich pełnych możliwości potrzeba jeszcze wielu badań i udoskonaleń. Na ten moment wiadomo na pewno, że literacka wizja Philipa K. Dicka jeszcze na długo pozostanie na półkach ,,science-fiction", zanim z jej gatunku będzie mógł zostać wymazany drugi człon.


--
I love love

W dniu 2019-09-13 o 20:04, u2 pisze:

Pozwolę sobie przypominać ze jesteś tym palantem od niechcianej
prasówki i kretynem który nie potrafi się zastosować do swojej rady
czyli do ustawienia filtra na oponenta. :-)


Pozdrawiam

W dniu 13.09.2019 o 20:04, u2 pisze:

Policja jak w filmie o autorytarnej utopii. Czy sztuczna inteligencja będzie przewidywała przestępstwa?

Głównie z art. 119, 256 i 257 kodeksu karnego, jak sądzę.
Jacek

W dniu 14.09.2019 o 23:41, Jacek pisze:

W dniu 13.09.2019 o 20:04, u2 pisze:

Policja jak w filmie o autorytarnej utopii. Czy sztuczna inteligencja będzie przewidywała przestępstwa?

Głównie z art. 119, 256 i 257 kodeksu karnego, jak sądzę.

256 tak, ale z wyłączeniem komunizmu, komunizm w Bolanda można propagować praktycznie bezkarnie:)


--
I love love