Ks. Michael Crowdy
Ks. Kenneth Novak

Tajemnica Izraela na tle historii
Nie da sie zaprzeczyc, ze zagadnienie narodu zydowskiego jest tylez trudne,
co fascynujace. Trudne, gdyz naród ten jest obecny w calej historii, zarówno
boskiej, jak i ludzkiej. Nie ma takiego okresu historycznego, o którym
moznaby napisac z pominieciem Zydów. Autor Jezusa widzianego oczami
wedrujacego zyda (Editions Fleg, s. 177) pisze, ze historia zna dwie
tajemnice. Tajemnica jest Jezus, tak jak tajemnica jest Izrael! Czy musze
mówic, co powstanie, gdy zlozymy razem te dwie tajemnice? Tajemnica trzecia,
jeszcze bardziej niezglebiona niz dwie poprzednie!.

Zagadnienie fascynujace, któz bowiem potrafi myslec o narodzie zydowskim nie
odczuwajac jednoczesnie podziwu i zalu? Naród zydowski dal swiatu Chrystusa,
aby wyrzec sie Go i postawic Go przed obliczem Pilata; naród bez wlasnego
panstwa, niezdolny do zycia posród innych.


            Kain zabija swojego brata Abla.

Naród zydowski jest jeszcze bardziej fascynujacy z uwagi na mnogosc swoich
talentów. To dzieki swoim osiagnieciom Zydzi zajmuja pozycje w rzadach, w
miedzynarodowej i krajowej polityce i ekonomii; sa obecni w skomplikowanych
mechanizmach finansowych, w swiecie mediów i rozrywki; wywieraja wplyw na
calosciowo pojety sposób zycia i opinie publiczna. Przez dwa tysiace lat
poswiecaja sie temu wszystkiemu z wyjatkowa determinacja. I kiedy mysli sie
o tym narodzie, zyjacym w samym srodku innych narodów, wsród najbardziej
zróznicowanych kolei losu, lecz zawsze i wszedzie niezmiennym i
nienaruszonym, to mozna dojsc do wniosku, ze jest to najwiekszy ród na
ziemi!

Zydzi slusznie roszcza sobie prawo do posiadania najwiekszego z rodów, gdyz
maja szesc tysiecy lat nieprzerwanej historii. Najwiekszego z rodów, gdyz w
nim Chrystus, Syn Boga zywego przyjal swoje Cialo. Jest to naród, który,
chociaz w mniejszosci, jest tu i wszedzie i tak bylo przez dwadziescia
wieków historii chrzescijanstwa. Gdzie jest jego poczatek? Jak i dlaczego
trwa? Jakie jest jego przeznaczenie w historii? Jaka postawe nalezy wobec
niego przyjac? Niniejszy artykul jest próba odpowiedzi na powyzsze pytania.

Artykul ten bedzie próba wyjasnienia zagadnienia zydowskiego wyjasnienia
teologicznego, które jest w tym przypadku jedynym mozliwym. Teologia jest
nauka traktujaca o tajemnicach Bozych. Tajemnice te sa niezbadanymi
zrzadzeniami Najwyzszego, które sa nam znane dzieki temu, ze On raczyl je
nam objawic. Bez tego objawienia nie mielibysmy o nich pojecia.


            Kaplan Melchizedek blogoslawi Abrahama.

Katolicka teologia naucza, ze Zydzi sa przedmiotem specjalnego Bozego
powolania. Tylko w swietle teologii mozna wyjasnic zagadnienie zydowskie.
Ani psychologia, ani nauki biologiczne, ani nawet studia czysto historyczne
nie sa w stanie dostarczyc wyjasnienia tajemnicy narodu zydowskiego. Problem
tego narodu miesci sie w wymiarze uniwersalnym i wiecznym, ze swojej natury
wymagajacym wyjasnienia uniwersalnego i wiecznego, które jest aktualne dzis,
wczoraj i na zawsze. Naród zydowski wymaga wyjasnienia wiecznego, tak jak
Bóg, to jest wyjasnienia teologicznego.

To, co wylania sie z tego wyjasnienia, w zaden sposób nie moze posluzyc do
usprawiedliwienia ani dzialan filosemickich, ani antysemickich. Obie te
postawy wykazuja tendencje do upraszczania sytuacji, która w rzeczywistosci
jest glebsza i bardziej uniwersalna. Teologia katolicka, rzucajac swiatlo na
tajemnice narodu zydowskiego, ukaze relacje miedzy zydami i chrzescijanami,
którzy musza zyc oddzielnie, dopóki Bóg w swym milosierdziu nie doprowadzi
do usprawiedliwienia zydów.

Naród zydowski w swietle teologii katolickiej
Zydzi nie sa podobni do innych narodów, które dzis powstaja, a jutro
odchodza, tworzac podziwu godne cywilizacje ograniczone w czasie i
przestrzeni. Pamietamy wielkie imperia Egipcjan, Asyryjczyków, Persów,
Greków czy Rzymian: ich chwala byla chwala przemijajaca.

Naród zydowski to mala enklawa na skrzyzowaniu Wschodu i Zachodu, która
zostala uczyniona niepozorna dla osiagniecia jej celu: przechowania
tajemnicy Boga poprzez wieki. Przechowanie tej tajemnicy nie wymagalo
stworzenia cywilizacji, gdyz to jest rzecza ludzka. A misja nalezala do
spraw Bozych.

Naród zydowski jest narodem teologicznym, który Bóg stworzyl dla Siebie.
Mojzesz mówi nam w Ksiedze Rodzaju, jak na dwa tysiace lat przed Jezusem
Chrystusem Pan Bóg wezwal patriarche Abrahama, zyjacego w Ur chaldejskim, w
Mezopotamii, i powiedzial mu:

    1.. Wyjdz z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który
ci ukaze.
    2.. Uczynie bowiem z ciebie wielki naród, bede ci blogoslawil i twoje
imie rozslawie: staniesz sie blogoslawienstwem.
    3.. Bede blogoslawil tym, którzy ciebie blogoslawic beda,
    4.. a tym, którzy tobie beda zlorzeczyli, i ja bede zlorzeczyl. Przez
ciebie beda otrzymywaly blogoslawienstwo ludy calej ziemi (Rdz 12).
Tak wiec naród zydowski, synowie Abrahama, maja swój poczatek w Bogu On jest
Tym, który wybral ich sposród reszty ludzkosci i obiecal im
blogoslawienstwo, w taki sposób, ze przez nich beda otrzymywaly
blogoslawienstwo ludy calej ziemi. Izrael jest zatem wielki wielkoscia
teologiczna. Czy jednak wielkosc ta zawiera sie jedynie w potomkach z ciala
Abrahama, patriarchy od którego Izrael bierze poczatek, czy tez raczej
opiera sie na wierze, jaka mial Abraham w Boza Obietnice Odkupiciela?

Jest to niezwykle istotne pytanie. Jesli blogoslawienstwa Boze przeznaczone
sa tylko dla Abrahamowych potomków z ciala, wtedy naród zydowski bylby
wybrany i blogoslawiony posród innych narodów ziemi jedynie z powodu faktu,
ze tworza go synowie Abrahama. Jesli jednak blogoslawienstwa sa
zarezerwowane dla wiary w Boza Obietnice, wtedy proste pokrewienstwo rodowe
jest bezwartosciowe. Koniecznym jest byc potomkiem Abrahama z wiary w
Obietnice, to jest duchowym potomkiem na plaszczyznie wiary.

Izmael i Izaak
Co jest zatem podstawa wielkosci Izraela w swietle Bozego planu? Aby to
wyjasnic, Bóg dal Abrahamowi dwóch synów. Pierwszy z nich, Izmael, narodzil
sie z niewolnicy Hagar, a dokonalo sie to w zgodzie ze zwyklym porzadkiem
natury. Drugi zostal dany Abrahamowi na przekór wszelkiej nadziei przez jego
zone Sare, która poczela go w starosci, zgodnie z Obietnica Boza. Zostal
nazwany Izaakiem.


            Abraham sklada w ofierze Izaaka.

To wobec Izaaka i jego potomków Bóg potwierdzil Przymierze zawarte z
Abrahamem. Poblogoslawil równiez Izmaelowi, lecz na sposób czysto
materialny, obiecujac uczynic go glowa wielkiego narodu. Od Izmaela wywodza
sie dzisiejsi Arabowie, którzy tak zaciecie sprzeciwiaja sie wejsciu Zydów
do Palestyny. To dlatego Abraham, przekonany przez Sare i po otrzymaniu
rozkazu od Boga, oddalil niewolnice Hagar i Izmaela (Rdz 21).

Co jest rzeczywistoscia, która kryje sie za tymi dwoma synami Abrahama? Sw.
Pawel, wielki Apostol Bozych tajemnic mówi nam, ze Izmael i Izaak byli
figurami dwóch narodów (Ga 4). Izmael, pierworodny i naturalny potomek
niewolnicy Hagar, wyobraza Synagoge Zydów, która cieszy sie swym potomstwem
z ciala Abrahama. Lecz Izaak, zrodzony cudownie przez nieplodna Sare zgodnie
z Obietnica Boza, wyobraza Kosciól, który tak jak Izaak narodzil sie z wiary
w Obietnice Chrystusa. Tak wiec to nie rodowe pokrewienstwo z Abrahamem
przynosi zbawienie, lecz duchowa jednosc z Chrystusem poprzez wiare. Naród
zydowski, który wzial poczatek od Abrahama, bedzie w stanie dostapic
zbawienia nie przez fakt swego materialnego pochodzenia od Abrahama, lecz
dzieki zjednoczeniu z Chrystusem w wierze.

Wszyscy, którzy sa zjednoczeni z Chrystusem tworza blogoslawione dziedzictwo
Abrahama i patriarchów i sa przedmiotem Bozych Obietnic. Kosciól katolicki
to Sara, uczyniona plodna dzieki mocy Bozej. Duch jest tym, który daje
zycie, podczas gdy cialo na nic sie nie przyda, zgodnie z tym, co mial
powiedziec Jezus Chrystus: Duch daje zycie; cialo na nic sie nie przyda.
Slowa, które Ja wam powiedzialem, sa duchem i zyciem (J 6, 63).

Czy moglo sie zdarzyc, aby naród ten lub jego czesc zjednoczony z Abrahamem
wiezami cielesnego pokrewienstwa uwierzyl, ze jedynie owa genealogiczna wiez
sama w sobie daje usprawiedliwienie i zbawienie? Jak najbardziej moglo i w
rzeczywistosci sie zdarzylo. Juz sw. Pawel uzmyslawia nam ten fakt piszac,
ze dzieki zrzadzeniu Bozemu Abraham mial dwóch synów, jednego z niewolnicy,
a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodzil sie tylko wedlug ciala,
ten zas z wolnej na skutek obietnicy (Ga 4, 22-23).

Wszystko to zostalo powiedziane w sensie alegorycznym Izmael, syn niewolnicy
wyobraza prosty fakt cielesnej wiezi z Abrahamem, natomiast nasladowanie
Abrahama poprzez wiare w Jezusa Chrystusa symbolizowane jest przez Izaaka,
syna Obietnicy.

Nalezy równiez poczynic rozróznienie miedzy tymi, którzy sa prawdziwymi
Izraelitami, gdyz nasladuja Abrahamowa wiare w Boga, wierzac w Jezusa
Chrystusa (reprezentowani przez Izaaka), a Izraelitami, którzy sa cielesnymi
potomkami Abrahama, lecz nie nasladuja jego wiary (wyobrazeni przez
Izmaela). Izmael przesladowal Izaaka. Sw. Pawel komentujac ten fakt dodaje:
Ale jak wówczas ten, który sie urodzil tylko wedlug ciala, przesladowal
tego, który sie urodzil wedlug ducha, tak dzieje sie i teraz (Ga 4, 29).


            Mojzesz zapowiada wyzwolenie Izraela.

Sw. Pawel wyraza tutaj teologiczna koniecznosc, dzieki której Izmael
przesladowal Izaaka, Synagoga przesladuje Kosciól katolicki, a Zydzi
zjednoczeni z Abrahamem jedynie wiezami ciala przesladuja chrzescijan,
którzy sa prawdziwymi Izraelitami, zjednoczonymi z Chrystusem poprzez wiare.
Ta sama tajemnica jest nam objawiona przez dwóch synów, których Bóg dal
patriarsze Izaakowi: Ezawa i Jakuba. Powrócmy do Ksiegi Rodzaju (25, 21-26):
Izaak modlil sie do Pana za swa zone, gdyz byla ona nieplodna. Pan wysluchal
go, i Rebeka, zona Izaaka, stala sie brzemienna. A gdy walczyly z soba
dzieci w jej lonie, pomyslala: <Jesli tak bywa, to czemu mnie sie to
przytrafia?>. Poszla wiec zapytac o to Pana. A Pan jej powiedzial: <Dwa
narody sa w twym lonie, dwa odrebne ludy wyjda z twych wnetrznosci; jeden
bedzie silniejszy od drugiego, starszy bedzie sluga mlodszego>. Kiedy
nadszedl czas porodu, okazalo sie, ze w lonie jej byly bliznieta. I wyszedl
pierwszy syn czerwony, caly pokryty owlosieniem, jakby plaszczem; nazwano go
wiec Ezaw. Zaraz potem ukazal sie brat jego, trzymajacy Ezawa za piete; dano
mu przeto imie Jakub.

W swoim Liscie do Rzymian sw. Pawel odslania tajemnice Izraela, ukazujac
Ezawa, starszego wedlug ciala, jako naród zydowski zjednoczony z Abrahamem
prostymi wiezami krwi, oraz mlodszego brata, Jakuba, jako Kosciól katolicki
(tworzony przez Zydów i pogan) zjednoczony z Chrystusem poprzez wiare, a
wiec preferowany przed Ezawem. W ten sposób wypelnily sie slowa Pisma, gdzie
Bóg gani zydów za ich niewdziecznosc i zanik szczerej ofiary, a zarazem
powoluje pogan, aby w kazdym miejscu skladali Mu ofiare godna: Umilowalem
was mówi Pan wy zas pytacie: W czym sie przejawia, ze nas umilowales? Czyz
Ezaw nie byl bratem Jakuba? wyrocznia Pana a Ja [jednak] umilowalem Jakuba.
Ezawa zas mialem w nienawisci i oddalem góry jego na spustoszenie, a dobytek
jego szakalom pustyni (Ml 1, 2-3). Jak jest napisane: Jakuba umilowalem, a
Ezawa mialem w nienawisci (Rz 9, 13).

Tak wiec Kosciól przezwyciezyl Synagoge, chociaz Synagoga ciagle idzie
sladem Ezawa, który (...)znienawidzil Jakuba (...) i taki powzial zamiar
(...) Zabije mojego brata Jakuba (Rdz 27, 41).

Wielkosc narodu zydowskiego
Odwolalismy sie do wspomnianych wyobrazen odnajdywanych u Patriarchów i
interpretowanych przez Kosciól katolicki, w celu ukazania zarówno wielkosci,
jak i ogromnej zlozonosci tkwiacej u samych poczatków narodu zydowskiego.


            Ustanowienie Swieta Paschy.

Naród ten posiada linie teologiczna, wybrana i uswiecona w celu ukazania i
przyniesienia swiatu ciala naszego Boskiego Mistrza, Jezusa Chrystusa, który
musial nadejsc i którego oczekiwali poganie. Oto, co decyduje o wielkosci
narodu zydowskiego: jest on uswiecony i naznaczony, aby przyniesc nam Tego,
który jest Droga, Prawda i Zyciem. Dlaczego, mówiac scisle, jest on
uswiecony? Dlaczego wywodzi sie z rodu Abrahama? Z jakich powodów musi
przyniesc nam Chrystusa? Innymi slowy, czy to Chrystus jest Tym, który
uswieca ród Izraela, czy tez moze to ród zydowski uswieca Chrystusa?

Faktem jest, ze Chrystus, zgodnie z tym, co przepowiedzial Izajasz (Rz 9,
33), zostal polozony wsród narodu zydowskiego jako kamien obrazy, skala
zgorszenia. Gdyby nasladujac pokore Abrahama Zydzi uwierzyli w Chrystusa
jako w uswieciciela ich rodu, wtedy zostaliby nazwani korzeniem i pniem tego
plodnego Drzewa Oliwnego, którym mial byc Kosciól Jezusa Chrystusa, Kosciól
katolicki. Z drugiej strony, jesli mieliby, utwierdzeni w swej dumie
narodowej, odrzucic Chrystusa, wtedy sami zgotowaliby sobie los dzikiego
drzewa winnego rodzacego zgnile owoce.

W pierwszym przypadku beda narodem Izaaka, Jakuba i Abla, w drugim natomiast
odegraja role Izmaela, Ezawa i Kaina. Zawsze jednak ten ród wybranych bedzie
dzierzyl palme pierwszenstwa posród innych narodów ziemi. Jesli przyjmie
Chrystusa, bedzie pierwsza i najlepsza czescia Kosciola katolickiego,
korzeniem i pniem Drzewa Oliwnego rodzacego owoc zycia wiecznego, jak naucza
sw. Pawel Apostol. Jesli odrzuci Chrystusa, bedzie pierwszy w królestwie
nieprawosci. Wielki Apostol, sw. Pawel, który z duma nazywa siebie
Izraelita, podkresla owo zydowskie pierwszenstwo w dobrym lub zlym: Ucisk i
utrapienie spadna na kazdego czlowieka, który dopuszcza sie zla, najpierw na
Zyda, a potem na Greka (Rz 2, 9). I dalej: Na czym wiec polega wyzszosc
Zyda? I jaki pozytek z obrzezania? Wielki pod kazdym wzgledem. Najpierw ten,
ze zostaly im powierzone slowa Boze (Rz 3, 1-2).

Tak wiec Zydzi sa pierwszymi, jesli chodzi o godnosc, najwazniejszymi w
tajemnicy laski. Sam pien tego drzewa, którym jest Kosciól katolicki, jest
zydowski. Patriarchowie sa Zydami, Zydami sa sw. Jan Chrzciciel i sw. Józef,
Matka Boza pochodzi z tego rodu, jak równiez nasz Najswietszy Zbawiciel, w
którym blogoslawione sa wszystkie narody ziemi. Apostolowie sa Zydami,
Ewangelisci sa Zydami, tak samo pierwszy Meczennik, sw. Szczepan jest Zydem.

Cóz za naród, ten naród teologiczny bedacy samym pniem drzewa, którym jest
Kosciól! Jaka wartosc maja narody poganskie, bedace tylko marnymi dzikimi
oliwkami, wobec tego Drzewa Oliwnego? Cóz warte sa nauczanie Greków lub
potega poganskiego Rzymu? Samo glupstwo, mówi sw. Pawel, gdyz narody te nic
nie przyniosly jesli chodzi o dzielo zbawienia, tak jak to uczynil Izrael.
Jesli narody poganskie poczynajac od Greków pragna wstapic na droge
zbawienia, to musza to uczynic przez milosc, korzystajac z ogólnego
odrzucenia narodu zydowskiego, które dokonalo sie po to, aby i poganie mogli
byc wszczepieni. To dlatego sw. Pawel naucza, ze upadek czesci Izraela stal
sie sposobnoscia dla zbawienia pogan: Jezeli zas niektóre zostaly odciete, a
na ich miejsce zostales wszczepiony ty, który byles dziczka oliwna, i razem
[z innymi galeziami] z tym samym korzeniem zlaczony na równi z nimi
czerpales soki oliwne, to nie wynos sie ponad te galezie. A jezeli sie
wynosisz, [pamietaj, ze] nie ty podtrzymujesz korzen, ale korzen ciebie (Rz
11, 17-18).


            Mojzesz otrzymuje od Pana Boga Dziesiec Przykazan.

Lecz wielkosci Izraela, który zostal wyniesiony do bycia w Chrystusie, musi
odpowiadac wlasciwa jej wiernosc Chrystusowi. Jakiez nieszczesliwe
konsekwencje czekaja ten naród, jesli sprzeniewierzy sie Temu, który jest
jego zbawieniem! Judasz Iskariota, Annasz i Kajfasz byli Zydami. To
przedniejsi zydowscy kaplani naklonili lud do wyrazenia zadania ukrzyzowania
Zbawiciela, a caly lud zawolal Krew Jego na nas i na dzieci nasze! (Mt 27,
25). Zydzi ukamienowali sw. Szczepana; Zydzi zameczyli sw. Jakuba i
zorganizowali oblawe na Apostolów. Ten nieszczesliwy naród popelnil w koncu
najwieksza zbrodnie wszystkich czasów zamordowal Boga-Czlowieka.

Co jest zródlem wszystkich bledów Zydów? Jest nim przekonanie czesci narodu,
ze przyrzeczenie dane im ze wzgledu na Chrystusa (który mial wlasnie dlatego
narodzic sie posród nich) zostalo dane ich rodowi, ich linii i to w wysoce
specyficzny sposób. Mianowicie, Zydzi zamiast uznac, ze sa narodem wybranym
ze wzgledu na Chrystusa, uwierzyli raczej, ze to Chrystus powinien miec
powód do dumy z uwagi na swe pochodzenie z ich linii genealogicznej. Tak
wiec to nie Chrystus, lecz cialo Abrahama jest zródlem chwaly. Zgodnie z tym
faryzeusze, istne ucielesnienie tego ducha nieprawosci, z pycha oswiadczyli,
dlaczego nie uznaja Chrystusa: Naszym ojcem jest Abraham. Ich grzech polegal
wiec na materializacji Bozych obietnic. Nadali wartosc fundamentalna temu,
co bylo tylko zapowiedzia. Spodziewali sie zbawienia po tym, co bylo jedynie
jego znakiem. Po oczekiwanym Mesjaszu, który mial przyniesc swiatu laske i
prawde, spodziewali sie swego rodzaju politycznego, ziemskiego wladcy, który
zapewni na zawsze wielkosc i wyzszosc Izraela nad innymi narodami.

Zydowskie zanurzenie w doczesnosci
Pozytecznym bedzie wskazanie róznych stadiów procesu materializacji Zydów.
Wybralismy to slowo materializacja na okreslenie zydowskiego historycznego
zanurzenia w doczesnosci. Pismo swiete dostarcza dowodów na to, ze naród
izraelski zawsze posiadal nature naznaczona duma i zachlannoscia. Sam
Mojzesz w sposób znaczacy ostrzega Izraelitów: Wiedz, ze nie ze wzgledu na
twoja cnote Pan, Bóg twój, daje ci ta piekna ziemie na wlasnosc, bo jestes
ludem o twardym karku (Pwt 9, 6). I dalej mówil do mnie Pan: <Widze, ze ten
naród jest narodem o twardym karku. Pozwól, ze ich wytepie, wygladze ich
imie spod nieba, a z ciebie uczynie naród mocniejszy i liczniejszy od nich>
(Pwt 9, 13-14).

W okresie Królów nieuczciwosc i materializm Zydów staly sie szczególnie
dobrze widoczne. Do tego stopnia oddali sie rozmaitym perwersjom i
balwochwalstwu, ze az zostali podbici i wtraceni do niewoli w Babilonie
przez króla Nabuchodonozora, na szesc wieków przed Chrystusem. Ta ciezka
niewola trwala siedemdziesiat lat. Nastepnie, powróciwszy do Palestyny,
Zydzi przeprowadzili reforme oparta na nowych i trwalych podstawach
stworzonych przez Ezre, którego uwazali za prawodawce na miare Mojzesza. W
rzeczywistosci judaizm w formie znanej z czasów Chrystusa i trwajacy do dnia
dzisiejszego wywodzi sie ze wspomnianej reorganizacji narodu dokonanej przez
Ezre.

Generalizujac, nalezy powiedziec, ze Zydzi sa narodem przywiazanym do
ksiegi, Ksiegi Prawa, przewyzszajacej wszystkie inne do Tory. W
rzeczywistosci Tora sklada sie z pierwszych pieciu ksiag Pisma swietego
(tzw. Piecioksiag), napisanych przez Mojzesza pod natchnieniem Ducha
Swietego. Zydzi jednak uznaja za Slowo Boze Tore wraz z interpretacjami
rabinów przekazanymi przez ustna tradycje. Interpretacje te zostaly zebrane
i w pewien sposób spetryfikowane w ksiedze zwanej Talmudem. Talmud jest
cywilnym i religijnym kodeksem narodu zydowskiego.

Judaizm
Zydzi sa narodem uksztaltowanym przez mentalnosc rabinów, zwlaszcza
faryzeuszy. Faryzeusze sa jaskrawym odzwierciedleniem cielesnosci Zydów. Nie
uzywamy slowa cielesny w znaczeniu, które mogloby sugerowac szczególna
predyspozycje Zydów do grzechów nieczystosci. Stosujemy to okreslenie w
znaczeniu, jakie nadal mu Jezus Chrystus, potepiajacy literalne, zewnetrzne,
przyziemne interpretacje tego, co wedle zamyslu Bozego mialo miec znaczenie
nadprzyrodzone.


            Przejscie przez Jordan.

Faryzeusze zamiast isc w slady proroków takich jak Izajasz czy Ezechiel,
którzy uwielbiali Boga w duchu, namawiali do nawrócenia serca i poprawy w
uczynkach, glosili milosierdzie dla wszystkich woleli raczej cwiczyc ludzi w
doslownym przestrzeganiu drobiazgowych przepisów oraz umacniac ich dume z
faktu pochodzenia od patriarchy Abrahama. Odpowiedzieli mu: <Jestesmy
potomstwem Abrahama i nigdy nie bylismy poddani w niczyja niewole> (J 8,
33), tak jakby samo cialo Abrahama przynosilo usprawiedliwienie.

Faryzeusze ulozyli mnóstwo przepisów oczyszczania, obmywania, zanurzania
rak, ciala, odziezy i naczyn, w celu zachowania czystosci ludu. Wymagali
obmycia od kazdego wiernego, który dotknal sie nie-Zyda na ulicy lub
targowisku. Pogwalcenie tych rytualnych przepisów uwazali za grzech ciezki.

Nic nie ukazuje lepiej tej obsesyjnej, cielesnej mentalnosci Zydów niz owe
straszne biada wam, wypowiedziane przez Zyda, naszego Pana Jezusa Chrystusa
w ostatnich dniach Jego zycia na ziemi, kiedy to Zbawiciel obnazyl pelna
hipokryzji religie, czystosc i poboznosc faryzeuszy (Mt 23). Potepiajac
religijna oblude, nasz Pan powiedzial: Biada wam, uczeni w Pismie i
faryzeusze obludnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludzmi. Wy
sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejsc tym, którzy do niego ida (Mt 23,
13). Biada wam, uczeni w Pismie i faryzeusze obludnicy, bo obchodzicie morze
i ziemie, zeby pozyskac jednego wspólwyznawce. A gdy sie nim stanie,
czynicie go dwakroc bardziej winnym piekla niz wy sami (Mt 23, 15). Biada
wam, przewodnicy slepi... (Mt 23, 16). Biada wam, uczeni w Pismie i
faryzeusze obludnicy! Bo dajecie dziesiecine z miety, kopru i kminku, lecz
pomijacie to, co wazniejsze jest w Prawie: sprawiedliwosc, milosierdzie i
wiare (Mt 23, 23). Przewodnicy slepi, którzy przecedzacie komara, a
polykacie wielblada! (Mt 23, 24). Biada wam, uczeni w Pismie i faryzeusze
obludnicy! Bo podobni jestescie do grobów pobielanych, które z zewnatrz
wygladaja pieknie, lecz wewnatrz pelne sa kosci trupich i wszelkiego
plugastwa (Mt 23, 27).

Nasz Pan obnazyl równiez ich udawana poboznosc i kult przodków: Biada wam,
uczeni w Pismie i faryzeusze obludnicy! Bo budujecie groby prorokom i
zdobicie grobowce sprawiedliwych, i mówicie: <Gdybysmy zyli za czasów
naszych przodków, nie bylibysmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków>.
Przez to sami przyznajecie, ze jestescie potomkami tych, którzy mordowali
proroków. Dopelnijcie i wy miary waszych przodków! Weze, plemie zmijowe, jak
wy mozecie ujsc potepienia w piekle? Dlatego oto Ja posylam do was proroków,
medrców i uczonych. Jednych z nich zabijecie i ukrzyzujecie; innych
bedziecie biczowac w swych synagogach i przepedzac z miasta do miasta. Tak
spadnie na was wszystka krew niewinna, przelana na ziemi, poczawszy od krwi
Abla sprawiedliwego az do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego
zamordowaliscie miedzy przybytkiem a oltarzem (Mt 23, 29-35).

Nikt w historii nie wypowiedzial straszniejszych potepien, niz Syn Bozy
przeciwko perfidnej cielesnosci swego wlasnego narodu.

Grzech Zydów
Czternastego dnia miesiaca Nisan roku 33, lud zydowski zebrany przed
pretorium gubernatora Pilata, namówiony przez kaplanów, zazadal smierci
Mesjasza: Gdy Go ujrzeli arcykaplani i sludzy zawolali: <Ukrzyzuj!
Ukrzyzuj!>. Rzekl do nich Pilat: <Wezcie Go i sami ukrzyzujcie! Ja bowiem
nie znajduje w Nim winy>. Odpowiedzieli mu Zydzi: <My mamy prawo, a wedlug
Prawa powinien On umrzec, bo sam siebie uczynil Synem Bozym> (J 19, 16-17).


            Pomazanie Dawida.

Wczesniej rabini podczas obrad swej tajnej wysokiej rady wypowiedzieli
przeciwko Panu Jezusowi takie oto slowa: Jezeli Go tak pozostawimy, to
wszyscy uwierza w Niego, i przyjda Rzymianie, i zniszcza nasze miejsce
swiete i nasz naród. Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku byl
najwyzszym kaplanem, rzekl do nich: <Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie
tego pod uwage, ze lepiej jest dla was, gdy jeden czlowiek umrze za lud, niz
mialby zginac caly naród> (J 11, 48-50).

W taki oto sposób Zydzi w imie swego Prawa, swojej Tory, wychodzac naprzeciw
materialnym interesom swego narodu i rasy zazadali krwi Tego, który zostal
im obiecany jako ich blogoslawienstwo. Podburzyli pogan przeciwko Panu
Jezusowi. Wykorzystawszy ich do zrealizowania swych planów, ukrzyzowali
Tego, który mial byc przeznaczony jako znak, któremu sprzeciwiac sie beda
(Lk 2, 34).

Bóg nie wyniszczy zmaterializowanego judaizmu. Gdy zydzi zwróca sie do Pana
i powiedza Mu, tak jak Kain: <Zbyt wielka jest kara moja, abym mógl ja
zniesc. Skoro mnie teraz wypedzasz z tej roli, i mam sie ukrywac przed Toba,
i byc tulaczem i zbiegiem na ziemi, kazdy, kto mnie spotka, bedzie mógl mnie
zabic!> (Rdz 4, 13,14). Wtedy Pan odpowie im, podobnie jak odpowiedzial
Kainowi: <O, nie! Ktokolwiek by zabil Kaina, siedmiokrotna pomste
poniesie!>. Dal tez Pan znamie Kainowi, aby go nie zabil, ktokolwiek go
spotka (Rdz 4, 15).

Pan naznaczyl Kaina znamieniem tak, aby go nie zabil, ktokolwiek go spotka.
I od tego czasu ów naród naznaczony Bozym znamieniem musi tulac sie po
swiecie. Co bedzie czynil? Bedzie niósl na swym wlasnym ciele swiadectwo
Chrystusowi w tajemnicy nieprawosci. Jezus Chrystus wzial swe cialo z tego
narodu, aby ten, chcac czy nie chcac, swiadczyl o tym, ze to Chrystus jest
Tym, który jest blogoslawiony teraz i na wieki. Zydzi swiadcza o tym poprzez
sam fakt, ze Chrystus pochodzi z ich rodu. Nie mozna pamietac o Chrystusie,
nie pamietajac o Zydach, nie mozna tez myslec o zydach, zapominajac o
Chrystusie.


            Dawid zostaje królem.

Naród zydowski, niegdys tajemnica sprawiedliwosci, zamienil sie teraz w
tajemnice nieprawosci. Nie jest juz Izaakiem, lecz Izmaelem. Juz nie
Jakubem, lecz Ezawem. Nie Ablem, lecz Kainem. Dzieki temu innym zostalo
nadane niezbywalne prawo. Inni zostali obdarzeni blogoslawienstwem
Obietnicy. Ci inni to my wszyscy, którzy tworzymy Kosciól Jezusa Chrystusa
najpierw nawróceni Zydzi, a pózniej nawróceni poganie. Kosciól Chrystusowy
jest prawdziwym Izaakiem, prawdziwym Jakubem, prawdziwym Ablem. Chrystus
uswiecil Zydów i pogan, aby dac poczatek nowemu stworzeniu, Kosciolowi
katolickiemu, który wielbi Ojca w duchu i w prawdzie (J 4, 23). Co uczyni
Synagoga w obliczu Kosciola, który jest Izaakiem, Jakubem i Ablem? Bedzie
odgrywala role Izmaela, Ezawa i Kaina. Co uczynil Izmael Izaakowi? Nasmiewal
sie z niego i przesladowal go (Rdz 21, 9). Co uczynil Ezaw przeciwko
Jakubowi? Ksiega Rodzaju odpowiada: Ezaw znienawidzil Jakuba z powodu
blogoslawienstwa, które otrzymal od ojca, i taki powzial zamiar: <Gdy
nadejda dni zaloby po moim ojcu, zabije mojego brata Jakuba> (Rdz 27, 41).

Oto rola, która przypadnie teraz Synagodze Zydom, którzy nie uznali
samoobjawiajacego sie Chrystusa i nie nawrócili sie: rozpoczna oni
przesladowanie Kosciola, jak zauwaza sw. Pawel Apostol. W ten sposób, tak
jak w królestwie sprawiedliwosci naród zydowski zajmowal i nadal zajmuje
pierwsze miejsce, tak samo równiez w królestwie nieprawosci dzierzy palme
pierwszenstwa. Inne narody pragnace przejsc na sluzbe zla nasladuja przyklad
zmaterializowanego, bezwstydnego narodu zydowskiego. Jesli poganie chca
zanurzyc sie w doczesnosci i cielesnosci, musza sie zjudaizowac. Dlatego tez
Ojcowie Kosciola z doskonala teologiczna precyzja nazywali judaizatorami
pogan nauczajacych herezji.

Konkluzje teologiczne
W dziejach chrzescijanstwa odnalezc mozna teologiczna (to jest ustanowiona
przez Boga) opozycje pomiedzy Synagoga a Kosciolem, miedzy chrzescijanami i
zydami, Izaakiem i Izmaelem, Jakubem i Ezawem. W tym miejscu konieczne
bedzie wylozenie teologicznych konkluzji, w swietle których nalezy dokonywac
interpretacji dziejów.

Konkluzja pierwsza
Naród zydowski, którego przeznaczeniem bylo przyniesienie swiatu Jezusa
Chrystusa, uznal Chrystusa za skale zgorszenia. Czesc uwierzyla w Niego i
zaczela budowac na skale, aby w ten sposób stworzyc korzenie i pien owego
Drzewa Oliwnego, którym jest Kosciól katolicki. Druga czesc odpadla, negujac
Chrystusa na korzysc swej pychy narodowej i rasowej. Ta czesc Izraela
zostala odrzucona i przyjela na siebie Krew Chrystusa jako przeklenstwo. To
ona wlasnie tworzy wlasciwy judaizm, kontynuacje nauki rabinów, którzy
odrzucili Chrystusa.

Konkluzja druga

            Wizja proroka Izajasza.

Judaizm jest wrogi wobec wszystkich narodów w ogólnosci, a w szczególny
sposób wobec narodów chrzescijanskich. Odgrywa on role Izmaela, który
przesladowal Izaaka; Ezawa, który postanowil zabic Jakuba, oraz Kaina, który
usmiercil Abla. Sw. Pawel, nawrócony zyd, mówi nam: Bracia, wyscie sie stali
nasladowcami Kosciolów Boga, które sa w Judei w Chrystusie Jezusie, poniewaz
to samo, co one od Zydów, wyscie wycierpieli od rodaków. Zydzi zabili Pana
Jezusa i proroków, i nas takze przesladowali. A nie podobaja sie oni Bogu i
sprzeciwiaja sie wszystkim ludziom (1 Tes 2, 14-15).

Warto zwrócic uwage na straszny w swojej wymowie i niezwykle istotny fakt,
zanotowany przez sw. Pawla pod natchnieniem Ducha Swietego. Mianowicie,
historyczna wrogosc narodu zydowskiego nie jest rodzajem nienawisci
lokalnej, opartej na krwi lub konfliktach interesów. Jest to nienawisc
ustalona przez Boga. Naród zydowski, jesli nie nawróci sie na
chrzescijanstwo, bedzie zawsze (nawet sobie tego nie uswiadamiajac) dazyl do
zniszczenia chrzescijanstwa, zgodnie ze slowami wypowiedzianymi przez Jezusa
Chrystusa do faryzeuszy: Wy macie diabla za ojca i chcecie spelniac
pozadania waszego ojca. Od poczatku byl on zabójca i w prawdzie nie wytrwal,
bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi klamstwo, od siebie mówi, bo jest klamca
i ojcem klamstwa (J 8, 44).

Konkluzja trzecia
Jesli bezwstydny naród zydowski zostal z Bozego przyzwolenia uczyniony
wrogiem teologicznym, musi to byc uniwersalna, nieunikniona i straszna
opozycja. Uniwersalna gdyz rozciaga sie na wszystkie narody. Gdziekolwiek
rozwija sie chrystianizm, tam równiez podazaja zydzi. Jako ustalone przez
Boga (teologiczne) jest to nie do unikniecia. Nieuniknionym przeznaczeniem
chrzescijanstwa i zydostwa jest spotykac sie wszedzie, bez pojednania i
przenikania sie nawzajem. W ten sposób znajduje swoje odbicie w historii
odwieczna walka Lucyfera przeciwko Bogu, ciemnosci przeciw swiatlosci, ciala
przeciwko duchowi. Tak dokonuje sie w czasie duchowe i materialne
wypelnienie Pisma. Litera musi byc wszedzie, aby sluzyc Duchowi. Takie
znaczenie ma nauka sw. Tomasza z Akwinu, który pisze, ze naród zydowski jest
sluga Kosciola.

Jest to w koncu straszna opozycja, z uwagi na to, ze jest teologiczna. W
narodzie zydowskim tkwi tajemnica nieprawosci, jak nauczaja nas sw. Jeremi i
sw. Justyn, powtarzajac slowa Jezusa Chrystusa i przepowiadanie Apostolów.
Jezus Chrystus wyklal Zydów, nazywajac ich obludnikami i klamcami, gdyz pod
plaszczykiem czynienia dobra praktykowali nienawisc. Sa oni tylko
kontynuacja tego, co raz uczynili Chrystusowi.

Konkluzja czwarta
Z chwila, kiedy Chrystus zostal podwyzszony na Kalwarii, swiat zostal
poddany dzialaniu dwóch przeciwstawnych sil: chrzescijanskiej i zydowskiej.
Odtad swiat zna tylko dwa prawdziwie podstawowe bieguny, dwa pola
przyciagania: chrzescijanskie i zydowskie. Tylko dwie religie:
chrzescijanska i zydowska. To wszystko, co nie jest z Chrystusa i dla
Chrystusa, sluzy judaizmowi. Wynika z tego, ze dechrystianizacja swiata
odbywa sie równoczesnie z jego judaizacja. Dlaczego mozliwe jest istnienie
tylko tych dwóch modeli? Gdyz tylko one byly chciane przez Boga, tylko one
sa teologiczne. Bóg podzielil swiat pomiedzy Izaaka i Izmaela, miedzy Jakuba
i Ezawa, Kaina i Abla oraz pomiedzy Chrystusa i Antychrysta. Cala energia
ludzka musi byc skierowana badz w jedna, badz w druga strone. Dlatego tez
narody poganskie i my, którzy za darmo zostalismy powolani do Kosciola
katolickiego, mamy przed soba tylko dwie drogi: albo sie schrystianizowac
albo sie zjudaizowac; albo zostac czescia Kosciola Drzewa Oliwnego, albo tez
bezplodnej winorosli judaizmu; zostac synami Sary wolnej kobiety, lub Hagar
niewolnicy.


            Prorok Jeremiasz.

Jesli narody poganskie pragna wolnosci i wielkosci, nie maja innego wyjscia
jak tylko z pokora przylgnac do Kosciola katolickiego. Tam znajda wielkosc
nie inna od tej nieporównanej wielkosci, która charakteryzowala narody
chrzescijanskie wieków srednich. Wielkosc wydajaca swietych i bohaterów,
wznoszaca katedry, nauczajaca ludy na przykladach swietych, przyblizajaca im
piekno choralu gregorianskiego i fresków Fra Angelico i Giotto, oraz
podnoszaca ich rozum poprzez Sume Teologiczna Doktora Anielskiego, sw.
Tomasza z Akwinu.

Jesli jednak narody poganskie uznaja dzis te autentyczna wielkosc
Sredniowiecza za ciemnote i obskuranctwo i zapragna byc wielkimi materialna
potega Babilonu, to moga ja osiagnac , lecz tylko jako slugi judaizmu. W
sferze materialnej Zydzi dzierza palme pierwszenstwa. Historia mówi nam
(Werner Stombart), ze odnowiona wielkosc angielskiego i amerykanskiego
kapitalizmu jest tylko tworem zydowskim. Kapitalizm wypelnia swe obietnice,
niosac z soba nieporównywalna z niczym potege materialna, lecz jednoczesnie
poswieca prace milionów chrzescijan na korzysc o wiele mniejszej liczby
Zydów.

Konkluzja piata
Jedyna ochrona przed poddaniem sie w niewole potedze materialnej zydów jest
dla narodów poganskich zycie katolickie. Jest tak dlatego, gdyz sam Jezus
Chrystus jest Zbawicielem calego rodzaju ludzkiego. Warto zauwazyc, ze wieki
srednie nigdy nie oddaly sie w niewole materializmowi.

Kosciól katolicki, swiadomy owej teologicznej koniecznosci, zawsze nakladal
na zydów odpowiednie prawa i czuwal, aby nie wywierali gorszacego wplywu na
katolików. Nigdy jednak nie glosil i nie praktykowal nienawisci wobec Zydów.
Przeciwnie, zawsze modlil sie i prosil o modlitwe o ich dobro duchowe oraz
bronil ich przed napasciami i niesprawiedliwymi przesladowaniami. Nie uszlo
to uwadze samego narodu zydowskiego. I tak na przyklad podczas pierwszej od
wieków jawnej rady, zydowski Sanhedryn we Francji (1807) wyrazil publiczny
respekt dla dobrej woli i tolerancji papiezy, w dokumencie dostepnym do dnia
dzisiejszego: Izraelscy delegaci Cesarstwa Francji i Królestwa Italii na
obecny Synod Hebrajski powodowani wdziecznoscia za skuteczna pomoc okazana w
minionych wiekach Izraelitom przez chrzescijanskie duchowienstwo w róznych
panstwach europejskich, oraz pelni podziwu za przyjecie, jakie rózni papieze
w rozmaitych epokach zgotowali Izraelitom w róznych panstwach, gdzie
barbarzynstwo, niesprawiedliwosc i ignorancja sprzysiegly sie przeciwko
Izraelitom, próbujac poprzez przesladowania usunac ich ze spoleczenstwa
postanawiaja co nastepuje: owe wyrazy szacunku i czci musza byc uwiecznione
przez niniejszy zapis tak, aby na zawsze stanowily swiadectwo wdziecznosci
Izraelitów zebranych na tym zgromadzeniu za pomoc, jaka otrzymaly poprzednie
nasze pokolenia od duchowienstwa róznych panstw europejskich (zaczerpniete z
pracy Diogene Tama, Collection of the Acts of the Assembly of the Israelites
of France and Kingdom of Italy).

Konkluzja szósta
Pod grozba grzechu katolikom nie wolno nienawidzic Zydów, przesladowac ich
lub pozbawiac ich zycia, oraz przeszkadzac im w ich prywatnych praktykach
przewidzianych przez ich prawo i tradycje. Z drugiej strony, chrzescijanie
zobowiazani sa do ochrony samych siebie przed niebezpieczenstwem, jakie
stwarzaja Zydzi. Katolikom nie wolno wchodzic w finansowe, spoleczne lub
polityczne relacje obludnie stworzone dla upadku chrystianizmu. Zydom nie
wolno zyc wspólnie z chrzescijanami, gdyz ich bledy i prymat materialny
pociagaja za soba zgubne konsekwencje dla innych narodów. Jesli inne narody
zlekcewaza te ostrzezenia, to same odczuja na sobie ciezar owych
konsekwencji, to jest stana sie slugami Zydów, którym przysluguje prymat w
królestwie materializmu.

Konkluzja siódma

            Prorok Ezechiel.

W pozalowania godnym, tulaczym zyciu narodu zydowskiego nalezy widziec
tajemnice chrzescijanska. Zostala ona wspaniale ukazana przez nawróconego
Zyda, ks. Józefa Lehmanna w ksiazce zatytulowanej Lentrée des Israelites
dans la société française. Zydzi sa odpowiedzialni posrednio i bezposrednio
za napelnienie Syna Bozego zelzywosciami, zarzucenie na Jego ramiona szaty
znieslawienia, wlozenie korony cierniowej na Jego glowe, a trzciny do rak.
Poprzez bicie, opluwanie, wyzwiska i rany zgotowali Mu wszystkie mozliwe
upokorzenia. Nie oszczedzili Mu zadnego rodzaju wstydu. W koncu sprzedali Go
za trzydziesci srebrników cene niewolnika.

Od tego czasu podobne zelzywosci dotknely naród zydowski jako kara za jego
zbrodnie. Sam Mojzesz ostrzegal: Wywolasz groze, wejdziesz do przyslowia i w
posmiewisko u wszystkich narodów, do których zaprowadzi cie Pan (Pwt 28,
37).

Jak dlugo musi trwac ta straszna wrogosc miedzy zydami a chrzescijanami?
Dopóki Bóg w swym milosierdziu nie doprowadzi do nawrócenia i
usprawiedliwienia narodu zydowskiego. Sw. Pawel naucza, ze przyjdzie dzien,
kiedy Izrael przyjmie Tego, którego odrzucil: Nie chce jednak, bracia,
pozostawiac was w nieswiadomosci co do tej tajemnicy byscie o sobie nie
mieli zbyt wysokiego mniemania ze zatwardzialosc dotknela tylko czesc
Izraela az do czasu, gdy wejdzie [do Kosciola] pelnia pogan. I tak caly
Izrael bedzie zbawiony, jak to jest napisane: <Przyjdzie z Syjonu
wybawiciel, odwróci nieprawosci od Jakuba> (Rz 11, 25-26).


            Prorok Dawid.

Kiedy nadejdzie ten moment (co jest w rekach Boga), Ezaw pojedna sie z
Jakubem; zydzi stana sie katolikami i wypelnia sie slowa wypowiedziane przez
proroka Ezechiela na piec wieków przed Chrystusem: (...) Tak mówi Pan Bóg:
Oto wybieram Izraelitów sposród ludów, do których pociagneli, i zbieram ich
ze wszystkich stron, i prowadze ich do kraju. I uczynie ich jednym ludem w
kraju, na górach Izraela, i jeden król bedzie nimi wszystkimi rzadzil, i juz
nie beda tworzyc dwóch narodów, i juz nie beda podzieleni na dwa królestwa.
I juz nie beda sie kalac swymi bozkami i wstretnymi kultami, i wszelkimi
odstepstwami. Uwolnie ich od wszystkich ich wiarolomstw, którymi zgrzeszyli,
oczyszcze ich i beda moim ludem, Ja zas bede ich Bogiem (Ez 37, 21-23).
Wtedy wszyscy beda stanowili jedno w Chrystusie. Zydzi nawróca sie ze swego
judaizmu, a chrzescijanie beda bardziej autentycznymi chrzescijanami; jako
owoc sprawiedliwosci i milosci zapanuje pokój w Tym, który zostal obiecany
Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi w Jezusie Chrystusie, który jest
blogoslawienstwem wszystkich czasów.

Zydzi a narody chrzescijanskie
Stosunki miedzy chrzescijanami i zydami nie moga byc regulowane poprzez
wspólne prawo wlasciwe dla chrzescijan. Wymagana jest tutaj wyjatkowa
legislacja, która bedzie uwzgledniala teologiczny status narodu zydowskiego.
Kosciól katolicki naucza, ze zydzi nie moga byc wyeliminowani sposród nas
(tak jak chce tego antysemityzm), ani tez nie moga otrzymac równych praw,
które doprowadza do ich dominacji (stanowisko liberalizmu lub
filosemityzmu). Kosciól katolicki od zawsze mial zwyczaj modlic sie za
zydów, którzy byli depozytariuszami Bozych Obietnic az do przyjscia Jezusa
Chrystusa, mimo slepoty tego narodu. Co wiecej, Kosciól czynil tak wlasnie
ze wzgledu na te nieporównana slepote. Stolica Apostolska powodowana tym
samym milosierdziem bronila ich przed niesprawiedliwymi atakami i tak jak
wystepuje przeciwko wszelkiej wrogosci miedzy narodami, tak równiez potepia
nienawisc skierowana przeciwko temu narodowi kiedys wybranemu przez Boga;
nienawisc znana pod nazwa antysemityzmu (z Dekretu Sw. Oficjum, 25 marca
1928 r.).

Naród zydowski musi zyc posród nas jako niemy swiadek prawdy
chrzescijanskiej, niczym ciagla zacheta dla chrzescijan, aby pozostali
wierni. Kosciól katolicki naucza, ze zydzi nie moga byc przedmiotem
eksterminacji (nosza bowiem Kainowe znamie dane im przez Boga, aby nikt ich
nie zabil), lecz nie moga równiez zyc wsród innych narodów na takich samych
prawach jak chrzescijanie (gdyz Bóg ostrzega przed grozacym z ich strony
niebezpieczenstwem). Od kiedy zamordowali Chrystusa, przesladowanie
chrzescijanstwa stalo sie ich teologicznym priorytetem: Wlasnie wy, bracia,
jestescie jak Izaak dziecmi obietnicy. Ale jak wówczas ten, który sie
urodzil tylko wedlug ciala [Izmael], przesladowal tego, który sie urodzil
wedlug ducha [Izaaka], tak dzieje sie i teraz (Ga 4, 28-29). To teologiczne
prawo jest silniejsze od wszelkich ludzkich planów i zabiegów, a zydzi sa
jego wykonawcami. Prawo zawarte w Talmudzie, który jest kodeksem zydów,
nakazuje zywic nienawisc wobec chrzescijan.

Slynny rabin Paulus L. B. Drach, który nawrócil sie do Kosciola
katolickiego, jest autorem cennej pracy na temat Talmudu, zatytulowanej De
lharmonie entre léglise et le synagogue (wyd. Paul Melier, Paryz 1844).
Talmud jest rdzeniem zydowskiej doktryny. Odwolywala sie do niego wiekszosc
autentycznych nauczycieli Izraela w róznych epokach. Jest to kompletny,
cywilny i religijny kodeks Synagogi. Jego przedmiotem jest wyjasnienie Prawa
Mojzesza autorstwa zydowskich doktorów, w zgodzie z przekazana ustna
tradycja. Chociaz w wielu punktach moze szokowac chrzescijanskiego
czytelnika, dostarcza jednak cennych informacji pomocnych w wyjasnieniu
szczególnie trudnych fragmentów Nowego Testamentu. Od czasów niewoli
babilonskiej (586 r. przed Chrystusem) autorytet rabinów zastapil autorytet
Mojzesza i Proroków. Zasady doczesnego rozwoju narodu staly sie wazniejsze
od regul odnowy religijnej.

Talmud stal sie szczególnie szkodliwy od czasu pojawienia sie
chrzescijanstwa. Zapisano w nim szereg obrazliwych, swietokradczych wyzwisk
i bluznierstw skierowanych przeciwko Chrystusowi i chrzescijanstwu, stad tez
wiele kopii spalono na rozkaz chrzescijanskich wladców i papiezy. Dlatego
tez zydowski synod, który odbyl sie w Polsce w roku 1631, nakazal wycofac z
Talmudu wszystkie ustepy, które odnosily sie do Chrystusa i chrzescijan:
(...) kiedy bedziecie ponownie wydawac ksiegi, pozostawcie pustymi stronice
odnoszace sie do Jezusa z Nazaretu, kreslac na nich znak w postaci kola, a
kazdy rabin lub inny nauczyciel bedzie mial baczenie, aby nie przekazywac
tych ustepów inaczej, jak tylko ustnie. W ten sposób uczeni chrzescijanie
nie beda mogli miec do nas pretensji, a my bedziemy zyc w pokoju.

Powyzej omówilismy duchowa wielkosc narodu, w którym narodzil sie Chrystus.
Izrael jest tak wielki we wszystkich swoich poczynaniach, ze równiez zla nie
potrafi czynic inaczej niz tylko na wielkie, wyrafinowane sposoby. Ponizej
wspomnimy o czterech takich sposobach. Izrael jest rodem uswieconym,
zbawiajacym nas w Chrystusie, lecz równiez przynoszacym nam zgube poprzez
Antychrysta. Dlatego tez chrzescijanie nie moga go nienawidzic, moga tylko
nad nim ubolewac. Niektórzy zydowscy autorzy, tacy jak Bernard Lazare, zdali
sobie sprawe z faktu zapoznanego przez wiekszosc narodu, a mianowicie, ze
upadek Izraela dokonal sie dzieki duchowi rabinów: Rabini oddzielili Izrael
od wspólnoty narodów; uczynili go dzikim ludem plemiennym rewolucyjnym wobec
wszelkich praw, wrogim wszelkiemu braterstwu, zamknietym na wszystkie
piekne, szczytne idealy. Uczynili go godnym pozalowania, malym narodem
cofnietym w rozwoju poprzez izolacje, barbarzynskim dzieki waskiej edukacji,
zdemoralizowanym i skorumpowanym przez pozbawiona wszelkich podstaw dume
(lAntisemitisme, tom 1, s. 57).

Po pierwsze, zydzi przesladuja chrystianizm. Sam sw. Pawel oskarza ich z
powodu tych przesladowan: (...) to samo co one od Zydów, wyscie wycierpieli
od rodaków. Zydzi zabili Pana Jezusa i proroków, i nas takze przesladowali.
A nie podobaja sie oni Bogu i sprzeciwiaja sie wszystkim ludziom. Zabraniaja
nam przemawiac do pogan celem zbawienia ich; tak dopelniaja zawsze miary
swoich grzechów. Ale przyszedl na nich ostateczny gniew Bozy (1 Tes 3,
14-16). Podobne swiadectwo odnajdujemy u sw. Justyna, w jego Dialogu z Zydem
Tryfonem (XVI, 133). Sw. Bazyli stwierdza, ze w przeszlosci panowala wrogosc
miedzy zydami i poganami, teraz jednak jedni polaczyli sie z drugimi, aby
wspólnie walczyc przeciw chrzescijanom. Potwierdzaja to Tertulian, Orygenes
i sw. Grzegorz z Nazjanzu. Od XII wieku przesladowania te staly sie rzadsze
z uwagi na zwiekszona czujnosc Kosciola. Powtarzaja sie jednak znowu, tym
razem ze strony heretyków: katarów, waldensów, husytów. Jak sam przyznal Zyd
Darmesteter, wszyscy duchowi rewolucjonisci czerpia argumenty od zydów.

Po drugie, zydzi konspiruja przeciwko panstwom chrzescijanskim. Kilka
faktów: w roku 694 zydzi hiszpanscy pracowali wraz z zydami z Afryki nad
sprowadzeniem Arabów do Hiszpanii; w r. 711 sprzymierzyli sie z Arabami, w
r. 952 oddali im Barcelone. W roku 854 zydzi przekazali Bordeaux Normanom;
pod koniec XII wieku sprzymierzyli sie z Mongolami przeciwko chrzescijanom
na Wegrzech.

Po trzecie, zydzi przejmuja kontrole nad wlasnoscia poprzez lichwe. Nie
wolno im przy tym pozyczac na procent swoim wspólbraciom, a jedynie obcym:
Nie bedziesz zadal od brata swego odsetek z pieniedzy, z zywnosci ani
odsetek z czegokolwiek, co sie pozycza na procent. Od obcego mozesz sie
domagac, ale od brata nie bedziesz zadal odsetek... (Pwt 23, 20-21). Sw.
Tomasz z Akwinu pisze, ze Bóg pozwolil im pozyczac na procent cudzoziemcom
nie dlatego, zeby bylo to godziwe, lecz dla unikniecia wiekszego zla, którym
byloby w przypadku zachlannych zydów (Iz 56, 11) pobieranie lichwy od ich
wlasnych wspólbraci, którzy czcza prawdziwego Boga. Jansen, wielki historyk
reformacji, pisze: Zydzi nie tylko ze zmonopolizowali wymiane pieniedzy;
wlasciwym zródlem ich bogactwa byla lichwa (...) stopniowo stali sie
bankierami i finansistami wszystkich warstw spolecznych. Jansen podaje, ze w
1338 r. cesarz Ludwik Bawarski pozwolil Zydom sciagac odsetki w wysokosci
32,5% od mieszkanców Frankfurtu i az 43% od przyjezdnych. W Ratyzbonie,
Augsburgu i Wiedniu wysokosc dopuszczalnych odsetek dochodzila do 86%. Jeden
z wspólczesnych Jansenowi historyków podaje, ze Zydowscy lichwiarze
ulokowali sie teraz na stale nawet w najmniejszych miasteczkach. Pozyczajac
piec florenów zabezpieczaja sie szesciokrotnie; w ten sposób czerpia i
powiekszaja zyski, az w koncu biedni ludzie sa pozbawiani wszystkiego, co
mieli (Erazm z Erbach, 1487 r.).

Wyzszosc zydowskich lichwiarzy i ekstrawaganckie marnotrawstwo pogan jest
szczególnie dobrze widoczne na przykladzie dwunastowiecznej Francji. Wtedy
to, w czasie, kiedy Filip August usuwal Zydów z kraju, mieli oni w
posiadaniu jedna trzecia ziemi i tak ogromna wiekszosc pieniedzy, ze po ich
wypedzeniu trudno bylo gdziekolwiek znalezc jakakolwiek walute.

Po czwarte wreszcie, wiadomo, ze zydzi mordowali chrzescijan. Mówil o tym
juz sw. Justyn (III wiek). Talmud na to zezwala, a historia to potwierdza.
Oto niektórzy chrzescijanie, którzy z cala pewnoscia zgineli z rak zydów:
dwunastoletni sw. Wilhelm z Yorku (1144); sw. Ryszard z Paryza (1179); sw.
Dominik del Val, ukrzyzowany w Saragossie w Hiszpanii (1250); bl. Henryk z
Monachium (1345); bl. Szymon (1475); meczennicy z Damaszku o. Tomasz z
Cangiano wraz ze swoim wspólpracownikiem (1840).

Owe cztery potworne oskarzenia znajduja potwierdzenie w kazdym okresie i w
kazdym panstwie, kiedykolwiek i gdziekolwiek zydzi mieszkali razem z
chrzescijanami. W poprzednich okresach zydzi mogli jedynie podejmowac
bezposrednie dzialania przeciwko chrzescijanom, którzy byli swiadomi
grozacego im niebezpieczenstwa. Dzisiaj jednak, w sytuacji kiedy
chrzescijanie sa zlaicyzowani, zydzi staja sie agresorami czesto przy
wydatnej pomocy samych chrzescijan.

Papieskie orzeczenia dotyczace zydów
Istnieje co najmniej pietnascie papieskich dokumentów ostrzegajacych Kosciól
katolicki przed niebezpieczenstwami grozacymi mu ze strony zydów. Teologia
katolicka zawsze uznawala Zydów za naród uswiecony. W pewnym sensie naród
zydowski jest Ojcem Kosciola, gdyz Bóg dal mu Proroków i Obietnice, a
jakkolwiek zepsuty bylby ojciec, to jednak zawsze jako ojciec zasluguje na
ochrone i respekt. Antysemityzm zostal potepiony z uwagi na to, ze oznacza
przesladowanie Zydów bez wziecia pod uwage uswieconego charakteru tego
narodu oraz praw zen wynikajacych. Fragment jednego z papieskich orzeczen w
sprawie Zydów bedzie dobrym streszczeniem katolickiej nauki: Sa oni [zydzi]
zywymi swiadkami prawdziwej Wiary. Chrzescijanom nie wolno ich zabijac lub
ich przesladowac... Egzekwujac przywileje, nie wolno ich napadac... Kiedy
szukaja u nas pomocy, przyjmujemy ich i bierzemy ich w obrone. Kierujac sie
orzeczeniami Naszych Poprzedników: Kaliksta, Eugeniusza, Aleksandra,
Klemensa i Celestyna, zabraniamy wymuszania chrztu na zydach, przesladowania
ich w jakikolwiek sposób, rabowania ich dóbr, profanowania ich cmentarzy
oraz wykopywania ich zwlok w poszukiwaniu pieniedzy. Kara za zlamanie
powyzszych zakazów jest ekskomunika (Innocenty III, konstytucja Licet
perfidia Iudaeorum, 1199).

Niemniej jednak, mimo nadania zydom ochrony ze strony Kosciola, zostali oni
uznani za niebezpiecznych w takim stopniu, który uzasadnial odizolowanie ich
od reszty mieszkanców danego panstwa czy miasta. Czy nie bylo to pogwalcenie
ich naturalnych ludzkich praw? Nie, z uwagi na to, ze naród ten zawsze
odmawial asymilacji w panstwie, które udzielalo mu schronienia i zyl wedlug
swych wlasnych talmudycznych praw sprzeciwiajacych sie dobru wspólnemu.
Kosciól katolicki zawsze dazyl do nadania zydom wiekszego zakresu wolnosci,
tak aby mogli sie rozwijac i zyc wedlug swych wlasnych godziwych praw;
jednoczesnie jednak bronil katolików przed zydowska dominacja.

Doswiadczenie Kosciola
Kosciól katolicki ma swiadomosc faktu, ze glebokim dazeniem zydów jest
wykorzystywanie ich materialnej wyzszosci. Jednoczesnie Kosciól zdaje sobie
sprawe z winy katolików, którzy udaja sie do zydów, aby powiekszyc swój stan
majatkowy. Zniewolenie chrzescijan i chrzescijanskich narodów rozpoczelo sie
z winy samych chrzescijan.

Jesli chrzescijanie chca pozostac wolnymi, musza unikac zwiazków z zydami.
Konsekwencje dzialan tych ostatnich widac dobrze w owocach Rewolucji
Francuskiej: w socjalizacji panstw, w zniewoleniu komunizmu.

Odkad Chrystus przyszedl na swiat, cywilizacja w której królem jest mamona
moze byc jedynie dzielem zydowskim, albowiem jak wspomniano wczesniej, zydom
zostal nadany prymat we wszystkim co ziemskie, co swiatowe. Teologia rzadzi
historia. Historia ma znaczenie teologiczne, gdyz Bóg wie jak wykorzystac
ludzkie wzloty i upadki do realizacji swego planu.

Bóg dal dwóch wrogów narodom Wieków Srednich, wspaniale rozwijajacych sie
pod okiem Kosciola. Pierwszy z nich byl wrogiem wewnetrznym byl to duch
rebelii przeciwko nadprzyrodzonosci, duch dzialajacy na rzecz wielkosci tego
swiata. Drugi to wróg zewnetrzny zydzi zyjacy wsród chrzescijan, stanowiacy
ciagle wyzwanie i zachete do pozostania wiernym. Chrystianizm, uosabiany
przez swietych królów i papiezy, wiedzial jak bronic sie przed tymi
niebezpieczenstwami. Na sposób gleboko teologiczny zdal sobie sprawe z
zydowskiej dominacji w swiecie materii i dlatego odizolowal ten uswiecony,
acz perfidny naród.

Jednak w renesansie i protestanckiej reformacji cielesne i materialne zadze
zwyciezyly, co dzieki teologicznej koniecznosci silniejszej niz ludzkie
kalkulacje musialo doprowadzic do emancypacji zydów emancypacji, która w
demoliberalizmie i komunizmie przerodzila sie w dominacje.

Wina za katastrofe, która spotkala spoleczenstwa nie lezy po stronie narodu
zydowskiego. Zydzi realizuja tylko swój program, który wedlug Bozego planu
jest ich zadaniem, dopóki wszystko sie nie wypelni. Wina lezy po stronie
katolików, niewiernych ich wielkiemu powolaniu, którzy udali sie do zydów
szukajac ich pomocy w osiagnieciu materialnej, cielesnej, swiatowej
wielkosci co zaowocowalo potokami przelanej chrzescijanskiej krwi.

Zydzi i narody zlaicyzowane
Prawdziwa moc chrystianizmu nie tkwi w ludzkich, politycznych srodkach, lecz
w Jezusie Chrystusie. Biada narodom, które o Nim zapomna! Pod koniec Wieków
Srednich narody poganskie popelnialy straszne grzechy; w szczególnosci
dotyczy to duchowienstwa. Oslabione przez grzech, narody te poddaly sie
teoretycznej i praktycznej judaizacji poprzez renesans, Rewolucje Francuska
i komunizm. Judaizm dostarczyl argumentów rewolucjonistom, np. sceptykom
renesansu czy XVIII-wiecznym libertynom. Werner Sombart, doskonaly historyk
kapitalizmu, nie bedacy ani katolikiem ani antysemita, pokazuje w swojej
ksiazce Les juifs et la vie économique, do jakiego stopnia niektóre
protestanckie sekty, np. purytanie, byly nasiakniete wplywami judaizmu.
Powiazania miedzy judaizmem a niektórymi sektami protestanckimi oraz ogromny
entuzjazm dla studiów hebrajskich blyskawicznie rozprzestrzenily sie w
Europie. W samej Anglii np. czlonkowie sekty znanej pod nazwa Równych
tytulowali sie Zydami i chcieli uczynic Tore angielskim kodeksem praw;
Cromwell pragnal nasladowac Sanhedryn, okreslajac liczbe czlonków Rady Stanu
na siedemdziesiat, a w Parlamencie zaproponowano (1629) zmiane dnia
swiatecznego z niedzieli na sobote.


            Pojmanie Pana Jezusa.

Wplyw judaizmu na renesans i reformacje oczywiscie przyniósl swoje owoce.
Zydowski autor, Bernard Lazare pisze, ze duch zydowski zatriumfowal w
protestantyzmie (lAntisemitisme, tom 1, s. 225).

W obliczu wylomu uczynionego w strukturze chrystianizmu, zydzi zapragneli
wykorzystac cala swoja zrecznosc w celu urzeczywistnienia swego starozytnego
marzenia o ziemskim imperium. Odrzuciwszy Chrystusa, oczekiwali Mesjasza
obiecanego w Talmudzie, który mial dac im berlo królestwa tego swiata.

W celu zniszczenia chrzescijanstwa nalezalo pozyskac masy i wszczac rebelie
przeciwko dwóm jego filarom: Papiezowi i Królowi. Formula przygotowana przez
judaizm dla ruiny chrzescijanstwa brzmi: Wolnosc, Równosc, Braterstwo. Po
raz pierwszy hasla te wprowadzono do stworzonych przez wywrotowców lóz
masonskich. Loze glosily pokojowe programy polepszenia ludzkosci, lecz
wlasciwym ich celem bylo zniszczenie wszystkiego, co Kosciól katolicki
dokonal w swiecie (A. Preuss, Etudes sur la franc-maçonnerie américaine).

Istnieja solidne dowody wywrotowej dzialalnosci lóz, zwlaszcza dzieki
skonfiskowanym masonskim dokumentom oraz publicznym wypowiedziom samych
masonów. Zydowski autor Izaak Wise donosi, ze masoneria jest instytucja
zydowska. Jej historia, zasady, cele, zalecenia i uzasadnienia sa zydowskie
od poczatku do konca (The Israelite, sierpien 1855).

Poslugujac sie oszukanczym sloganem Praw Czlowieka, przygotowano podbój
chrzescijanskiego spoleczenstwa. Po pierwsze, dzieki (panstwowemu przyp.
red. Zawsze Wierni) kapitalizmowi wszystkie dobra zostaly poddane
scentralizowanej kontroli. Po drugie, demoliberalizm i socjalizm wynaturzyly
mysl narodów i zepsuly ich serce. Po trzecie wreszcie, komunizm zdlawil
wszelka opozycje zamykajac narody w klatce, z której nie ma ucieczki.

Tajemnica historii i eschatologii
Narodowi zydowskiemu zostalo dane odegrac w historii role wyjatkowa. Inne
narody odgrywaly role dominujaca, lecz tylko czasowo. Aby zrozumiec
historyczna tajemnice Izraela, nalezy rozpoczac od kilku uwag teologicznych
na temat samej historii.


            Chrystus przed Kajfaszem.

Historia rozpoczyna sie od Stworzenia. Tutaj inicjatywa nalezala do Boga.
Bóg nie przestaje równiez dzialac w dziejach ludzkosci, kontynuujac to, co
uczynil dobrym na samym poczatku. Potrafi On nadac kierunek i znaczenie
dzialaniom ludzkim, które bez Jego interwencji pozostalyby bezsensowne.
Jednak do czlowieka nalezy inicjatywa w czynieniu zla.

Patrzac z ludzkiego punktu widzenia mozna zauwazyc dwie historie: jedna
napisana przez Boga, druga przez czlowieka. W dziejach spisanych przez Boga
centralne miejsce zajmuje Chrystus. Historia ludzka jest historia
zwycieskich cywilizacji. Patrzac na ludzka historie cywilizacji wydaje sie,
ze czlowiek zwyciezy. Z drugiej strony, widac w niej jednak duza doze
determinizmu, poprzez który Opatrznosc Boza kieruje dzialaniami ludzkimi,
podporzadkowujac je celom nieznanym czlowiekowi.

W rzeczywistosci istnieje tylko jedna historia, napisana przez Boga z
udzialem wszystkich Jego stworzen. Jest ona wielkim, monumentalnym dramatem.
Stworzenie. Nieporzadek wprowadzony przez grzech czlowieka. Interwencja Pana
Boga, wyprowadzenie dobra z upadku czlowieka. Wcielenie. Walka ze zlem.
Zmartwychwstanie. Zmartwychwstaly Chrystus w centrum, a z Nim Jego wybrani.
Kiedy Mistyczne Cialo Chrystusa osiagnie swa pelnie, nastapi koniec
historii. Historia doczesna, spisana przez ludzi i ich namietnosci, jest
jedynie drugorzednym elementem w tej wielkiej, niepowtarzalnej historii Pana
Boga.

Sw. Pawel dostarcza nam wyjasnienia tej jednej jedynej historii: wszystko
jest wasze, wy zas Chrystusa, a Chrystus Boga (1 Kor 3, 22-23). Swiat
stworzony zostal dla dobra ludzi; aby czegos ich nauczyc, aby im sluzyc.
Wierni sa dla Chrystusa, a Chrystus jako Czlowiek jest poswiecony Bogu. Jak
mówi sw. Tomasz z Akwinu, postep dziejów, który dokonuje sie dzieki
czlowiekowi nie zawiera konca w samym sobie, lecz na zewnatrz w dopelnieniu
sie liczby wybranych, co bedzie stanowilo koniec calej historii (De potentia
3,10-4).

Bóg wie jak sprawic, aby przewrotne ludzkie plany sluzyly Jego celom.
Historia ludzka, doczesna, jest tym, co sw. Augustyn nazywa królestwem
ziemskim (civitas mundi), w odróznieniu od królestwa niebieskiego (civitas
Dei). Pismo swiete przekazuje nam dzieje królestwa ziemskiego az do
Abrahama. Od tego momentu Bóg bierze inicjatywe w swoje rece. Jest to juz
Jego historia. Wydaje sie przy tym, ze Bóg pozostawil królestwo ziemskie
jego wlasnym prawom i mechanizmom. Moglibysmy nawet zaryzykowac twierdzenie,
ze zycie narodów poganskich zostalo oddane ksieciu tego swiata: nie dlatego,
zeby narody te byly zle same w sobie, lecz dlatego, ze szatan wszedl w ich
posiadanie po tym, jak czlowiek ulegl jego sugestiom.


            Zydzi wolaja do Pilata: Ukrzyzuj Go!

Sw. Jan zdaje sie wskazywac na logike wielkich praw cywilizacyjnych: 1°
dazenie do panowania nad innymi narodami: pycha tego zycia; 2°
nieograniczone bogacenie sie, z jednoczesnym zubozeniem slabszych:
pozadliwosc oczu; 3° cielesne wspólzawodnictwo i zawisc: pozadliwosc ciala.
Sw. Jan zestawia razem historie ludzka i Boza: Wiemy, ze jestesmy z Boga,
caly zas swiat lezy w mocy Zlego (1 J 5, 19).

Z kolei sw. Pawel w swoich listach stawia sprzecznosci tego swiata, np.
rywalizacje miedzy Zydami i Grekami, panem i niewolnikiem, mezczyzna i
kobieta w swietle zasad kierujacych królestwem niebieskim: Wszyscy bowiem
dzieki tej wierze jestescie synami Bozymi w Chrystusie Jezusie. Bo wy
wszyscy, którzy zostaliscie ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliscie sie w
Chrystusa. Nie ma juz Zyda ani poganina, nie ma juz niewolnika ani czlowieka
wolnego, nie ma juz mezczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jestescie kims
jednym w Chrystusie Jezusie. Jezeli zas nalezycie do Chrystusa, to jestescie
tez potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnica dziedzicami (Ga 3, 26-29).

Wielu autorów pokazuje, w jaki sposób degeneruja sie cywilizacje, opisujac
prawa rzadzace ich narodzinami, wzrostem i smiercia. Wszyscy oni jednak
popelniaja ten sam blad sadzac, ze historia ogranicza sie do doczesnych
dziejów narodów. W rzeczywistosci historia doczesna towarzyszy tylko
prawdziwej historii Bozej, gdyz ta ostatnia wykorzystuje te pierwsza niczym
tworzywo. Historia doczesna zawiera sie w dziejach Bozych, krzyzuje sie z
planami Bozymi. Wiemy tez, ze Bóg z tymi, którzy Go miluja, wspóldziala we
wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy sa powolani wedlug [Jego] zamiaru
(Rz 8, 28). Sw. Tomasz z Akwinu komentuje: (...) cokolwiek dzieje sie na
swiecie, nawet zlo, sklada sie na dobro calosci (...) Otóz wszystko, co sie
robi dla czesci najszlachetniejszych, podporzadkowane jest calkowicie ich
dobru, albowiem troszczymy sie o nie dla nich samych, o inne zas czesci ze
wzgledu na tamte (...) W ten sposób uzyskuja prawdziwosc slowa Prz 11, 29:
<Glupiec bedzie sluzyl madremu> albowiem nawet zlo czynione przez
grzeszników przyczynia sie do dobra sprawiedliwych... (Super Epistolam s.
Pauli Apostoli ad Romanos). Historia istnieje, aby dac czas na gloszenie
Ewangelii. A ta Ewangelia o królestwie bedzie gloszona po calej ziemi, na
swiadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec (Mt 24, 14).
Gloszenie Ewangelii jest jednak nieustannie zaklócane przez judaizm. Ten
historyczny fakt podaje sw. Pawel w swoich listach, zwlaszcza w cytowanych
powyzej fragmentach Pierwszego Listu do Tesaloniczan oraz w Liscie do
Galatów.

Kosciól katolicki, wystepujac przeciwko mieszaniu sie zydów z chrzescijanami
jednoczesnie podkreslal, ze naród zydowski musi byc traktowany z szacunkiem
z uwagi na wielkosc jego praojców: jako naród uswiecony, lecz wrogi. Kiedy
katolicki zapal oslabl, ustapiwszy miejsca wplywom poganskim,
chrzescijanskie narody nierozwaznie otworzyly swe podwoje dla zydów. W
chwili obecnej narody nie maja juz ambicji misjonarskich lub wielkich celów
politycznych; rzadzi nimi jedynie czysty rachunek ekonomiczny. W tym zas nie
moga osiagnac sukcesu inaczej, niz tylko pozostajac w stosunku podleglosci
wobec zydów.

Tajemnica napiecia miedzy zydami a narodami poganskimi

            Smierc Pana Jezusa na krzyzu.

W swoim Liscie do Rzymian (rozdzialy 9 i 12) sw. Pawel omawia tajemnicze
zrzadzenia Opatrznosci dotyczace konfliktu miedzy Zydami i poganami. Równiez
inne swiadectwa Pisma swietego odslaniaja to tajemnicze napiecie w
odniesieniu do historii.

    1.. Naród zydowski jest wyzszy od narodów poganskich. I tak caly Izrael
bedzie zbawiony, jak to jest napisane: <Przyjdzie z Syjonu wybawiciel,
odwróci nieprawosci od Jakuba. I to bedzie moje z nimi przymierze, gdy
zgladze ich grzechy>. Co prawda gdy chodzi o Ewangelie sa oni
nieprzyjaciólmi [Boga] ze wzgledu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o
wybranie, sa oni ze wzgledu na praojców przedmiotem milosci (Rz 11, 26-28).
    2.. Wyzszosc ta pochodzi jednak z wiary, a nie z ciala. Cialo jest
rzeczywiscie wielkie, lecz tylko ze wzgledu na cel, któremu sluzy. Celem tym
jest przyniesienie nam Zbawiciela.
    3.. Napiecie zydowsko-poganskie oraz wyzszosc Zydów nad poganami
znalazly swój koniec w chrystianizmie. Koniec ten nie nalezy do porzadku
doczesnego, lecz jest ponadczasowy i ponadhistoryczny: (...) wszyscy bowiem
jestescie kims jednym w Chrystusie Jezusie (Ga 3, 29).
    4.. Z narodem zydowskim zwiazana jest tajemnica: czesc tego narodu
zostala odrzucona, aby poganie mogli byc zbawieni: O Izraelu zas glosi
Izajasz: <Chocby liczba synów Izraela byla jak piasek morski, tylko Reszta
bedzie zbawiona...>. Jak to tez Izajasz przepowiedzial: <Gdyby Pan Zastepów
nie zostawil nam potomstwa, stalibysmy sie jak Sodoma i bylibysmy podobni do
Gomory>. Cóz wiec powiemy? To, ze poganie nie zabiegajac o
usprawiedliwienie, osiagneli usprawiedliwienie, mianowicie usprawiedliwienie
z wiary (Rz 9, 27, 29, 30). Pytam wiec: Czyz Bóg odrzucil lud swój? Zadna
miara! I ja przeciez jestem Izraelita, potomkiem Abrahama, z pokolenia
Beniamina. Nie odrzucil Bóg swego ludu, który wybral przed wiekami. Czyz nie
wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarza sie on przed Bogiem na Izraela?
<Panie, proroków Twoich pozabijali, oltarze Twoje powywracali. Ja sam tylko
pozostalem, a oni na zycie moje czyhaja>. Lecz co mu glosi odpowiedz Boza?
<Pozostawilem sobie siedem tysiecy mezów, którzy nie zgieli kolan przed
Baalem>. Tak przeto i w obecnym czasie ostala sie tylko reszta wybrana przez
laske (Rz 11, 1-5). Sw. Pawel mówi, ze poganie otrzymali Wiare po to, aby
zydzi pobudzeni do wspólzawodnictwa mogli równiez ja otrzymac: Pytam jednak:
Czy az tak sie potkneli, ze calkiem upadli? Zadna miara! Ale przez ich
przestepstwo zbawienie przypadlo w udziale poganom, by ich pobudzic do
wspólzawodnictwa (Rz 11, 11).
    5.. Zatwardzialosc Izraela bedzie trwala dopóty, dopóki nie wejdzie do
Kosciola pelnia pogan.
    6.. Do tego czasu zydzi beda zazdrosni o chrzescijan. Niestety, nie
pobudzi ich to do poszukiwania zbawienia doswiadczanego przez chrzescijan,
lecz do nienawisci.
    7.. Podczas biegu historii niektórzy Zydzi beda zbawieni.
    8.. Nadejdzie dzien, w którym caly Izrael sie nawróci. (patrz Ps 147, Ps
126). Jezeli zas ich upadek przyniósl bogactwo swiatu, a ich pomniejszenie
wzbogacenie poganom, to o ilez wiecej przyniesie ich zebranie sie w calosci!
(Rz 11, 12). I tak caly Izrael bedzie zbawiony... (Rz 11, 26). Sluchajcie,
narody, slowa Panskiego gloscie na dalekich wyspach, mówiac: <Ten, co
rozproszyl Izraela, zgromadzi go i bedzie czuwal nad nim jak pasterz nad swa
trzoda>. Pan bowiem uwolni Jakuba, wybawi go z reki silniejszego od niego.
Przyjda i beda wykrzykiwac radosnie na wyzynie Syjonu i rozraduja sie
blogoslawienstwem Pana; zbozem, winem, oliwa, owcami i wolami. Zycie ich
bedzie podobne do zroszonego ogrodu i nigdy juz im sil nie zbraknie... To
mówi Pan Zastepów, Bóg Izraela: <Bedzie sie jeszcze powtarzac to slowo w
ziemi judzkiej, w jej miastach, gdy odmienie ich los: Niech ci Pan
blogoslawi, niwo sprawiedliwosci, swieta góro!> (Jr 31, 10-12, 23). Albowiem
powiadam wam: Nie ujrzycie Mnie dotad, az powiecie: <Blogoslawiony, który
przychodzi w imie Panskie> (Mt 23, 29). ...Jedni polegna od miecza, a
drugich zapedza w niewole miedzy wszystkie narody. A <Jerozolima bedzie
deptana przez pogan>, az czasy pogan przemina (Lk 21, 24).
    9.. Nawrócenie zydów do Kosciola katolickiego dokona sie w trakcie biegu
dziejów.
    10.. Historia zmierza do stanu eschatologicznego, w którym zydzi i
poganie beda jednoscia: On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie czesci
[ludzkosci] uczynil jednoscia, bo zburzyl rozdzielajace je mur wrogosc. W
swym ciele pozbawil On mocy prawo przykazan, wyrazone w zarzadzeniach, aby z
dwóch [rodzajów ludzi] stworzyc w sobie jednego czlowieka, wprowadzajac
pokój, i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednac z Bogiem, w
jednym Ciele przez krzyz, w sobie zadawszy smierc wrogosci. A przyszedlszy
zwiastowal pokój wam, którzyscie daleko, i pokój tym, którzy blisko (...)
zbudowani na fundamencie apostolów i proroków, gdzie kamieniem wegielnym
jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cala budowla rosnie na swieta w
Panu swiatynie, w Nim i wy takze wznosicie sie we wspólnym budowaniu, by
stanowic mieszkanie Boga przez Ducha (Ef 2, 14-17, 20-22).
Zydzi a czasy ostateczne

            Meczenstwo sw. Szczepana.

Nalezy teraz rozwazyc role zydów w czasach ostatecznych, które znajdujac sie
na razie poza historia wywieraja ciagly wplyw, niczym przyciaganie ziemskie,
na caloksztalt dziejów. Wydaje sie, ze porzadek tych ostatecznych wydarzen
bedzie nastepujacy:

    1.. Pelnia narodów (zgodnie z tym, co przepowiedzial sw. Pawel) wejdzie
do Kosciola katolickiego.
    2.. Jednoczesnie zwiekszy sie liczba nawrócen wsród zydów. Rozwsciecza
one zasadniczy rdzen judaizmu, który nasili swa zwycieska propagande wsród
narodów poganskich. W ten sposób nadejdzie czas powszechnej apostazji: Niech
was w zaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzien ten nie nadejdzie], dopóki nie
przyjdzie najpierw odstepstwo i nie objawi sie czlowiek grzechu, syn
zatracenia, który sie sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co sie nazywa
Bogiem lub tym, co odbiera czesc, tak ze zasiadzie w swiatyni Boga dowodzac,
ze sam jest Bogiem (2 Tes 2, 3-4).
    3.. Apostazja bedzie czasem nadejscia Antychrysta (2 Tes 2, 3). Zydzi
uznaja go za mesjasza, a poganie za mistrza i przywódce. Przybedzie on z
inspiracji szatana.
    4.. Nawrócenia zydów beda trwaly nadal, glównie za przyczyna Eliasza (i
Enocha): Oto Ja posle wam proroka Eliasza przed nadejsciem dnia Panskiego,
dnia wielkiego i strasznego. I skloni serce ojców ku synom, a serce synów ku
ich ojcom, abym nie przyszedl i nie porazil ziemi [izraelskiej]
przeklenstwem (Ml 3, 23-24).
    5.. Wraz z apostazja i Antychrystem nadejdzie wielki ucisk zapowiedziany
przez naszego Pana: Bedzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie bylo od
poczatku swiata az dotad i nigdy nie bedzie (Mt 24, 21).
    6.. Nastepnie ...slonce sie zacmi i ksiezyc nie da swego blasku; gwiazdy
zaczna padac z nieba i moce niebios zostana wstrzasniete. Wówczas ukaze sie
na niebie znak Syna Czlowieczego i wtedy beda narzekac wszystkie narody
ziemi; i ujrza Syna Czlowieczego, przychodzacego na oblokach niebieskich z
wielka moca i chwala. Posle On swoich aniolów z traba o glosie poteznym, i
zgromadza Jego wybranych z czterech stron swiata, od jednego kranca nieba do
drugiego (Mt 24, 29-31).
    7.. Potem nastapi Sad Ostateczny: Gdy Syn Czlowieczy przyjdzie w swej
chwale i wszyscy aniolowie z Nim, wtedy zasiadzie na swoim tronie pelnym
chwaly. I zgromadza sie przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych
[ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozlów (Mt 25, 31-32).
    8.. Kiedy jednak ukaze sie chwala Pana, niebo przeminie, a ziemia
ulegnie rozkladowi: Jak zlodziej zas przyjdzie dzien Panski, w którym niebo
ze swistem przeminie, gwiazdy sie w ogniu rozsypia, a ziemia i dziela na
niej zostana znalezione (2 P 3, 10).
    9.. Nastana wtedy nowe niebo i nowa ziemia: Oczekujemy jednak, wedlug
obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których bedzie mieszkala
sprawiedliwosc (2 P 3, 13). Albowiem oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nowa
ziemie; nie bedzie sie wspominac dawniejszych dziejów ani na mysl one nie
przyjda (Iz 65, 17). I ujrzalem niebo nowe i ziemie nowa, bo pierwsze niebo
i pierwsza ziemia przeminely i morza juz nie ma. I Miasto Swiete Jeruzalem
Nowe ujrzalem zstepujace z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica
zdobna w klejnoty dla swego meza (Ap 21, 1-2).
    10.. Po tym nastapi wieczysta uczta w niebie: Dlatego i Ja przekazuje
wam królestwo, jak Mnie przekazal je mój Ojciec; abyscie w królestwie moim
jedli i pili przy moim stole oraz zebyscie zasiadali na tronach, sadzac
dwanascie pokolen Izraela (Lk 22, 29-30).
Izrael, otrzymawszy misje w czasie trwania dziejów, otrzymal ja równiez dla
czasów ostatecznych. Naród zydowski jest wielki trojaka wielkoscia: w samym
imieniu Izrael danym mu przez Boga, w dobrodziejstwach od Boga otrzymanych
oraz w tym, ze dal cialo Jezusowi Chrystusowi. Narody poganskie, wszczepione
w Drzewo Oliwne, równiez otrzymaly zadanie w Bozym planie: maja one
przyspieszyc ewangelizacje swiata.

Na koncu jednak, z chwila kiedy narody wejda do królestwa mesjanskiego,
Izrael na nowo wszczepiony w Drzewo Oliwne (Kosciól katolicki), od którego
przedtem w czesci sie odlaczyl, zwiastuje, poprzez swoje nawrócenie do
Kosciola, moment nadejscia wielkich wydarzen, przygotowujacych powtórne
przyjscie Boga-Czlowieka. A gdy czas sie wypelni i nastanie wieczysta uczta,
wieczne uwielbienie Boga wyczekiwane od wschodu do zachodu, Izrael przyjdzie
i zasiadzie wraz z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.

Epilog
Izrael nosil w sobie zbawienie w Chrystusie. Niemozliwym jest dokladne
zbadanie narodu, który dal nam Maryje i Jezusa. W nim dotykamy boskosci,
nadprzyrodzonosci. Izrael powinien byl zdac sobie sprawe ze swojej malosci
wobec tak wielkich tajemnic, jednak jego czescia zawladnela pycha. Wychodzac
z falszywych zalozen, zydzi uznali sie za wyzszych od innych ras, wiekszych
nawet od Jezusa Chrystusa i Blogoslawionej Dziewicy Maryi. Uznajac sie za
najwiekszych, postawili wokól siebie bariere, aby zapobiec swojemu skazeniu,
usilujac jednoczesnie zdominowac wszystkich innych. W systemie cielesnej,
swiatowej wielkosci, jaki zbudowali wraz z narodami zlaicyzowanymi, zydzi sa
wladcami i wydaje sie, ze zadna sila nie jest w stanie przeciwstawic sie ich
ukrytej potedze. Czy wiec narody chrzescijanskie nie maja innego wyjscia jak
tylko poddac sie temu degradujacemu niewolnictwu? W zadnym razie.


            Nawrócenie Szawla.

Zycie katolickie mozna strescic nastepujaco: Bedziesz milowal Pana Boga
swego calym swoim sercem, cala swoja dusza i calym swoim umyslem. To jest
najwieksze i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Bedziesz
milowal swego blizniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach
opiera sie cale Prawo i prorocy (Mt 22, 37-40). Milosc oznacza pragnienie
dobra dla tych, których kochamy: dobra to jest uwielbienia Imienia Bozego
poprzez czynienie woli Bozej, oraz srodków, dzieki którym czlowiek moze
osiagnac swe doczesne i wieczne szczescie. Zamachy przeciwko temu dobru
winny byc uniemozliwiane i karane przez kompetentna wladze. Nalezy pamietac,
ze milosc to nie sentymentalizm. To poszukiwanie rzeczywistego dobra innych
i nienawisc zla.

Zrozumienie powyzszych zasad wymaga przeciwstawienia sie ambicjom zydów i to
w dwojaki sposób. Po pierwsze, katolickie zycie narodów musi ulec
wzmocnieniu. Poniewaz zgodnie z teologicznym prawem, potwierdzonym przez
historie, dechrystianizacja prowadzi za soba dominacje zydów, odnowa ducha
katolickiego w zyciu prywatnym i publicznym jest jedynym srodkiem mogacym
doprowadzic do oslabienia judaizmu. Po drugie, nalezy przeciwstawiac sie
aktom agresji judaizmu. Charakterystyczna strategia judaizmu jest
propagowanie falszu: Wy macie diabla za ojca i chcecie spelniac pozadania
waszego ojca. Od poczatku byl on zabójca i w prawdzie nie wytrwal, bo prawdy
w nim nie ma. Kiedy mówi klamstwo, od siebie mówi, bo jest klamca i ojcem
klamstwa (J 8, 44). I tak chrzescijanie sa eliminowani pod przykrywka
bezpieczenstwa, zniewalani w imie wolnosci, zniewazani pod pozorem
braterstwa, podbijani w imie równosci (demokracja), okradani pod pozorem
udzielania kredytu, oglupiani pod przykrywka oswiecenia.

Wsród katolików nie podlega dyskusji, ze Zydzi nie powinni byc
represjonowani tylko z tego powodu, ze sa Zydami. Argumenty katolickie nie
sa wrogie wobec zydowskosci jako takiej. Sa raczej obrona prawdziwego
zydowskiego dziedzictwa chwaly, która stanowia Jezus Chrystus i
Blogoslawiona Dziewica Maryja. Zydzi nie moga byc przesladowani lub zabijani
jak dzikie zwierzeta. (...) Sa oni zywymi znakami, które przypominaja nam
meke Zbawiciela. Ponadto zostali rozproszeni po calym swiecie; wiec podczas
gdy odpokutowuja za tak wielka zbrodnie, moga byc swiadkami naszego
odkupienia (sw. Bernard z Clairvaux, List 363). Kosciól katolicki triumfuje
nad zydami w szlachetniejszy sposób, ukazujac im ich bledy lub nawracajac
ich, zamiast ich mordowac. Nie jest bez znaczenia, ze Kosciól wprowadzil
modlitwy za zatwardzialych zydów: gdyz byloby bezcelowym modlic sie za nich,
gdybysmy nie mieli nadziei na ich nawrócenie (sw. Bernard z Clairvaux, List
365).

Kosciól katolicki stoi na strazy prawdziwego dziedzictwa Izraela (to jest
zasady chrzescijanstwa), wyjmujac spod prawa jego skazenie przez faryzeizm.
Oto modlitwa Kosciola: aby prawdziwi Izraelici zrozumieli, ze dosiegna
prawdziwej wielkosci swego narodu, kiedy wezma miecz w swoje rece i
oczyszcza sie od zgnilizny faryzejskiej przechodzac na sluzbe Tego, który
przyszedl zbawic wszystkich ludzi.


-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
-- --

Powyzszy artykul jest streszczeniem ksiazki ks. Julio Meinveillea
zatytulowanej Le Judaisme dans le Mystere de lHistoire (1936), przygotowanym
przez ks. Michaela Crowdyego i poprawionym przez ks. Kennetha Novaka.
Angelus, kwiecien 1997, ss. 6-26. Tlumaczenie: Adam Branicki.