http://www.warszawskagazeta.pl/polityka/35-polityka/1692-upadek-polski-pod-rzdami-tuska


dr Le­szek Pie­trzak
po­nie­dzia­łek, 17 lu­te­go 2014 14:28

Pod rzą­da­mi Do­nal­da Tu­ska utrwa­li­ły się w na­szym kra­ju oby­cza­je, któ­re mo­gą przy­po­mi­nać cza­sy upad­ku Rze­czy­po­spo­li­tej, gdy pol­ski Sejm ob­ra­do­wał pod dyk­tan­do am­ba­sa­do­ra ob­ce­go pań­stwa, a naj­waż­niej­sze de­cy­zje za­pa­da­ły pod pre­sją mo­carstw ościen­nych. Czy te oby­cza­je za­po­wia­da­ją i tym ra­zem upa­dek Pol­ski?



27 stycz­nia z Tel Awi­wu do Pol­ski przy­le­cia­ły dwa sa­mo­lo­ty z pra­wie 350 go­ść­mi, wśrĂłd któ­rych by­li po­sło­wie izra­el­skie­go Kne­se­tu, czte­rech mi­ni­strĂłw izra­el­skie­go rzą­du i gru­pa oca­lo­nych z Ho­lo­cau­stu. Ich przy­lot do Pol­ski zwią­za­ny był z 69. rocz­ni­cą wy­zwo­le­nia obo­zu Au­schwitz-Bir­ke­nau. Jed­nak w tym ro­ku wi­zy­ta go­ści z Izra­ela mia­ła in­ny cha­rak­ter niĹź w ubie­głych la­tach. W skła­dzie izra­el­skiej de­le­ga­cji zna­la­zło się bo­wiem aĹź 60 po­słów ze 120-oso­bo­we­go izra­el­skie­go par­la­men­tu. Pier­wot­nie izra­el­skiej de­le­ga­cji miał prze­wod­ni­czyć sam szef Kne­se­tu Ju­lie Edelsz­te­in, jed­nak śmierć je­go Ĺźo­ny w ostat­niej chwi­li za­trzy­ma­ła go w Izra­elu. W prze­wod­ni­cze­niu za­stą­pi­li go sze­fo­wie klu­bĂłw par­la­men­tar­nych: Ja­riw Le­win z rzą­dzą­cej par­tii Li­kud oraz Iza­ak He­rzog z głów­ne­go ugru­po­wa­nia opo­zy­cyj­ne­go – Par­tii Pra­cy. Głów­nym or­ga­ni­za­to­rem przy­jaz­du izra­el­skich go­ści miał być Jon­ny Da­niels, za­ło­şy­ciel i dy­rek­tor or­ga­ni­za­cji  From the Dep­ths, od wie­lu lat wal­czą­cej o za­cho­wa­nie pa­mię­ci o Ho­lo­kau­ście. OprĂłcz tra­dy­cyj­nych uro­czy­sto­ści rocz­ni­co­wych, ja­kie mia­ły miej­sce na te­re­nie by­łe­go nie­miec­kie­go obo­zu Au­schwitz-Bir­ke­nau, izra­el­scy po­sło­wie od­by­li w Kra­ko­wie wspĂłl­ne po­sie­dze­nie z po­sła­mi pol­skie­go Sej­mu. Spo­tka­nie to za­ty­tu­ło­wa­no „Re­flek­sje Au­schwitz – pa­mię­ta­jąc o prze­szło­ści, pa­trząc w przy­szłość”. Jesz­cze za­nim do­szło do wi­zy­ty izra­el­skich par­la­men­ta­rzy­stĂłw, pol­skie me­dia za­po­wia­da­ły wy­da­nie wspĂłl­ne­go, pol­sko-izra­el­skie­go oświad­cze­nia, któ­re mia­ło po­tę­piać sfor­mu­ło­wa­nie „pol­skie obo­zy śmier­ci”, na czym stro­nie pol­skiej za­le­şa­ło naj­bar­dziej. Pol­scy po­sło­wie z sej­mo­wej ko­mi­sji spraw za­gra­nicz­nych kil­ka dni wcze­śniej na­wet po­zy­tyw­nie za­opi­nio­wa­li wer­sję wspĂłl­ne­go oświad­cze­nia, w któ­rym m.​in. za­pi­sa­no: „Par­la­men­ta­rzy­ści pol­scy i izra­el­scy sprze­ci­wia­ją się uĹźy­wa­niu w do­me­nie pu­blicz­nej fał­szy­wych sfor­mu­ło­wań o pol­skich obo­zach śmier­ci i pol­skich obo­zach kon­cen­tra­cyj­nych”.

Pro­po­zy­cję wspól­ne­go oświad­cze­nia mia­no rów­nież prze­ka­zać stro­nie izra­el­skiej jesz­cze przed roz­po­czę­ciem wi­zy­ty. Jed­nak do przy­ję­cia wspól­ne­go oświad­cze­nia z nie­wia­do­mych przy­czyn nie do­szło. Jak moż­na są­dzić, nie by­ło w tej spra­wie wy­star­cza­ją­cej wo­li ze stro­ny przed­sta­wi­cie­li izra­el­skie­go Kne­se­tu. Po­tem, już w trak­cie wi­zy­ty izra­el­skich go­ści w Kra­ko­wie, mo­gli­śmy się do­wie­dzieć, że tak na­praw­dę to izra­el­ski par­la­ment ni­g­dy nie dys­ku­to­wał o okre­śle­niu „pol­skie obo­zy kon­cen­tra­cyj­ne”, któ­ry to ter­min na­wet nie jest uży­wa­ny w Izra­elu. Ze stro­ny wie­lu izra­el­skich par­la­men­ta­rzy­stów mo­gli­śmy rów­nież usły­szeć, że dzi­siaj pro­ble­mem jest zno­wu na­ra­sta­ją­cy an­ty­se­mi­tyzm. Słu­cha­jąc tych wy­po­wie­dzi, moż­na by­ło od­nieść rów­nież wra­że­nie, że we­dług go­ści z Izra­ela pro­blem an­ty­se­mi­ty­zmu do­ty­czy przede wszyst­kim Pol­ski.



Po­kaz si­ły

Moż­na się za­sta­na­wiać, co tak na­praw­dę by­ło głów­nym ce­lem wi­zy­ty par­la­men­ta­rzy­stów z Izra­ela w Pol­sce? Co by­ło po­wo­dem, że tym ra­zem przy­je­cha­ła do Pol­ski po­ło­wa izra­el­skie­go Kne­se­tu? Ofi­cjal­nie głów­nym ce­lem izra­el­skiej „mi­sji” mia­ło być zwró­ce­nie uwa­gi opi­nii pu­blicz­nej na zna­cze­nie pa­mię­ci o Ho­lo­kau­ście i „prze­pro­wa­dze­nie roz­mów z wy­bra­ny­mi po­li­ty­ka­mi z ca­łe­go świa­ta na te­mat te­go, co na­le­ży jesz­cze zro­bić, aby upew­nić się, iż Ho­lo­kaust ni­g­dy wię­cej się nie po­wtó­rzy”. Jed­nak cha­rak­ter tej wi­zy­ty, sam spo­sób by­cia izra­el­skich go­ści, ich na­der licz­na ochro­na, a tak­że ca­ła pro­pa­gan­do­wa „otocz­ka” wi­zy­ty czy­tel­nie da­wa­ły do zro­zu­mie­nia, że de­le­ga­cja sil­niej­sze­go pań­stwa przy­by­ła do pań­stwa dru­go­rzęd­ne­go, wręcz nie­od­gry­wa­ją­ce­go żad­nej ro­li w dzi­siej­szej po­li­ty­ce świa­to­wej. Ale nie tyl­ko to da­ło się od­czuć. Moż­na by­ło rów­nież od­nieść wra­że­nie, że dla izra­el­skich par­la­men­ta­rzy­stów Pol­ska to ta­ki kraj, któ­ry w dzie­dzi­nie praw czło­wie­ka mu­si się jesz­cze wie­le na­uczyć. I mu­si ko­niecz­nie w tym aspek­cie zdać się na opi­nię stro­ny izra­el­skiej. Wi­zy­ta izra­el­skich par­la­men­ta­rzy­stów by­ła swo­istym po­ka­zem si­ły, tym ra­zem za­de­mon­stro­wa­nej w Pol­sce. Czy ta­kie trak­to­wa­nie Pol­ski przez izra­el­skich po­li­ty­ków jest czymś no­wym? Wca­le nie! Wie­le ra­zy w ostat­nich la­tach stro­na izra­el­ska czy­tel­nie to oka­zy­wa­ła. Tak by­ło m.​in. 4 wrze­śnia 2003 r., gdy trzy izra­el­skie F-15 prze­le­cia­ły nad gło­wa­mi po­nad 100 izra­el­skich woj­sko­wych, któ­rzy od­wie­dza­li wów­czas Au­schwitz-Bir­ke­nau. Dy­rek­cja Mu­zeum w Au­schwitz-Bir­ke­nau prze­lot sa­mo­lo­tów okre­śli­ła wów­czas mia­nem „de­mon­stra­cji si­ły mi­li­tar­nej Izra­ela”. Bar­dzo kry­tycz­nie o tym in­cy­den­cie wy­ra­zi­li się rów­nież przed­sta­wi­cie­le Mię­dzy­na­ro­do­wej Ra­dy Oświę­cim­skiej, pod­kre­śla­jąc, że „Sa­mo­lot bo­jo­wy to nie go­łą­bek po­ko­ju”. Jak się póź­niej oka­za­ło, izra­el­skie sa­mo­lo­ty w ostat­niej chwi­li uzy­ska­ły zgo­dę na ten prze­lot. Wy­da­ło je pol­skie Mi­ni­ster­stwo Obro­ny, oba­wia­jąc się izra­el­skich re­ak­cji w przy­pad­ku od­mo­wy. Jed­nak to nie pierw­szy przy­pa­dek, kie­dy przed­sta­wi­cie­le in­nych państw przy­by­wa­jąc do pol­ski, po­ka­zu­ją nam, z kim mu­si­my się moc­no li­czyć!



Pod okiem Ro­sjan

Jesz­cze bar­dziej bul­wer­so­wać mo­że to, do cze­go do­cho­dzi w re­la­cjach pol­sko-ro­syj­skich. Tu­taj, gdy za­czę­ła się w 2010 ro­ku „epo­ka po­jed­na­nia”, zo­sta­li­śmy spro­wa­dze­ni nie tyl­ko do ro­li pe­ten­ta Fe­de­ra­cji Ro­syj­skiej, ale wręcz kra­ju, któ­ry we wszyst­kich waż­niej­szych spra­wach mu­si obo­wiąz­ko­wo py­tać o zda­nie Ro­sję. I nie cho­dzi już tyl­ko o spra­wę ka­ta­stro­fy pre­zy­denc­kie­go Tu 154 w Smo­leń­sku. Cho­dzi o na­der czę­ste i od­bie­ga­ją­ce od dy­plo­ma­tycz­nych stan­dar­dów wi­zy­ty w Pol­sce sze­fa ro­syj­skie­go MSZ Sier­gie­ja Ław­ro­wa. Szef ro­syj­skiej dy­plo­ma­cji wi­zy­to­wał nasz kraj m.​in. 2 wrze­śnia 2010 r. Pro­gram je­go wi­zy­ty od­bie­gał wów­czas od stan­dar­dów wi­zyt przed­sta­wi­cie­li ob­cych państw. Ław­row wy­gło­sił wy­kład dla ścią­gnię­tych z ca­łe­go świa­ta pol­skich am­ba­sa­do­rów za­ty­tu­ło­wa­ny „No­wa era sto­sun­ków Ro­sja – Pol­ska”. Od tam­tej po­ry ta­kie wi­zy­ty Ław­ro­wa w Pol­sce sta­ły się nie­ja­ko obo­wią­zu­ją­ce. Pra­wie za­wsze koń­czą się one wiel­ką fe­tą na je­go cześć. I tak by­ło rów­nież dwa mie­sią­ce te­mu – w grud­niu 2013 r. Wów­czas szef ro­syj­skiej dy­plo­ma­cji „na­mó­wił” sze­fa pol­skie­go MSZ Ra­do­sła­wa Si­kor­skie­go do wspól­ne­go oświad­cze­nia okre­ślo­ne­go ja­ko „Pro­gram 2020 w sto­sun­kach ro­syj­sko-pol­skich”. Jak wów­czas ko­mu­ni­ko­wa­no, ma to być wspól­na „ma­pa dro­go­wa”, któ­ra bę­dzie słu­żyć pod­nie­sie­niu ja­ko­ści pol­sko-ro­syj­skich sto­sun­ków. A tę naj­le­piej wi­dać ob­ser­wu­jąc, jak Ro­sja­nie pod­cho­dzą do pol­skich po­stu­la­tów w spra­wie ka­ta­stro­fy smo­leń­skiej czy w spra­wie prze­ka­za­nia Pol­sce akt ro­syj­skie­go śledz­twa ka­tyń­skie­go. Moż­na po­wie­dzieć, że od cza­su upad­ku Związ­ku So­wiec­kie­go ma­my za­sad­ni­cze uła­twie­nie. Pol­scy am­ba­sa­do­ro­wie i mi­ni­stro­wie nie ja­dą już do Mo­skwy na wy­kła­dy i szko­le­nia, a szef ro­syj­skie­go MSZ przy­jeż­dża do Pol­ski na od­pra­wy pol­skich am­ba­sa­do­rów. I to jest na pew­no spo­ra or­ga­ni­za­cyj­na zmia­na.



Ob­ni­şa­nie pre­sti­şu

Ob­ser­wu­jąc te zwy­cza­je, nie jest wy­klu­czo­ne, że za ja­kiś czas nie­miec­ki Bun­de­stag zor­ga­ni­zu­je „so­bie” ro­bo­cze po­sie­dze­nie we Wro­cła­wiu – kie­dyś trze­cim co do wiel­ko­ści mie­ście III Rze­szy. Wy­da­je się to cał­kiem re­al­ne po tym, jak w MSZ re­gu­lar­nie od­by­wa­ją się od­pra­wy pol­skich am­ba­sa­do­rów pod prze­wod­nic­twem sze­fa ro­syj­skiej dy­plo­ma­cji i po tym, jak w Kra­ko­wie ob­ra­do­wa­ła po­ło­wa izra­el­skie­go Kne­se­tu.

Ale na pew­no to, co się dzie­je obec­nie w Pol­sce w ob­sza­rze re­la­cji z in­ny­mi kra­ja­mi, jest dro­gą do sys­te­ma­tycz­ne­go ob­ni­ża­nia pre­sti­żu Pol­ski na are­nie mię­dzy­na­ro­do­wej. To przy­po­mi­na naj­gor­sze prak­ty­ki po­li­tycz­ne z pol­skiej prze­szło­ści. Tak by­ło m.​in. w cza­sach upad­ku Rze­czy­po­spo­li­tej, gdy ca­ry­ca Ka­ta­rzy­na II mia­no­wa­ła Ja­ko­ba Jo­han­na Sie­ver­sa i Osi­pa An­drie­je­wi­cza Igelströma mi­ni­stra­mi ds. Rze­czy­po­spo­li­tej i wy­sy­ła­ła ich do Pol­ski, aby „do­pil­no­wa­li” ob­rad jej Sej­mu. Nie bę­dzie za­tem wca­le dziw­ne, gdy Pol­ska za ja­kiś czas sta­nie się ma­rio­net­ko­wym kra­jem bez żad­ne­go po­li­tycz­ne­go zna­cze­nia nie tyl­ko w Eu­ro­pie, ale i na świe­cie!


--
"Żydów gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, że są narodem wybranym. Czują się oni upoważnieni do interpretowania wszystkiego, także doktryny katolickiej. Cokolwiek byśmy zrobili, i tak będzie poddane ich krytyce - za mało, że źle, że zbyt mało ofiarnie. W moim najgłębszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Żydami, bo on do niczego nie prowadzi... Ludzi, którzy używają słów 'antysemita', 'antysemicki', należy traktować jak ludzi niegodnych debaty, którzy usiłują niszczyć innych, gdy brakuje argumentów merytorycznych. To oni tworzą mowę nienawiści".

użytkownik u2 napisał:

dr Le­szek Pie­trzak

 Słu­cha­jąc

tych wy­po­wie­dzi, moż­na by­ło od­nieść rów­nież wra­że­nie, że we­dług go­ści z Izra­ela pro­blem an­ty­se­mi­ty­zmu do­ty­czy przede wszyst­kim Pol­ski.

W Europie narasta arogancja Żydów, a nie antysemityzm:
http://www.youtube.com/watch?v=tzlIXNrG0RU

Dlaczego arogancja? Widac jak na dloni ze nie sa tu goscmi tylko zarzadcami, co beda konsultowac jakies przemowienie z tubylcami. Kiedys polacy odbierali instrukcje z moskwy i tel aviwu stad zydokomuna, dzis doszly jeszcze bruksela i waszyngton. Polska Miedzynarodowa, New JudenLand.
http://www.youtube.com/watch?v=ISpHAniVf-c

W dniu .02.2014 o 22:49 u2 <u_2@o2.pl> pisze:

http://www.warszawskagazeta.pl/polityka/35-polityka/1692-upadek-polski-pod-rzdami-tuska


dr Leszek Pietrzak
poniedziałek, 17 lutego 2014 14:28

Pod rządami Donalda Tuska utrwaliły się w naszym kraju obyczaje, ktĂłre  mogą przypominać czasy upadku Rzeczypospolitej, gdy polski Sejm  obradował pod dyktando ambasadora obcego państwa, a najwaĹźniejsze  decyzje zapadały pod presją mocarstw ościennych. Czy te obyczaje  zapowiadają i tym razem upadek Polski?

A skąd wygrzebałeś tego debila?


--
stevep
-- -- -
UĹźywam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/