W wiadomości news:i50nk5$v38$1mx1.internetia.pl Piotr <piotrb@kki.net.pl>
pisze:

Jak to jest z "dostępnością telefoniczną" pracownika w trakcie urlopu?
Mam  telefon komórkowy prywatny, znany wszystkim w pracy. Czy muszę na
urlopie  mieć go zawsze przy sobie, żeby mój wielce szanowny szef mógł
mi dupsko  zawracać pierdołami? Wydaje mi się że nie, on twierdzi
inaczej, dziś miałem  bardzo nieprzyjemną rozmowę z pretensjami czemu od
tygodnia nie może się do  mnie dodzwonić. Faktem jest że telefon z
premedytacją schowałem i oddawałem  się słodkiemu lenistwu, tzn
malowałem mieszkanie ;-D. I waliło mnie czy ktoś  dzwoni. To jest moja
prywatna komórka i mogę dać ją psu do zjedzenia nawet  jak fantazja
zaatakuje. Szef jednak ma inne pomysły na życie, tylko czy  słuszne?
Podpowiedzcie jakieś argumenty, bo czuję że po powrocie do roboty będzie ciąg dalszy.

Chłopie, zostawiłem te twoje głupoty bez cięcia, bo choć o tym było już milion razy, to ci odpowiem, boś widzę jak dziecko.
Żeby ci było łatwiej pojąć, to w punktach.

1. Po co dałeś komukolwiek w pracy prywatny nr telefonu?
2. Nie musisz mieć na urlopie komórki aniu prywatnej, ani służbowej.
3. Ty decydujesz czy odbierzesz prywatne połaczenie i ty decydujesz kiedy je przerwiesz.
4. Co to znaczy nieprzyjemna rozmowa? Jak się cham nie umie zachować to się go wyłącza i tyle. Łaskę robisz rozmówcy, że odbierasz. Jasne, czy dalej dziecko jesteś?
5. Argumenty masz już wszystkie i odeśli chama na drzewo, a jak coś jeszcze będzie szczekała to każ sobie podać podstawę prawną.

I zmień numer telefonu, zastrzeż i daj tylko tym, z którymi chcesz rozmawiać (z żądaniem, że tylko dla nich), bo nieodbieranie jest na dłuższą metę uciążliwe i bez sensu.
Uże poniał, ili dalsze niet?

--
Jotte

"Jotte" <tjp3@wirtualna.spam.wypad.polska> wrote

4. Co to znaczy nieprzyjemna rozmowa? Jak się cham nie umie zachować to się go wyłącza i tyle. Łaskę robisz rozmówcy, że odbierasz. Jasne, czy dalej dziecko jesteś?
5. Argumenty masz już wszystkie i odeśli chama na drzewo, a jak coś jeszcze będzie szczekała to każ sobie podać podstawę prawną.
I zmień numer telefonu

No i jeszcze: nie proś nigdy o podwyżkę;) I zapomnij o awansie:P

W wiadomości news:i51431$fij$1z-news.wcss.wroc.pl Piotr [trzykoty]
<trzykoty_NIC_@o2.pl> pisze:

4. Co to znaczy nieprzyjemna rozmowa? Jak się cham nie umie zachować to się go wyłącza i tyle. Łaskę robisz rozmówcy, że odbierasz. Jasne, czy dalej dziecko jesteś?
5. Argumenty masz już wszystkie i odeśli chama na drzewo, a jak coś jeszcze będzie szczekała to każ sobie podać podstawę prawną.
I zmień numer telefonu

No i jeszcze: nie proś nigdy o podwyżkę;)

Dlaczego?

I zapomnij o awansie:P

Uznanie chama trudno nazwać awansem. Jest odwrotnie.
Ale są tacy, co im nie przeszkadza.
Może większość...?

--
Jotte

Piotr [trzykoty] pisze:

"Jotte" <tjp3@wirtualna.spam.wypad.polska> wrote

4. Co to znaczy nieprzyjemna rozmowa? Jak się cham nie umie zachować to się go wyłącza i tyle. Łaskę robisz rozmówcy, że odbierasz. Jasne, czy dalej dziecko jesteś?
5. Argumenty masz już wszystkie i odeśli chama na drzewo, a jak coś jeszcze będzie szczekała to każ sobie podać podstawę prawną.
I zmień numer telefonu

No i jeszcze: nie proś nigdy o podwyżkę;) I zapomnij o awansie:P

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

--
Kaczus
http://kaczus.republika.pl

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Żartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym kandydatem do zwolnienia.

--
spp

On 8/25/2010 2:17 AM, spp wrote:

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Żartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

raczej jest pierwsza osobą, która się sama zwolni, bo bedzie miała dość.

On 2010-08-25, spp <spp@op.pl> wrote:

[...]

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym kandydatem do zwolnienia.

Dlaczego?

--
Wojciech Bańcer
proteus@post.pl

W dniu 2010-08-25 10:16, Wojciech Bancer pisze:

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

Dlaczego?

Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki. :)

--
spp

W dniu 25.08.2010 10:42, spp pisze:

W dniu 2010-08-25 10:16, Wojciech Bancer pisze:

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

Dlaczego?

Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo
próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co
daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki. :)

Albo szefostwo oszczędza na personelu i nie ma w budżecie kogoś, kto by
to jeszcze umiał.

spp pisze:

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Żartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym kandydatem do zwolnienia.

A czy ja gdzies napisałem, ze jest niezastąpiona? Są jednak okresy, gdy trudno znaleźć pracownika, szczególnie znającego się na tym, co ma robić.

--
Kaczus
http://kaczus.republika.pl

W dniu 25-08-2010 09:17, spp pisze:

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Ĺťartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

Ponieważ jedno mi z drugiego nie chce wynikać, poproszę o rozwinięcie.

Dodam, że fakt iż jakiś pracownik jest niezastąpiony - jak zachoruje to coś się wali, coś nie jest zrobione, nikt nie wie jak on robił to co robił - to jest wina pracodawcy, ewentualnie bezpośredniego przełożonego owego "skarbu" a dopiero na końcu wina tego pracownika.

Byłam kiedyś w sytuacji osoby "niezastąpionej".
Moje sugestie, żeby ktoś jeszcze zapoznał się z tym co robię, znał hasła, procedury, albo chociaż gdzie co znaleźć, spotykały się z "tak, tak, trzeba by o tym pomyśleć, może Krysia, może Hania, trzeba pomyśleć". Myśleli 5 lat a jak złożyłam wypowiedzenie to się zrobił popłoch.

A ja miałam dość sytuacji, ze przed urlopem muszę zrobić co się da na zapas a po powrocie odrobić zaległości, przywlec się do roboty z gorączką albo kolką nerkową, bo jak mnie nie ma to moja działka leży odłogiem.
I to nie z braku rąk do pracy jako takich, tylko olewania kwestii organizacji pracy przez szefa.

Mam paru znajomych, którzy są lub jak ja, byli w sytuacji "niezastąpionych". Ci co jeszcze są, szukają metody żeby zostać zastępowalnymi i móc w końcy naprawdę wyjść z pracy o tej 17, nie tracąc na tej zamianie za bardzo finansowo (bo kredyt, dziecko w drodze, dziecko na studiach itp itd).


--
*** Stosujesz sie do powyższych teorii na własną odpowiedzialność ***

Magdalena "Maddy" Wołoszyk
JID maddy@esi.com.pl
GG: 5303813

W dniu 2010-08-25 10:04, Maddy pisze:

W dniu 25-08-2010 09:17, spp pisze:

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Ĺťartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

Ponieważ jedno mi z drugiego nie chce wynikać, poproszę o rozwinięcie.

To napisałem w innym wątku:
Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

Dodam, że fakt iż jakiś pracownik jest niezastąpiony - jak zachoruje to
coś się wali, coś nie jest zrobione, nikt nie wie jak on robił to co
robił - to jest wina pracodawcy, ewentualnie bezpośredniego przełożonego
owego "skarbu" a dopiero na końcu wina tego pracownika.

I tak bywa. :)
Ja na to patrzę raczej od strony pracodawcy i, rzeczywiście, w pierwszej kolejności powinien zadbać aby takich ludzi nie było. Jeżeli jednak coś takiego miało miejsce to należało się dokładnie przyjrzeć pracownikowi.

Mam paru znajomych, którzy są lub jak ja, byli w sytuacji
"niezastąpionych". Ci co jeszcze są, szukają metody żeby zostać
zastępowalnymi i móc w końcy naprawdę wyjść z pracy o tej 17, nie tracąc
na tej zamianie za bardzo finansowo (bo kredyt, dziecko w drodze,
dziecko na studiach itp itd).

Słowo 'asertywność' wciąż jeszcze jest wyrazem obcym dla pracowników i .... ich szefów. :)

BTW - czy żałowałaś że wymówienia nie złożyłaś wcześniej?

--
spp

Użytkownik "spp" <spp@op.pl> napisał w wiadomości news:i52la7$lrq$1news.onet.pl...

To napisałem w innym wątku:
Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

I wg Ciebie zwolnienie niezastąpionej osoby wychodzi firmie tylko na dobre?
Jakiś dziwny tor logiczny prezentujesz ;-)

K.

Krzysztof wrote:

Użytkownik "spp" <spp@op.pl> napisał w wiadomości
news:i52la7$lrq$1news.onet.pl...

> To napisałem w innym wątku:
> Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw
> albo  prĂłbuje uzaleĹźnić działanie firmy (czytaj szefa) od
> swojej obecności co  daje jej lepszą pozycję przetargową w
> bojach o awanse czy podwyĹźki.

I wg Ciebie zwolnienie niezastąpionej osoby wychodzi firmie tylko na
dobre?  Jakiś dziwny tor logiczny prezentujesz ;-)

Zdaje się że chodzi o kroki:
1. jest "niezastąpiony"
2. doprowadzic do sytuacji żeby przestał być "niezastąpiony",
przeszkolić kogoś innego.
3. sprawdzić dlaczego był niezastąpiony (jeśli celowo ograniczał
dostęp innym itp to punkt 4)
4. wywalić.

W sumie logiczne.

--
Pozdro
Massai

W dniu 2010-08-25 11:26, Krzysztof pisze:

Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo
próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności
co daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

I wg Ciebie zwolnienie niezastąpionej osoby wychodzi firmie tylko na dobre?
Jakiś dziwny tor logiczny prezentujesz ;-)

Hmm, o problemach po takich 'niezbędnych' zwolnionych z woli szefa nie słyszałem, o tych których zwolnienie wymusiła wewnętrzna dokładna kontrola smród ciągnął się długo. :(

I naprawdę - nie ma ludzi niezastąpionych.
--
spp

W dniu 2010-08-25 11:51, spp pisze:

I naprawdę - nie ma ludzi niezastąpionych.

Ale niekoniecznie w okresie urlopowym.
Jak ktoś np. jest naczelnym adminem, ma w małym palcu konkretny system i
jego konfigurację, to zanim zastępczy admin się w tym połapie, to jednak
minie sporo.

Ostatnio tak miałem, że nie mogłem podjechać rozwiązać problemu nie
działającej sieci. Wysłałem tam kolegę. Nie, żeby się jakoś gorzej znał
ode mnie, ale nie znał miejsca i nie rozwiązał. Zadzwonił i ja
rozwiązałem w 5 minut, bo mi zaświtało, że kiedyś już jeden konkretny z
wielu przełącznik się zbiesił i trzeba było go resetować. Wtedy uznałem
to za jednorazową wpadkę tego urządzenia, ale teraz pamięć o tym fakcie
pozwoliła mi rozwiązać problem od razu. I choć nie jestem żaden
niezastąpiony fachowiec, to jednak rozwiązałem, a kolega nie. Pewnie, on
by rozwiązał, jakby szukał systematycznie, ale to by mu zajęło
zdecydowanie dłużej.

--
Przemysław Adam Śmiejek

W dniu 25-08-2010 10:47, spp pisze:

W dniu 2010-08-25 10:04, Maddy pisze:

W dniu 25-08-2010 09:17, spp pisze:

W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Ĺťartujesz?

W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
kandydatem do zwolnienia.

Ponieważ jedno mi z drugiego nie chce wynikać, poproszę o rozwinięcie.

To napisałem w innym wątku:
Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo
próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co
daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

I to jest dziwne? Tzn. zaskakuje Cię ze pracownik bardziej dba o swoją kieszeń niż o kieszeń szefa?
I czy czasem żądanie podwyżki nie jest efektem tego, że pracownik czuje się odpowiedzialny za wszystko i zdany tylko na siebie?
To duży stres nie mieć zastępstwa.
Co jest skutkiem a co przyczyną nie zawsze jest jednoznaczne.

Dodam, że fakt iż jakiś pracownik jest niezastąpiony - jak zachoruje to
coś się wali, coś nie jest zrobione, nikt nie wie jak on robił to co
robił - to jest wina pracodawcy, ewentualnie bezpośredniego przełożonego
owego "skarbu" a dopiero na końcu wina tego pracownika.

I tak bywa. :)
Ja na to patrzę raczej od strony pracodawcy i, rzeczywiście, w pierwszej
kolejności powinien zadbać aby takich ludzi nie było. Jeżeli jednak coś
takiego miało miejsce to należało się dokładnie przyjrzeć pracownikowi.

Najpierw to szef musi zrobić rachunek sumienia.
Ja wiem że odruchowo szuka się winnych wszędzie poza sobą, ale na samych odruchach to się daleko nie zajedzie.

Mam paru znajomych, którzy są lub jak ja, byli w sytuacji
"niezastąpionych". Ci co jeszcze są, szukają metody żeby zostać
zastępowalnymi i móc w końcy naprawdę wyjść z pracy o tej 17, nie tracąc
na tej zamianie za bardzo finansowo (bo kredyt, dziecko w drodze,
dziecko na studiach itp itd).

Słowo 'asertywność' wciąż jeszcze jest wyrazem obcym dla pracowników i
... ich szefĂłw. :)

BTW - czy żałowałaś że wymówienia nie złożyłaś wcześniej?

Wcześniej o ile? Miesiąc? Rok? 3 lata?
Nie wiem jak Ty, ale dla mnie istotny jest stosunek uciążliwości pracy do osiąganych korzyści.
Jak uciążliwości przeważyły to złożyłam wypowiedzenie.

Własna firma to też nie samo miodzio, ale korzyści górują nad uciążliwością bycia sobie sterem, żeglarzem, okrętem. Jak dotąd.

Teraz sama mam pracowników i co do zastępowalności, panuje 100% redundancja. Z czego _wszystkie_ strony są zadowolone.


--
*** Stosujesz sie do powyższych teorii na własną odpowiedzialność ***

Magdalena "Maddy" Wołoszyk
JID maddy@esi.com.pl
GG: 5303813

W dniu 2010-08-25 13:14, Maddy pisze:

Co jest skutkiem a co przyczyną nie zawsze jest jednoznaczne.

I tym sformułowaniem proponuję zakończyć rozmowę. :)

--
spp

W dniu 2010-08-25 10:47, spp pisze:

Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo
próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co
daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

Niewykluczone, ale wcale niekonieczne.

Może być po prostu wybitnym w jakiejś dziedzinie / sprawie, albo jest w
trakcie prowadzenia już jakiegoś projektu, poczynił pewne ustalenia
pewne rzeczy zaplanował.


--
Przemysław Adam Śmiejek

Użytkownik "Tomasz Kaczanowski" <kaczus@dowyciecia_poczta.onet.pl> napisał

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Zawsze można, ale nie zawsze się to opłaca. Zależy np. od koniunktury na rynku pracy, zawodu itd.

Piotr [trzykoty] pisze:

Użytkownik "Tomasz Kaczanowski" <kaczus@dowyciecia_poczta.onet.pl> napisał

Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...

Zawsze można, ale nie zawsze się to opłaca. Zależy np. od koniunktury na rynku pracy, zawodu itd.

Zgadza się, ale odnosiłem sie do braku awansu i podwyżki.... To odejście do konkurencji można zgrac sobie zawsze w okresie, gdy nam jest wygodniej...


--
Kaczus
http://kaczus.republika.pl