Jeszcze nie umarła  Ukraina
tekst:  Pawło Czubyńskij (1862), muzyka:  Michajło Werbyckij (1863)
http://w.kki.com.pl/pioinf/przemysl/dzieje/rus/hymn/hymn.jpg
http://www.youtube.com/watch?v=9vFjAu4Ba1Q

Jeszcze nie  umarła  Ukraina ani chwała, ani wolność,
Jeszcze do nas, bracia Ukraińcy, uśmiechnie się los.
Zginą wrogowie nasi jak rosa na słońcu,
Zapanujemy i my bracia, w naszym kraju.
Duszę, ciało poświęcimy dla naszej wolności,
Pokażemy, żeśmy bracia, z kozackiego rodu.

Staniemy bracia do krwawego boju od Sanu do Donu,
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Panować w domu ojców nie damy nikomu.
Czarne Morze się uśmiechnie, dziad Dniepr rozraduje,
W naszej Ukrainie dola się odmieni.
Duszę, ciało...

Praca rąk i zapał szczery swoje dopowiedzą
I wolności pieśń huczna po kraju się rozleje,
Za Karpaty się odbije i po stepach zagrzmi,
Ukrainy chwała stanie między wrogami.
Duszę, ciało...
Nalewajko, Żeleźniak i Taras Triasiło

Z grobów wzywają nas do swiętej pracy ,

I upamiętnimy sławną śmierć rycerstwa-kozactwa,
Aby nie stracić na marne naszej młodości
Duszę, ciało...

Słowa ukraińskiego hymnu w wersji oryginalnej budzą  kontrowersje.
Głównie dotyczą one dwóch fragmentów.
Jeden  mówiący o krwawym boju "Od Sanu ..." a więc sugrujący  odebranie ziem
polskich. Drugi mówi  o wezwaniu do "swiętego dzieła".

Poniżej kilka uwag dr Lucyny Kulińskiej na ten temat:
/Działalność terrorystyczna i sabotażowa nacjonalistycznych organizacji
ukraińskich w Polsce w latach 1922-1939, Kraków 2009; str 49/

Rozpocznijmy od ukraińskiego hymnu Szcze ne wmerła Ukraina - znajdziemy tu
zwrotkę:

Nałewajko, Zalizniak i Taras Triasiło
Z domowyny kłyczut nas na świateje diło

Do jakiej to "świętej pracy" wzywają herosi, z których dwaj pierwsi
zamordowali swoje matki za to, że były Polkami i rzymskimi katoliczkami?
Czyż nie do rzezi Polaków?
Bohaterowie zwrotki kierowali antypolskim ruchem hajdamackim w chwili
słabości Rzeczypospolitej.
Pod ich nożami zginęło wówczas ok. 200 tys. ludności polskiej na Ukrainie,
Podolu, południowo-wschodnim Wołyniu.
W samym Humaniu w 1768 r. okrutnie wymordowano prawie całą ludność (w
większości polską i żydowską) liczącą 20 tys. osób.
Z pochwyconych zdzierano żywcem pasy skóry, wkopywano ich w ziemię, a potem
ich głowy koszono kosą, rozpruwano brzuchy, a dziećmi wypełniono 3 studnie.
Przy gościńcach wznoszono szubienice, a na każdej wisiał szlachcic polski,
ksiądz, Żyd i pies, a nad nimi był umieszczany napis: "Polak, Żyd i pies -
jedna wiara" (Lach, Żyd i sobaka to wira odnaka).
Podobne postępki opisywał wieszcz ukraiński Szewczenko w poemacie Hajdamacy.
Znane są przypadki przyjmowania przez członków OUN-UPA w czasie ostatniej
wojny pseudonimów: "Hajdamaka", "Rizun", "Hołoworiz", "Krwawyj Wyszatil",
"Polakożer" "Żydożer"...
Opisywanie i gloryfikowanie okrucieństwa w wierszach i pieśniach bojówek
UPA, wznawianych nota bene do dziś, stanowiły więc nawiązanie do długiej i
mrocznej tradycji.

W wieku XIX pod zaborem austriackim "Zoria Hałyćkaja" zachęcała do
wytępienia "polskich panów", pouczała chłopów, jakich narzędzi mają używać
do walki - pali, drągów, toporów i siekier.

Dnia 31 lipca 1848 r. na posiedzeniu unickiej Rady Świętojurskiej we Lwowie
użyto po raz pierwszy jakże popularnego później hasła: Lachy za San.

Z takim bagażem Ukraińcy weszli w przełomowy dla dziejów tej części Europy
Środkowej okres wojen światowych.
Krzysztof Łada po dokładnym przeanalizowaniu piśmiennictwa głównych
działaczy OUN dowiódł, że idea eksterminacji Polaków oraz wyrzucenia
pozostałej przy życiu ludności z reszty ziem "Wielkiej Ukrainy" była bardzo
popularna wśród ukraińskich elit politycznych już w pierwszej połowie XX w.!

Po raz pierwszy pojawiła się w publicystyce politycznej działacza
nacjonalistycznego Mykoły Michnowśkiego.

Poniżej zostanie zaprezentowana w skrócie istota wywodu Krzysztofa Łady
dotyczącego kształtowania się myśli eksterminacyjnej wśród nacjonalistów
ukraińskich.
Na wstępie autor omawia treść broszury Satnostijna Ukrajina zawierającej
przemówienie Mykoły Michnowśkiego, w którym ten zapowiedział już na
początku, że rozpoczyna się aktualnie piąty akt wielkiej historycznej
tragedii zwanej "walką narodów".
Jest to walka "narodów zniewolonych" przeciw "narodom gnębicielom".
 Jego zdaniem tylko "jednoplemienne państwo" jest w stanie zagwarantować
rozwój duchowy i materialny dobrobyt.
Autor podkreślał: "jako ostatni wchodzimy na historyczną arenę i albo
zwyciężymy, albo zginiemy".
Tę deklarację naśladowali później działacze OUN.
Ostatnie słowa przenikniętego ksenofobią manifestu przytoczonego przez
Krzysztofa Ładę zawierają groźby, które stały się politycznym credo dla
przyszłych pokoleń nacjonalistów: "Niechaj tchórze i odstępcy idą, jak dotąd
szli do obozu naszych wrogów, nie ma dla nich miejsca wśród nas i my
ogłaszamy ich zdrajcami ojczyzny.
Ten, kto na Ukrainie nie z nami, ten przeciwko nam.
Ukraina dla Ukraińców i dopóki choć jeden wróg cudzoziemiec zostanie na
naszym terytorium, nie mamy prawa złożyć broni".

Program ten został przedstawiony w tak zwanych 10 Przykazaniach i
niewątpliwie posłużył jako wzór dla Dekalogu Ukraińskiego Nacjonalisty:

1.    Jedna, jedyna, niepodzielna, niepodległa, wolna, demokratyczna
Ukraina - republika ludzi pracujących.
Oto narodowy ogólnoukraiński ideał.
Niech każde ukraińskie dziecko pamięta, że narodziło się ono na ten świat,
by spełnić ten ideał.

2.    Wszyscy ludzie są twoimi braćmi, ale Moskale, Lachy, Węgrzy, Rumuni i
Żydzi - to wrogowie naszego narodu, dopóki oni panują nad nami i wyzyskują
nas.

3.    Ukraina dla Ukraińców!
Wygoń więc zewsząd z Ukrainy obcych - gnębicieli.

4.    Zawsze i wszędzie używaj ukraińskiego języka.
Niech ani twoja żona, ani twoje dzieci nie kalają twojego domu mową obcych -
gnębicieli.

5.    Szanuj działaczy rodzinnego kraju, nienawidź jego wrogów, znieważaj
przechrztów - odstępców, a będzie dobrze całemu twojemu narodowi i tobie.

6.    Nie zabijaj Ukrainy swoją obojętnością dla ogólnonarodowych interesów.
7.    Nie stań się renegatem - odstępcą.

8.    Nie okradaj własnego narodu pracując dla wrogów Ukrainy.

9.    Pomagaj swojemu rodakowi przed innymi.
Trzymaj się kupy.

10.  Nie bierz sobie żony z obcych, gdyż twoje dzieci będą twoimi wrogami;
nie przyjaźń się z wrogami naszego narodu, bo tym dodajesz im siły i odwagi;
nie zadawaj się z gnębicielami naszymi, bo zostaniesz zdrajcą.

To porażające credo miało za zadanie wzniecanie nienawiści jako narzędzia w
walce o niepodległość.
Potwierdzenie takiej interpretacji znajdziemy także w innych dokumentach.
Ubolewano w nich, że w wielu "ukraińskich" miastach element ukraiński jest w
mniejszości i, jak to podkreślano, zdany na łaskę zajd - przybłędów.
Kolejne punkty programu nie pozostawiają wątpliwości, że walka miała być
totalna i wymierzona przeciwko wszystkim nie-Ukraińcom, niezależnie od
pozycji społecznej.
Analiza piśmiennictwa Michnowśkiego wskazuje, że postulował on "gonić
zewsząd z Ukrainy" całą ludność nieukraińską, w myśl zasady.
"Ukraina i jej dobra tylko dla Ukraińców, a nie dla obcych".
W broszurze Sprawa robotnicza w programie UNP stanowczo stwierdził, że
naród, który nie czuje nienawiści do swoich gnębicieli, stracił poczucie
moralności i jest już niezdatny do obrony swoich praw wobec innych narodów,
a taki naród powinien umrzeć.
Kończy ten wątek dobitnym: "Kto nie broni się, tego atakują i pożerają".

Idea skrajnego nacjonalizmu opartego na solidarności plemiennej i nienawiści
do obcych została więc zasiana.
Swoich wyznawców znalazła w Galicji Wschodniej w początkach XX w, tam
zagnieździła się i bujnie rozkwitła.
Agitacja miała nakłaniać Ukraińców do nieposłuszeństwa władzom i ustawom
oraz krzewić nienawiść do Polski i Polaków.
W jednym z artykułów czytamy:
"Nie uznajemy obcego państwa na naszych ziemiach.
Jeżeli nie uznajemy państwa okupanta, to jasnem jest, że nie uznajemy
żadnych jego ustaw. [...]
Prowadzimy walkę nie z systemem rządzenia w państwie polskiem, a z całem
Państwem Polskiem i polskim narodem".

 Te same treści niosła inna broszura OUN Nasza walka, jej cel, droga i
metoda.
Czytamy w niej:
"Naszym narodowym wrogiem, który nas niszczy i nie dopuszcza do stworzenia
samodzielnego państwa, są nie tylko urzędy stojące na czele państw, które
okupują nasze ziemie i ujarzmiają nas, Ukraińców.
Naszymi wrogami są i ci, z woli których te urzędy panują, konkretnie mówiąc
w Polsce - Polacy",
dalej zaś:
"Nie ma różnicy w stosunku rządu polskiego i narodu polskiego, do
Ukraińców - dlatego też nie może być różnicy w traktowaniu ich przez
Ukraińców".

Tak więc celem działań nacjonalistów ukraińskich było usunięcie Polaków
(podobnie jak i innych "czużeńców") z terytorium, jakie określali mianem
"Wielkiej Ukrainy", liczącego według nich ok. 1200 tys. km2 i rozciągającego
się gdzieś pomiędzy Czeczenią a Krakowem.

Najbardziej znaczącą rolę w propagowaniu nienawiści odegrał czołowy ideolog
nacjonalizmu ukraińskiego Dmytro Doncow.
Zamieszczał on swoje artykuły zarówno w pismach legalnych, jak i
nielegalnych pod własnym nazwiskiem lub pseudonimami.
Dwa lata po zakończeniu II wojny światowej były nacjonalista Mychajło
Demkowicz-Dobrianśkyj określił Doncowa jako "człowieka, który wyzwolił
zwierzę w Ukraińcu" i "uświęcił amoralność w walce politycznej".
Ogłoszona w roku 1926 przez Doncowa w pracy Nacjonalizm doktryna
nacjonalizmu ukraińskiego wywarła potężny wpływ na kształtowanie się postaw
młodych Ukraińców zamieszkujących Małopolskę Wschodnią.
Doncow był przez nich uznawany niemal za proroka.
Jego stosunek do religii, do świata wartości absolutnych był wrogi.
W to miejsce wprowadził tezę o amoralności w nacjonalizmie jako głównej
zasadzie swej ideologii.
Warto tutaj wspomnieć o rozważaniach Józefa Łobodowskiego na temat ideologii
Doncowa zamieszczonych na łamach "Zeszytów Historycznych".
Jest faktem, że najbardziej bezwzględni przywódcy nacjonalizmu ukraińskiego
Bandera i Szuchewycz wychowali się na pracach Doncowa, ba, traktowali je jak
biblię.
Główne znaczenie Doncowa polegało na tym, że jego tezy propagandowe
pozwoliły wychować nowy typ bojownika - żądnego odwetu, nienawidzącego
wszystkiego, co obce.
źródło http://w.kki.com.pl/pioinf/przemysl/dzieje/rus/hymn/hymn.html

W dniu 2014-09-26 o 11:58, mkarwan pisze:

Staniemy bracia do krwawego boju od Sanu do Donu,

Po ostatniej "wojnie" brzmi to jak dowcip.

--
"W Polsce wszyscy krzyczą, iż posiadają większość"