(...)Trywialnym jest stwierdzenie, że Żydzi chcą zdominować świat.
Lecz nie dążą oni do panowania o charakterze królewskim, ale do władzy kościelnej (tzn. religijnej -M.G.); ich marzeniem jest stworzenie teokratycznego Państwa Kościelnego ([47]).
Żydzi nie chcą nawracać nie-żydów, by robić z nich żydów, tak samo jak Kościół nie chce powierzać funkcji duchownych osobom świeckim.
Według chrześcijan, każdy może zostać księdzem; według żydów, dla goja stanie się żydem jest to tak samo łatwe jak dla kota stanie się człowiekiem.
Wymagania kościoła żydowskiego w stosunku do kontrolowanego przezeń nieżydowskiego laikatu nie są bardzo wysokie: mogą robić co zechcą, mogą gromadzić bogactwa oraz władzę, pod warunkiem, że wyrzekną się swej duszy i zapomną o swych duchowych inspiracjach.
Goje nie powinni także pomagać sobie wzajemnie, ponieważ, zgodnie z żydowską doktryną, altruizm jest unikalną cechą Żyda.
I wielu zgadza się z tymi wymaganiami.
Poniżony lub nie, Kościół Chrystusowy był założony przez Tego, kto mył nogi Swoim uczniom obiecując, że ostatni będą pierwszymi.
Kościół Żydowski oparty jest na obietnicy danej jego adeptowi, że ich bracia uklękną przed nim.
A zatem Kościół Żydowski bardziej pasuje tym, którzy szukają panowania.

W świecie żydowskim, nie-Żydzi powinni podporządkować się Żydom.
Drogą do osiągnięcia tego jest przyjęcie siedmiu przykazań Noahidów ([48]).
Krótko mówiąc, goj ma powstrzymać się od czczenia innych bogów.
Co ważniejsze, goj nie powinien mieć własnych świąt lub obrządków.
Dopóki nie ma on religii jest dobrym, jego odduchowiona egzystencja nie stanowi zagrożenia.
Rambam (względnie Majmonides) tłumaczy:
"Nie-Żyd tworzący lub wyznający zasady religijne oprócz siedmiu przykazań powinien zostać wychłostany i ostrzeżony, że zostanie stracony w razie ich nie zaprzestania. Nie pozwalamy by goje sami wykonywali obrządki religijne i tworzyli dla siebie przykazania" ([49]).

Przyjmując siedem przykazań osoba godzi się na swój status goja w żydowskim świecie.

(...)małe ustępstwa w stosunku do Żydów spowodowały poddanie się chrześcijaństwa - nie tylko Żydom, ale także ich duchowi przewodniemu. Zaczyna się od rzeczy małych: usunięcia symboli religijnych ze szkół i miejsc publicznych.
Lecz nasze dusze interpretują to poddanie ducha jako dowód zwycięstwa Żydów.
Jakiś czas temu, Kongres USA, w najdziwniejszym akcie poddaństwa, zgodził się nadać status prawa siedmiu przykazaniom Noahidów ([52]).
Było to zupełnie niestosowne: w żadnym wypadku nie spożywamy ofiarowanego pożywienia, było to tak niestosowne, jak świeca zapalona przez della Reina, i tak katastrofalne jak głupota tego kabalisty.

(...)Żydowski świat jest już budowany, cegła po cegle, a jednym z jego znaków jest obniżanie się poziomu edukacji i życia duchowego nie-Żydów.
W wielkim państwie żydowskim, USA, trzeba co roku wydawać ponad 30.000 dolarów na opłacenie kształcenia się na dobrym uniwersytecie.
Ogromna większość Amerykanów nie może nawet marzyć o takich sumach, ale jest to osiągalne dla Żydów.
Amerykańskie filmy upodlają swoich widzów, zaś telewizja jest w stanie przekształcić uporczywego jej odbiorcę w zombie (tzn. żyjącego "martwego człowieka" - M.G.).

Przychodzi tutaj na myśl delikatna sprawa integracji szkolnej.
John Spritzler pisał w New Democracy ([53]):
"Tu w USA widziałem (w latach siedemdziesiątych) liberalną elitę zmuszającą białych rodziców, w imię zakończenia segregacji rasowej, do wsadzania swoich dzieci w wieku przedszkolnym do autobusów, aby je przewieźć przez cały Boston - godzina jazdy autobusem - do odległych szkół które, podobnie jak wszystkie szkoły dla dzieci z klasy robotniczej w Bostonie, były fatalne i niedoinwestowane.
Liberalny sędzia, który to zarządził, nawet nie wziął pod uwagę alternatywnego planu proponowanego przez murzyńskich rodziców, że można by było skończyć z segregacją skracając odległości przejazdów i dokładniej je planując.
Sprzeciwiającym się zarządzeniu sędziego białym, przykleiła etykietę "rasistów" liberalna gazeta Boston Globe, będąca własnością największych przedsiębiorców.
Zauważmy: Boston Globe jest gazetą żydowską.
Przewóz dzieci autobusami był świetną okazją dla żydowskich szkół oraz przedszkoli: nie podlegały one przewozowi, dzięki czemu mogły one przyciągnąć wszystkich Żydów oraz wyższą klasę nie-Żydów i podnieść opłaty.
Pojawiła się także dodatkowa uciecha dokuczenia i upokorzenia WASP'ów - lub zintegrowania wszystkich gojów w jedną "szczęśliwą rodzinę".

Jest to pewne iż przewóz dzieci autobusami - dobry lub zły, względnie sprawiedliwy lub niesprawiedliwy - doprowadził do obniżenia się poziomu wykształcenia amerykańskiej klasy średniej i ta debilizacja Ameryki WASP'ów była niezbędnym krokiem dla zawładnięcia opinią Ameryki.
Totalne zwycięstwo żydowskiego ducha będzie osiągnięte jedynie wtedy, gdy zdebilały goj-analfabeta będzie całował ręce Żyda i dziękował mu za jego przewodnictwo.

Czego Żydzi chcą w Ziemi Świętej?
Żyć w pokoju, mówią ich poplecznicy.
Chcą wymordować lub wypędzić Palestyńczyków, odpowiadają przeciwnicy.
Mają nadzieję utworzyć superpaństwo od Nilu do Eufratu, mówią pesymiści.
Antysemici zaś mówią, nic nas to nie obchodzi, dopóki nas pozostawiają w spokoju - i mylą się.
Rzeczywiście, są Żydzi, którzy chcą jednej z tych trzech rzeczy.
Lecz 'ci Żydzi' (w przeciwieństwie do 'Żydów') mają zamiar przekształcić Jerozolimę w najważniejszą stolicę świata, a jej odbudowaną świątynię w punkt ogniskowy Ducha na Ziemi.
Jest to jedyna rzecz, która wciąż nie pozwala na zrealizowanie budowy żydowskiego Uniwersum.

W roku 1962, magazyn ilustrowany "Look" poprosił założyciela państwa żydowskiego, Dawida Ben-Guriona, o wypowiedź, jak świat będzie wyglądał za 25 lat.  Przepowiedział on (błędnie), że do roku 1987 będzie już istniał Rząd Światowy, wraz z Najwyższym Sądem dla Ludzkości (wyższe ciało duchowe) umieszczonym w Jerozolimie, będzie tam także świątynia, upamiętniająca rolę Żydów w zjednoczeniu ludzkości ([54]).

Jeśli (i gdy) do tego dojdzie, świat zostanie zmieniony tak, że nie da się tego odwrócić.
Chrześcijaństwo umrze, duchowość opuści narody naszej części świata, a nasza obecna dwuznaczna demokracja będzie wyrugowana przez ogromne państwo teokratyczne.

(...)Jednakże teokratyczne państwo żydowskie będzie znacznie gorsze, ponieważ zwykli nie-Żydzi (goje) nie będą mogli uczestniczyć w jego zarządzaniu i nie będą mieli dostępu do jego duchowości.
Pozbawieni duchowości i wynarodowieni, bezdomni i samotni, wczorajsi panowie świata staną się niewolnikami, choć nie będą tak nazywani.

Zaczynamy teraz rozumieć największą tajemnicę dwuznacznej jedności dwóch, wydawałoby się przeciwstawnych, idei politycznych, syjonizmu i mammonistycznego liberalizmu.
Podczas gdy syjonizm buduje bazę dla centrali nowego porządku światowego, mammonistyczny liberalizm buduje ogólnoświatowe niewolnictwo.
Żabotyński i Soros wykonują różne zadania dla wspólnego systemu; Żelazna Kurtyna i Społeczeństwo Otwarte, to tylko różne nazwy tej samej rzeczy.

Gdy Żydzi w Ziemi Świętej domagają się uznania ich prawa do rozjeżdżania się czołgami według ich własnego uznania, do porywania swoich wrogów na całym świecie, do prywatyzowania ziemi Palestyńczyków i zakładów aluminiowych w Rosji, to postępują według paradygmatu społeczeństwa otwartego.
Zwracają się oni ku hipostazom Żelaznej Kurtyny, gdy budują Mur na ziemiach Palestyńczyków i zmuszają swoich chińskich niewolników do podpisywania kontraktów "Bez seksu, bez Boga" ([55]).

Co więcej, społeczeństwo otwarte nie może istnieć bez Żelaznej Kurtyny.
Członkowie zniewolonego społeczeństwa otwartego, którym zrabowano ich środki egzystencji, będą atakować rabusiów, którzy będą musieli postawić zabezpieczającą ich własności Żelazną Ścianę.
W Ziemi Świętej, Żydzi mają wodę i ziemię, nie-Żydzi są głodni i spragnieni; dlatego terytoria palestyńskie są otwarte na żydowskie najazdy, zaś 8-metrowej wysokości Mur chroni Żydów.
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
[47] O tym, że ideałem dla świata jest ustrój teokratyczny, M.G. słyszał osobiście z ust Czesława Miłosza, w trakcie jego wykładów z historii literatury słowiańskiej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, w roku 1970. W innych swych wypowiedziach Miłosz podkreślał, iż "narodowo" czyje się on być "nowotestamentowym Żydem". Co potwierdza przytoczoną powyżej opinią IASHA, o dążności Żydów (zarówno tych Staro jak i Nowotestamentowych) do zorganizowania Światowych Rządów Teokracji (Y)Izraela - przyp. M.G.
[48] http://web.archive.org/web/20040610203401/http://www.noahide.com/covenant.htm
[49] Miszna Tora, Hilchoth Melachim 10
[50] Dzieje Apostolskie, 15:9
[51] 1 Kor. 8
[52] Kongres USA oficjalnie uznał Przykazania Noahidów w aktach prawnych, które przeszły przez obie izby. Kongres oraz prezydent Stanów Zjednoczonych, George Bush, uznali w akcie prawa państwowego 102-14, 102-go Kongresu, że Stany Zjednoczone Ameryki opierają się na Siedmiu Uniwersalnych Prawach Noego. W związku z tym, dany akt prawa państwowego uznał 26 marca 1991 roku za Dzień Edukacji USA (Przymierze boga z Noem zawarte jest w 9 rozdziale Księgi Rodzaju. Najciekawszy jest jego pkt. 2: "A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze". Człowiek zatem (w domyśle Żyd, względnie Żydo-Amerykanin) ma być zatem, z woli Boga, Głównym Świata Terrorystą - przyp. M.G.)
[53] www.newdemocracyworld.org
[54] Dawid Ben-Gurion, cytowany przez magazyn LOOK, 16 stycznia 1962: http://web.archive.org/web/20070831224947/http://users.cyberone.com.au/myers/bengur62.jpg
[55] 23 grudnia 2003 roku jerozolimski oddział Agencji AP podał słowa rzecznika policji, że pewna izraelska spółka zażądała od tysięcy chińskich robotników podpisania kontraktu niezezwalającego im na uprawianie seksu z Izraelkami ani na próbowanie nawrócenia ich.
źródło http://www.israelshamir.net/Polish/Polish8.htm