Pierwszą część programu możnaby skwitować krótko: Macierewicz wróci po następnych wyborach - a jeśli tak, to daj mu Bóg zdrowia i wytrwałości!
Druga część programu osnuta została na dyżurnym motywie Trzeciej Ubeckiej, jakim jest spór o homoseksualizm przenoszony na środowiska klerykalne.
Z jednej strony trudno się nie zgodzić z tezą, że homoseksualizm jest jeśli nie chorobą, to poważną aberracją zdrowego organizmu. Ale skoro tak, to dlaczego tym problemem nie zajmują się lekarze, tylko duchowni?
Napisałem "problemem", bo nie byłoby problemu, gdyby homoseksualiści potrafili być wierni swoim partnerom a ze swoim szczególnym sposobem na miłość nie odnosili się na zewnątrz. Można jednak podejrzewać, że u nich nie ma czegoś takiego jak miłość, skoro ciągle szukają nowych partnerów, a w swoich poszukiwaniach ingerują w świat ludzi zdrowych, bardzo często nieletnich?
Jednak zarzuty można też postawić niektórym katolickim duchownym, którzy uważając homoseksualizm za grzech, starają się z nim walczyć na sposób często wzbudzający emocje, a nawet agresję. Zapominają jednak przy tym, że dany homoseksualista wcale nie musi być katolikiem, a nawet gdyby nim był, może nie uznawać takiego nadgorliwego księdza za autorytet. Bo jeśli w katolickiej nauce homoseksualizm jest grzechem, to rzeczywiście lepiej byłoby, gdyby katoliccy duchowni zaczęli od własnego ogródka. Znana w Kościele pedofila wskazuje na fakt, że homoseksualizm jest tam o wiele silniej zakorzeniony - któż bowiem szuka coraz to nowych partnerów wśród młodocianych? Niech zatem pierwszy rzuci kamień, kto sam nie ma pederastów w swoich szeregach.

Pozdrawiam
JB

 https://m.youtube.com/?gl=PL&hl=pl#/watch?v=CK_h-jmJ6W8
 https://youtube.com/watch?v=CK_h-jmJ6W8

W dniu .01.2018 o 11:28 <jacekbialy80@gmail.com> pisze:

Pierwszą część programu możnaby skwitować krótko: Macierewicz wróci po  następnych wyborach - a jeśli tak, to daj mu Bóg zdrowia i wytrwałości!
Druga część programu osnuta została na dyżurnym motywie Trzeciej  Ubeckiej, jakim jest spór o homoseksualizm przenoszony na środowiska  klerykalne.
Z jednej strony trudno się nie zgodzić z tezą, że homoseksualizm jest  jeśli nie chorobą, to poważną aberracją zdrowego organizmu. Ale skoro  tak, to dlaczego tym problemem nie zajmują się lekarze, tylko duchowni?
Napisałem "problemem", bo nie byłoby problemu, gdyby homoseksualiści  potrafili być wierni swoim partnerom a ze swoim szczególnym sposobem na  miłość nie odnosili się na zewnątrz. Można jednak podejrzewać, że u nich  nie ma czegoś takiego jak miłość, skoro ciągle szukają nowych partnerów,  a w swoich poszukiwaniach ingerują w świat ludzi zdrowych, bardzo często  nieletnich?
Jednak zarzuty można też postawić niektórym katolickim duchownym, którzy  uważając homoseksualizm za grzech, starają się z nim walczyć na sposób  często wzbudzający emocje, a nawet agresję. Zapominają jednak przy tym,  że dany homoseksualista wcale nie musi być katolikiem, a nawet gdyby nim  był, może nie uznawać takiego nadgorliwego księdza za autorytet. Bo  jeśli w katolickiej nauce homoseksualizm jest grzechem, to rzeczywiście  lepiej byłoby, gdyby katoliccy duchowni zaczęli od własnego ogródka.  Znana w Kościele pedofila wskazuje na fakt, że homoseksualizm jest tam o  wiele silniej zakorzeniony - któż bowiem szuka coraz to nowych partnerów  wśród młodocianych? Niech zatem pierwszy rzuci kamień, kto sam nie ma  pederastów w swoich szeregach.

Pozdrawiam
JB

 https://m.youtube.com/?gl=PL&hl=pl#/watch?v=CK_h-jmJ6W8
 https://youtube.com/watch?v=CK_h-jmJ6W8

Rozmawiać warto choć nie z każdym, ale słuchanie bzdur pt "Warto  rozmawiać" to aberacja.

--
stevep