Muszę przyznać, Ĺźe jak na polskie standardy, to śmierć Mazowieckiego jakoś (o dziwo) nie wywołała  szczegĂłlnej fali agresji. To po trosze niezrozumiale, bo Polaki Wolaki nie wyjechały przecieĹź na wakacje, nie spokorniały nagle i nie zmądrzały, tylko karnie tkwiły przy komputerach, w gotowości do ataku. Co, sygnału na czas nie było?

Dobrze przeto było, acz mam wrażenie że niech tylko szacowny nieboszczyk na dobre ułoży się w trumnie, a zaraz ruszy na niego gwardia republikańska. Bo co się odwlecze to nie uciecze.

Pierwszy nieśmiały sygnał do szarży dał już zasłużony pisowski dyplomata Waszczykowski. Jest zdziwiony tym, że Mazowieckiego – jak sam mówi – wychwala się pod niebiosa i w parę godzin po śmierci już stawia mu się pomniki. Tymczasem taki prezio Kaczyński, kiedy nieszczęśliwie zszedł był z tego świata, to jedynie sponiewierany straszliwie został i do dzis odmawia mu sie beatyfikacji. “W przypadku prezydenta Kaczyńskiego krytyka była straszna, a tutaj nic” – mówi Waszczykowski.

No cóş panie Waszczykowski, sprawa jest w zasadzie dziecinnie prosta.

Po pierwsze Mazowiecki był kimś! Nie był narwanym, wiecznie sfrustrowanym amatorem, chodzącym na krĂłtkiej smyczy brata. Jak brat wrzasnął “waruj“, to on warował, jak wrzasnął “bierz go” to go brał, czyli gryzł. Innymi słowy Mazower szukał tego co łączy  nie zaś tak jak Kaczor tego co dzieli. To najprostsze z moĹźliwych wyjaśnień i najbardziej oczywiste. Jeśli pan Waszczykowski nie rozumie tej prostej zaleĹźności to jest zwykły kiep.

A z drugie strony jak się obserwuje pana Waszczykowskiego, jego dotychczasowe wystąpienia, no to niby dlaczego tym kiepem miałby nie być? No jest bezdyskusyjnie. Nie zapominajmy teĹź,  Ĺźe “to coś” było kiedyś dyplomatą, za czasĂłw kiedy inne “coś” było prezydentem a jeszcze inne “mega-coś” było szefem dyplomacji.

Te “cosie” mają coś nie po kolei tu i ówdzie, stąd nieustannie dziwią się, że są jednak tacy którzy jednak coś w głowach mają. I nie mogą tego przeboleć.

Gdyby Kaczyński miał w głowie coś więcej niż ślepe posłuszeństwo facetowi z którym ewidentnie coś jest nie tak, to by pewnie żył, choć prezydentem by nie był. Gdyby Waszczykowski coś rozumiał, to by nie zadawał głupich pytań, ani nie robił jeszcze głupszych porównań. Bo Mazowiecki tak się mniej więcej ma do Kaczyńskiego jak profesor psychiatrii do Macierewicza.

http://tiny.pl/qgqbf

--
Dyskusja z wierzącym jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie dumny z wygranej.