Mogło być tak pięknie i patriotycznie mogło być. A wyszło jak wyszło. Czyli nie najlepiej, przynajmniej wedle tych, którzy urodzili się niezadowoleni i niezadowoleni umrą. Otóż tak zwany element patriotyczny publicystycznie zaangażowany dowodzi, że zamiast Pałacu Kultury i Nauki, mogła Warszawę ozdabiać Wieża Niepodległości.

AMBITNY PROJEKT:

Był to ambitny niezwykle projekt architekta Juliusza Nagórskiego.

W roku 1936 w Muzeum Narodowym, architekt zaprezentował prezydentowi Mościckiemu, oraz prezydentowi Starzyńskiemu, stworzony przez siebie projekt 200-metrowego wieżowca art deco, z umieszczonym na dachu radiowym nadajnikiem. Budynek miał się nazywać „Wieżą Niepodległości“ i był łudząco podobny do… powojennego Pałacu Kultury i Nauki.

Miał stanąć na Pradze w okolicach Ronda Waszyngtona, ale nie stanął bo plany pokrzyżowała wojna. „A szkoda, bo była by to naprawdę piękna wizytówka miasta Warszawy“ – utyskują specjaliści od utyskiwania.

PO MOJEMU JEST TAK:

Skoro Wieża była łudząco podobna do Pałacu, więc w czym problem? Co za różnica czy oglądam dzisiaj gmach od Stalina czy gmach od Nagórskiego.

I jeśli tamta Wieża miałaby być piękna wizytówką stolicy, to rozumiem, że łudząco podobna ta wieża, urodą ani rozmachem nie ustępująca, również jest piękną wizytówka mego miasta. Nawet anteny radiowe ma.

Więc żeby wszystko było okey, może trzeba PKiN nazwać dla świętego spokoju Wieżą Niepodległości i pierdyknąć na tą cześć jakaś zdobną tablicę. I wszyscy będą zadowoleni. Przynajmniej do czasu, bo potem, nie daj boże, ktoś odkryje, że Nagórski to być może Żyd i od nowa zacznie się taniec chochołów.

http://tiny.pl/q17x8

--
Kłótnia z idiotą jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie dumny z wygranej.