| Data: 2020-05-22 16:48:48 | |
| Autor: Ä ÄÄĹĹóşş | |
| Wyrok SN z 1 VII 2010 SNO 27/10 | |
| Data: 2020-05-22 20:17:09 | |
| Autor: Poldek | |
| Wyrok SN z 1 VII 2010 SNO 27/10 | |
|
W dniu 2020-05-22 o 16:48, ąćęłńóśźż pisze:
Ciekawostka taka: W skrócie dla tych, którym nie chce się czytać długiego wyroku "Znak drogowy B-36 dotyczy tej strony drogi, po której się znajduje, z wyjątkiem miejsc, gdzie za pomocą znaku dopuszcza się zatrzymanie pojazdu. Uczestnik ruchu (kierujący pojazdem) jest więc zobowiązany do zachowania zgodnego z oznaczeniem wynikającym ze znaku drogowego, który obejmuje zarówno jezdnię, jak i chodnik. Wyjątkiem od zasady wynikającej ze znaku drogowego B-36 jest umieszczenie pod nim tabliczki informującej, że zakaz nie dotyczy chodnika. Wówczas zakaz ten będzie obejmował wyłącznie jezdnię i nie będzie dotyczył chodnika. Jeśli nie zachodzi taka wyjątkowa sytuacja, to zatrzymanie pojazdu na odcinku drogi za znakiem drogowym B-36 wypełnia znamiona wykroczenia z art. 92 § 1 k.w. " I dalej "Wynika stąd, że od miejsca lokalizacji znaku B-36 do odwołania zakazu zatrzymywania się, kierujący pojazdem nie może parkować samochodu osobowego na chodniku przy krawędzi jezdni nawet wówczas, gdyby okazało się, że postawiony w ten sposób samochód nie spowoduje w żaden sposób utrudnień w ruchu pieszym, a szerokość chodnika pozostawionego pieszym będzie nie mniejsza niż 1,5 m." Glosa: "Orzeczenie Sądu Najwyższego należy ocenić zdecydowanie negatywnie, tym bardziej że rodzi ono szczególnie odczuwalne skutki w wymiarze społecznym poprzez dopuszczenie stosowania represji karnej za rzekomo popełnione wykroczenie w ruchu drogowym. Skład orzekający niewłaściwie przyjął, że dla wykładni art. 47 ust. 2 zdanie pierwsze Prawa o ruchu drogowym ma znaczenie art. 5 tej ustawy, ustalający hierarchię norm, gdyż ten pierwszy przepis ma w tym wypadku charakter lex specialis. Ponadto Sąd odwołał się do normy aktu wykonawczego, która w rzeczywistości nie istnieje oraz innej normy tego aktu, która to wykładnia w efekcie prowadzi o przyjęcia, że art. 47 ust. 2 zdanie pierwsze Prawa o ruchu drogowym nie będzie nigdy miał zastosowania, co jest sprzeczne z zakazem wykładni per non est." Zeby czytać dalej, trzeba mieć założone konto na Lexie, a ja nie mam. |
|