Sytuacja jest następująca: Cesarstwo Europejskie, którego politycznym
kierownikiem są i będą Niemcy, dąży do ułożenia sobie poprawnych stosunków z
Cesarstwem Rosyjskim, czego symbolem i przekonującym dowodem jest
strategiczne partnerstwo niemiecko-rosyjskie, które bez szwanku przetrwało
próby niszczące w rodzaju testu gruzińskiego w sierpniu ub. roku, czy testu
gazowego na przełomie roku 2008-2009.

Wychodzi to naprzeciw oczekiwaniom innych uczestników Cesarstwa
Europejskiego, w rodzaju Francji, czy Italii, które nie ukrywają dążenia do
"europeizacji Europy", czyli stopniowego eliminowania wpływu Stanów
Zjednoczonych na politykę europejską.

Dotychczas jednak Cesarstwo Amerykańskie nie rezygnowało z aktywnej polityki
w Europie, której celem było wzniecenie zarzewia konfliktu między Cesarstwem
Rosyjskim i Cesarstwem Europejskim.

Taki konflikt bowiem zmusiłby Cesarstwo Europejskie do zabiegania o przyjaźń
z Cesarstwem Amerykańskim, dzięki czemu Ameryka odgrywałaby w polityce
europejskiej rolę arbitra i w ten sposób kręciła całą Europą.

Podsycanie zarzewia konfliktu między Cesarstwem Europejskim i Rosyjskim
odbywało się dotychczas przy pomocy dywersantów, w rodzaju Gruzji, czy
Ukrainy, gdzie dzięki taki zwanym kolorowym rewolucjom Amerykanie ulokowali
swoich agentów - oraz Polski, na której czele stał Aleksander Kwaśniewski,
który za obietnicę posady sekretarza generalnego ONZ, a przynajmniej NATO,
poświęcał polski interes państwowy.

W rezultacie Polska wyszła z Iraku z przysłowiowym fiutem w garści, podczas
gdy taka np. Turcja nigdy na takie plewy nabrać się nie dała.

Więcej http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=857

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny

A z kim niby takie mocarstwo jak Niemcy ma sie ukladac z parchami ?
Kultura i sztuka to sredniowiecze technika podobnie a swiadomosc obywateli to Radio maryja i trzeciorzed.