Ale kiedy cały nasz naród, który tak wiele wycierpiał, jak nie w jednym, to
w drugim obrządku celebruje smoleńskie liturgie, pani Yael Bartana, sprytna
Żydóweczka, która jakimści swędem przeborowała sobie dostęp do kasy
Ministerstwa Kultury naszego nieszczęśliwego kraju, kręci w Warszawie
tryptyk poświęcony męczeństwu Sławomira Sierakowskiego, jak się wydaje -
właśnie namaszczanego na wicemichnika.

Część pierwsza tej trylogii zatytułowana "Mary-koszmary" przedstawia
Sierakowskiego, jak na Stadionie Dziesięciolecia daje wyraz łzawej tęsknicy
serca za Żydami. Żeby wreszcie przybyli.

Oczywiście Żydom nie trzeba dwa razy tego powtarzać, bo gdzie im będzie
lepiej, niż wśród głupich gojów, w dodatku tkwiących po uszy w sprośnych
błędach Niebu obrzydłych i potrzebujących koryfeuszy swoich, tubylczych
sumień?

Zresztą co tu ukrywać; w tym całym Izraelu każdy przecież siedzi na jednym
półdupku, więc na wypadek, gdyby Amerykanom coś się odmieniło, lepiej
zawczasu przygotować sobie z góry upatrzone pozycje.

Toteż na wezwanie Sierakowskiego Żydzi jeden przez drugiego walą do naszego
nieszczęśliwego kraju i zaraz na Muranowie zakładają kibuc - podobny do
tego, który z łaski Bufetowej w Śródmieściu, na rogu Nowego Światu i
Świętokrzyskiej, założył Sławomir Sierakowski - kibuc z wyszynkiem pod nazwą
"Nowy Wspaniały Świat". Opowiada o tym druga część tryptyku pod tytułem "Mur
i wieża".

Ale opętana antysemityzmem i ksenofobią tubylcza dzicz urządza na
Sierakowskiego zamach - o czym opowiada trzecia część dzieła, zatytułowana
właśnie "Zamach" - po którym aktyw i sympatycy Ruchu Odrodzenia Żydowskiego
w Polsce rozpoczynają swoje żałobne liturgie pod transparentami "Oni
mordują - my budujemy", albo dla rozmaitości - "Żydzi! Nie zostawiajcie nas
z Polakami!"

Scenariusz dzieła sporządził oczywiście Sławomir Sierakowski do spółki z
Kingą Dunin, a całość finansuje Ministerstwo Kultury z przeznaczeniem na
Biennale w Wenecji, gdzie dzieło żydowskiej cwaniary będzie od czerwca do
listopada reprezentowało polską sztukę filmową w Pawilonie Polskim (a Venice
nous avons un petit pavillon, pavillon polonais pour Mesdames et Messieurs -
co się wykłada, że w Wenecji mamy pawilonik - pawilon polski dla Pań i
Panów).

Więcej http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=2003

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

W dniu 2011-04-15 20:52, abc pisze:

Ale kiedy cały nasz naród, który tak wiele wycierpiał, jak nie w jednym, to
w drugim obrządku celebruje smoleńskie liturgie, pani Yael Bartana, sprytna
Żydóweczka, która jakimści swędem przeborowała sobie dostęp do kasy
Ministerstwa Kultury naszego nieszczęśliwego kraju, kręci w Warszawie
tryptyk poświęcony męczeństwu Sławomira Sierakowskiego, jak się wydaje -
właśnie namaszczanego na wicemichnika.

To Siara udziela sie juz w GWnie ? :)