Czyż to właśnie nie sam Bóg jest przez nas odrzucany?

Rozpoczyna się to od tego, że nie mamy dla Niego czasu. Im szybciej możemy
się poruszać, im bardziej skuteczne stają się narzędzia, pozwalające
oszczędzić nam czas, tym mniej mamy czasu do dyspozycji.

A Bóg?

Kwestia dotycząca Jego nigdy nie wydaje się pilna. Nasz czas już jest
całkowicie wypełniony. Sprawy idą jednak znacznie głębiej.

Czy Bóg ma naprawdę miejsce w naszym myśleniu?

Metodologia naszego myślenia jest tak ustawiona, że w istocie On nie
powinien istnieć. Nawet jeśli zdaje się pukać do bram naszej myśli, musi On
zostać oddalony z jakąś argumentacją.

Aby jakaś myśl była uważana za poważną, musi być skonstruowana w ten sposób,
aby uczynić zbędną "hipotezę Boga". Nie ma dla Niego miejsca.

Także w naszym odczuwaniu i pragnieniach nie ma dla Niego miejsca. Chcemy
samych siebie, pragniemy rzeczy, których można dotknąć, szczęścia
doświadczalnego, sukcesu naszych planów osobistych i naszych zamiarów.

Jesteśmy całkowicie "wypełnieni" samymi sobą, tak, że nie ma już wcale
miejsca dla Boga. Dlatego też nie ma miejsca dla innych, dla dzieci, dla
ubogich, dla obcokrajowców.

Wychodząc z prostego słowa, o braku miejsca w gospodzie możemy sobie
uświadomić, jak bardzo potrzebujemy zachęty świętego Pawła: "Przemieniajcie
się przez odnawianie umysłu" (Rz 12, 2).

Paweł mówi o odnowieniu, o otwarciu naszego umysłu (nous); mówi, ogólnie
rzecz biorąc, o sposobie w jaki postrzegamy świat i samych siebie.
Nawrócenie, którego potrzebujemy musi naprawdę sięgnąć aż do głębi naszej
relacji z rzeczywistością.

Módlmy się, aby w naszych sercach tworzyła się przestrzeń dla Niego.

A także, abyśmy w ten sposób mogli Go rozpoznać również i w tych, poprzez
których do nas się zwraca: w dzieciach, cierpiących i opuszczonych,
zmarginalizowanych i biednych tego świata.

Więcej
http://sanctus.pl/index.php?module=aktualnosci&grupa=&podgrupa=&strona=1&id=2743&kategoria=3

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

abc pisze na pl.soc.polityka w dniu czwartek 27 grudzień 2012 19:15:

Aby jakaś myśl była uważana za poważną, musi być skonstruowana w ten
sposób, aby uczynić zbędną "hipotezę Boga". Nie ma dla Niego miejsca.

Więc jak? Hipoteza, czy teoria?

http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=jyM7Lc1CEC0

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

abc pisze na pl.soc.polityka w dniu czwartek 27 grudzień 2012 20:00:

http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=jyM7Lc1CEC0

Zasada ekonomii myślenia zawarta w słowach o "poważnych", bo o to chodzi, była znana na długo przed tym zanim komukolwiek się zaśniło chociaż o youtube. Chodzi o proste słowa. Czy uznasz za poważną myśl którą będziesz miał za zadanie, nie udowodnić, bo to proste, ale zaprzeczyć, z tym to już jest kupa problemów.