Od czasu do czasu pojawia się na grupie temat tzw. "stosunków" polsko
rosyjskich a ja nieodmiennie łapie się za głowę czytając o
jakichś"podawaniach ręki", "pojednaniach" "wybaczaniach" itp.
pierdołach. To po prostu niewiarygodne że po tylusetletnich
doświadczeniach płynących z sąsiedztwa obu krajów jest w Polsce ktoś
jeszcze na tyle głupi żeby w owe "pojednawcze" brednie samemu wierzyć
lub choćby traktować swoich rodaków jak idiotów i namawiać do
uwierzenia. Przy czym zarzucając "pojednawcom" głupotę wybieram
wariant najbardziej dla nich korzystny, bo rzeczywiste motywy
ich"pojednawczości" wydaja się być zupełnie inne niż zwykła głupota..
no może z wyjątkiem takich ekstremalnych  egzemplarzy jak boukun czy
cycek.
Młodzieży polecam na tę okoliczność lekturę  nieźle oddającego istotę
zagadnienia felietonu pana Rafała Ziemkiewicza:http://fakty.interia.pl/felietony/ziemkiewicz/news/stare-jak-nowe,147...

"Przypadkiem obejrzałem w telewizji film o Stanisławie Swianiewiczu -
człowieku niezwykłym i wartym pamięci nie tylko jako "ocalony z
Katynia" (na zlecenie władz ZSSR, które postanowiły wykorzystać jego
wiedzę, został wyłączony z transportu jadącego na miejsce egzekucji na
stacji kolejowej Gniazdowo, gdzie widział jeszcze, jak jego kolegów
wywożono w nieznane autobusem z zasmarowanymi wapnem szybami).
Swianiewicz, wychowany w polskiej rodzinie w Dyneburgu, a kształcony w
Moskwie (potem także w Paryżu i Kilonii), od dzieciństwa więc biegle
władający trzema językami, ekonomista, prawnik, był wielkim erudytą i
cenionym specjalistą, wykładowcą renomowanych zachodnich uczelni. Film
po większej części ilustrował tylko materiałami archiwalnymi czytane
przez aktora fragmenty jego wspomnień. I te właśnie wspomnienia były
porywające[...] Powiada Swianiewicz, że patrząc na to nabrał
przekonania, iż jeśli kiedykolwiek uda się bolszewikom zsowietyzować
Polskę, to, wbrew ideologii, nie poprzez lud, ale właśnie poprzez
elitę. No dobrze, powie ktoś, ale co to ma do rzeczy - jakieś
starocie, gdy tyle się dzieje? Katastrofa, żałoba, kampania wyborcza,
histeria, że wraca IV RP, a ten tutaj o nie wiadomo czym... No cóż,
drodzy moi czytelnicy. Zbyt wysoko oceniam waszą inteligencję, żeby
tłumaczyć, dlaczego mi się te wspomnienia Swianiewicza skojarzyły z
chwilą obecną"
J-23