Użytkownik Tomek Banach napisał:

Witam,

Zapiekły mi się konusy z kontrami na piaście. Jako, że ośka pękła to
rozłożyłem i całość wrzuciłem do butelki i zalałem wd-40 ale po paru
godzinach dalej nie mogę ruszyć.

Czy są jakieś agresywniejsze środki, którymi mogę zalać takie zapieczone
połączenie ?

Coca - Cola. Namocz ze dwa dni i potem próbuj, Jak nie pomoze - to już tylko na gorąco (oska pękła to nie ma problemu z piastą i miskami).

--
Darek

W dniu 2010-08-09 19:56, "Dariusz K. Ładziak" pisze:

Użytkownik Tomek Banach napisał:

Witam,

Zapiekły mi się konusy z kontrami na piaście. Jako, że ośka pękła to
rozłożyłem i całość wrzuciłem do butelki i zalałem wd-40 ale po paru
godzinach dalej nie mogę ruszyć.

Czy są jakieś agresywniejsze środki, którymi mogę zalać takie zapieczone
połączenie ?

Coca - Cola. Namocz ze dwa dni i potem prĂłbuj, Jak nie pomoze - to juĹź
tylko na gorąco (oska pękła to nie ma problemu z piastą i miskami).

Albo to cola cud albo ufny w to że musiała zadziałać solidniej się do kluczy przyłożyłem - tak czy siak dzięki.

I pytanie o grzanie - jaki mechanizm powoduje że to pomaga ? Różna rozszerzalność termiczna metali spowoduje że punkt styku minimialnie pracuje i zrywa zapieczone miejsce ?

A jak już dochodzi do grzania to do jakiej temperatury należy grzać ?

--
Tomek

Użytkownik Tomek Banach napisał:

W dniu 2010-08-09 19:56, "Dariusz K. Ładziak" pisze:

Użytkownik Tomek Banach napisał:

Witam,

Zapiekły mi się konusy z kontrami na piaście. Jako, że ośka pękła to
rozłożyłem i całość wrzuciłem do butelki i zalałem wd-40 ale po paru
godzinach dalej nie mogę ruszyć.

Czy są jakieś agresywniejsze środki, którymi mogę zalać takie zapieczone
połączenie ?

Coca - Cola. Namocz ze dwa dni i potem próbuj, Jak nie pomoze - to już
tylko na gorąco (oska pękła to nie ma problemu z piastą i miskami).

Albo to cola cud albo ufny w to że musiała zadziałać solidniej się do
kluczy przyłożyłem - tak czy siak dzięki.

Coca -Cola zawiera niewiele mniej kwasu fosforowego niż Fosol a nie trzeba po nią zasuwać do specjalistycznego sklepu z chemia przemysłową, w każdym spożywczaku kupisz. Na dokładkę zawiera cukry i garbniki - to wszystko konwertuje twardą i szorstką rdzę (mieszankę tlenków i wodorotlenków żelaza) do fosforanów i laków żelazowych mających znacznie plastyczniejszą i śliską postać - łatwiej to później kluczem ruszyć. I tu uwaga - niech wszystkich dobra Bozia chroni od użycia śrub fosforanowanych - odkręcają się same od krzywego popatrzenia! Warstwy fosforanów żelaza są po prostu śliskie - jak chcemy poślizgu (np. przy przeciąganiu drutu_ albo przyczepności farby to fosforanujemy ale jak chcemy żeby gwint trzymał to od fosforanów z daleka!

I pytanie o grzanie - jaki mechanizm powoduje że to pomaga ? Różna
rozszerzalność termiczna metali spowoduje że punkt styku minimialnie
pracuje i zrywa zapieczone miejsce ?

Rozszerzalność jest taka sama - ale jeśli monommetaliczny układ się rozszerza to i szczelina między elementami się rozszerza rwąc warstwę tlenków. Na dokładkę tlenki się rozszerzają inaczej - jak mniej to się rwą, jak bardziej - ulegają zgnieceniu i niszczona jest ich struktura krystaliczna (z litej warstwy zmienią się w warstwę sypką) I tak i tak podgrzanie zmiękczy warstwę rdzy miedzy skręconymi elementami. Ot i cała tajemnica.

A jak już dochodzi do grzania to do jakiej temperatury należy grzać ?

Tak żeby nie odpuścić - nie dalej jak do brązowego nalotu. Skrobiesz kawałek powierzchni w miejscu mechanicznie zupełnie za nic nie odpowiadającym i obserwujesz jej kolor przy grzaniu - póki nie przechodzi z brunatnego w niebieski to istotne zmiany twardości nie grożą. Można oczywiście zagrzać do zaświecenia - ale nie dziw się potem że ci kulki wywalcują konus tak że z miski nie da się wyjąć...

--
Darek

P.S. Tekst powyższy dedykuję Dziadzi Okoniowi czyli dr. (powinien być profesorem ale ponoć kiedyś oblał kogoś kogo oblewać nie należało) Stefanowi Okoniewskiemu który mnie podstaw metalurgii uczył.

dzięki Darku za wykład fajnie że wróciłeś :)

--
Tomek