Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:4d28c565$0$2485$65785112news.neostrada.pl...

    Na początku 1989 roku średnia stopa procentowa dla kredytów
inwestycyjnych wahała się w granicach 4 -7 procent, a kredytów
obrotowych 7-10 proc.

Przy takich stopach %, znacznie poniżej inflacji oszczędzanie polegało natomiast na lokowaniu gotówki w jakikolwiek towar i dolary co powodowało puste półki lub hiperinflację po uwolnieniu cen - w efekcie kredyty bankowe musiały być refinansowane masowym dodrukiem biletów NBP bez pokrycia.


Pokrycie kredytów bankowych kredytem refinansowym NBP (%)
http://www.bankikredyt.nbp.pl/content/2007/2007_02/wyczanski.pdf

Ogółem  65,4
BGŻ  77,8
PKO  71,2
BH  100,0
Bank Gdański  63,7
Bank Śląski  57,7
Powszechny Bank Gospodarczy  71,9
Bank Przemysłowo-Handlowy  55,7
Państwowy Bank Kredytowy  50,0

 Od początku 1990 r. Balcerowicz podniósł
drastycznie wszystkie stopy procentowe, w tym stopy odsetek od
zaległości podatkowych oraz odsetki cywilnoprawne, czyli tzw. ustawowe,
stosowane w relacjach podmiot - obywatel. Stopy kredytowe wzrosły w roku
1990 do ponad 72 proc., a stopa redyskontowa nawet do106 proc. rocznie
    Odsetki ustawowe wzrosły do 92 proc. średniorocznie, odsetki od
zaległości podatkowych nawet do 212 proc. średniorocznie, a czasowo aż
do 720 proc. Horrendalnemu podniesieniu stóp, co stanowiło bandytyzm
ekonomiczny, towarzyszył bandytyzm prawny, bowiem nowo wprowadzone stopy
procentowe obejmowały nie tylko nowe umowy kredytowe, ale również
wszystkie kredyty udzielone uprzednio. Czyli, już w trakcie trwania
umowy, kredytobiorcom narzucono nowe warunki kredytowe w czterech
tytułach odsetkowych, po to, aby nie mogli prowadzić działalności
gospodarczej. Zostali oni z góry skazani na straty.

Przez cały PRL na straty byli skazywani posiadacze przymusowych oszczędności (z powodu braków rynkowych i wzrostu cen powyżej oprocentowania depozytów) czyli końcowi odbiorcy biletów NBP dodrukowywanych na sfinansowanie akcji kredytowej.
Z drugiej strony przy takiej różnicy oprocentowania kredytów i inflacji każdy kto miał dostęp do takiego kredytu korzystał z mechanizmu oscylatora finansowego - czyli zarabiał przede wszystkim z samej różnicy oprocentowania kredytu i wzrostu cen dóbr kupionych za kredyt (róznica była pewna i gwarantowana przez państwo weić to była tak naprawdę dotacja). Wszystkie te patologie zostały ukrócone po 1989.


Anatol

W dniu 2011-01-09 09:36, Anatol pisze:

Z drugiej strony przy takiej różnicy oprocentowania kredytów i inflacji
każdy kto miał dostęp do takiego kredytu korzystał z mechanizmu
oscylatora finansowego - czyli zarabiał przede wszystkim z samej różnicy
oprocentowania kredytu i wzrostu cen dóbr kupionych za kredyt (róznica
była pewna i gwarantowana przez państwo weić to była tak naprawdę
dotacja). Wszystkie te patologie zostały ukrócone po 1989.

Bzdura na resorach. Z oscylatora skorzystali Bagsik i Gąsiorowski
właśnie po 1989 roku.

Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:4d29778a$0$2507$65785112news.neostrada.pl...

W dniu 2011-01-09 09:36, Anatol pisze:

Z drugiej strony przy takiej różnicy oprocentowania kredytów i inflacji
każdy kto miał dostęp do takiego kredytu korzystał z mechanizmu
oscylatora finansowego - czyli zarabiał przede wszystkim z samej różnicy
oprocentowania kredytu i wzrostu cen dóbr kupionych za kredyt (róznica
była pewna i gwarantowana przez państwo weić to była tak naprawdę
dotacja). Wszystkie te patologie zostały ukrócone po 1989.

Bzdura na resorach. Z oscylatora skorzystali Bagsik i Gąsiorowski
właśnie po 1989 roku.

Ale wtedy taka patolologia była już ścigana z mocy prawa. W PRL każdy kredyt dawał korzyści oscylatora dla kredytobiorcy  z drugiej strony każda oszczędność w banku lub przymusowa w gotówce powodała analogiczną stratę dla jej posiadacza - to było patalogiczne łupienie Polaków którzy nie mieli dostępu do nisko oprocentowanych kredytów.


Anatol

W dniu 2011-01-09 10:06, Anatol pisze:

Bzdura na resorach. Z oscylatora skorzystali Bagsik i Gąsiorowski
właśnie po 1989 roku.

Ale wtedy taka patolologia była już ścigana z mocy prawa. W PRL każdy
kredyt dawał korzyści oscylatora dla kredytobiorcy  z drugiej strony
każda oszczędność w banku lub przymusowa w gotówce powodała analogiczną
stratę dla jej posiadacza - to było patalogiczne łupienie Polaków którzy
nie mieli dostępu do nisko oprocentowanych kredytów.

Bzdura, nawet nie potrafisz podać jednego konkretnego przykładu, aby
taki oscylator wystąpił w prylu.

Za to "niewidzialna ręka rynku", na którą chętnie powołują się liberaści
z Tuskiem i Bieleckim na czele doprowadziła do gigantycznych afer w
t.zw. 3 RP.

Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:4d297be5$0$2444$65785112news.neostrada.pl...

Bzdura, nawet nie potrafisz podać jednego konkretnego przykładu, aby
taki oscylator wystąpił w prylu.

Wystarczy porównać podane wcześniej stawki oprocentowania kredytów ze stawkami inflacji :

http://www.stat.gov.pl/gus/5840_1638_PLK_HTML.htm

Przy stawce oprocentowania kredytu 4 -10% i wzroście cen w 1989 = +639%, kredytobiorca po zakupie jakiegokolwiek dobra trwałego (np. węgiel, zboże, alkohol, materiały budowlane, nieruchomości) uzyskiwał zysk = 630% wartości kredytu z uzwględnieniem kosztów odsetek czyli nabywał te dobra prawie za darmo. Z drugiej strony posiadacze przymusowych oszczędności tracili prawie wszystko z siły nabywczej.

Taka sytuacja tyle że na mniejszą skalę występowała od co najmniej połowy lat 70-tych. gdy inflacja zaczęła znacznie przekraczać poziom stóp % dla kredytów i depozytów (a np. przedpłaty samochodowe za Gierka w ogóle nie były oprocentowane - po 2-3 latach czekania, pomimo zapłaconej z góry 100% ceny samochodu, przy odbiorze trzeba było jeszcze dopłacić różnicę wynikającą ze wzrostu ceny).


Anatol