Nie ma Prymasów, tysiące biskupów podlegają bezpośrednio papieżowi.

Czym innym są organy doradcze, bez władzy decydowania, których członków
mianuje papież lub biskup, a czym innym są organy władzy, których
członkowie są wybierani i narzucani papieżowi lub biskupowi.

Wprowadzona w Kościele po Vaticanum II zasada kolegialności wprowadza
demokratycznie wybieralne organy władzy, co oznacza, że należy zawsze
konsultować niższych od siebie i należy zgodzić się na uczestnictwo
każdego katolika w sprawowaniu władzy.

Jest ona sprzeczna z wszelkim autorytetem, obojętnie czy będzie to
autorytet papieża, biskupów, lub też proboszczów. Biskup zatem nie może
już nic zrobić bez swojej rady kapłańskiej, proboszcz bez swojej rady
parafialnej, papież bez synodu, czy też konferencji biskupów.

A przecież władza papieża pochodzi bezpośrednio od samego Boga, ponieważ
kardynałowie jedynie wybierają papieża; nie dają zaś mu władzy. Podobnie
władza biskupa nad jego diecezją zostaje mu przyznana wraz z sakrą.

Również proboszcz jest wyznaczany pasterzem swojej parafii; otrzymuje on
władzę z góry, a nie od swoich parafian. Otrzymuje swoją władzę od Boga,
ponieważ uczestniczy w Jego władzy.

Konferencja biskupów nie jest instytucją Boską i przez wprowadzenie tego
typu demokratycznych organów zniszczono sprawowanie Boskiej władzy w
Kościele.

Prowadzi to do powstawania samodzielnych organów, uniemożliwiających
biskupom zrobienie czegokolwiek w diecezji bez uprzedniej konsultacji
rozmaitych komisji zależnych od konferencji biskupów. A prymas już nie jest
Prymasem.

Módlmy się, aby Kościół Święty w pełni powrócił do Tradycji.

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

hój z kościołem

--
pozdrawiam
P.L.U.T.O.N.: Positronic Lifeform Used for Troubleshooting and Online
Nullification