(...)Idea mesjaniczna, idea opanowania świata przez Jehowę i sprzymierzonego z nim Izraela, za pośrednictwem mesjasza, zwycięskiego wodza - pędzi żydów przez dzieje.
Wskutek tego ich historia jest czymś zupełnie różnym od dziejów innych narodów, obejmuje sobą całość historii tych ludów, z którymi zetknął ich ten dziwny,
koczowniczy pęd, dający się dostrzec nawet w zamierzchłych początkach Izraela.
Ta idea mesjaniczna ujarzmienia wszystkich narodów, by je rzucić do stóp swemu Jehowie i sobie, przesiąknęla cały lud żydowski.
Można powiedzieć bez obawy, że się popełni błąd, że cechą przynależności do żydostwa jest uznawanie jego mesjańskiego posłannictwa.
"W ten sposób Izrael, sam lud staje się Mesjaszem, jego droga symbolem drogi ducha, który zawsze pozornie zwyciężony, wywiera po cichu swą moc i toruje drogę wybawieniu" (*1).
Cały lud, jakby urzeczony, od wieków ugania się za jakimś mamidłem, a kierownicy Jego na rzecz tego szaleństwa, na rzecz opanowania świata wymagają odeń
nieustannych wysiłków i tylokrotnych krwawych ofiar.
"Królestwo Boże jest z tego świata, jeżeli tylko Izrael spełni swą rolę, czyli utrzyma się na wysokości dzięki własnej dyscyplinie i jeżeli będzie na stanowisku, aby mógł pomagać z wszystkich sił w tym, co się robi na świecie w kierunku programu, postawionego przez proroków" (*2).
Dziś, silniej niż kiedykolwiek, marzenia mesjańskie opanowały kierowników Izraela i cały lud.
"Obowiązek mesjanizmu praktycznego, więcej niż kiedykolwiek kołacze do domu Izraela" (*3).
Należy podziwiać, z jakim natarczywym uporem kierownictwo Izraela zdołało przechować przez tysiąclecia tę maniacką myśl, z jakim nakładem wysiłków zdołało utrzymać w karbach swój lud, prowadzić go na stos ofiarny, dokonywać na nim rewolucyjnych przewrotów i tłumić objawy buntu.
"Żydzi stali się czynnikiem wybitnie rewolucyjnym, ale żydostwo jest czynnikiem reakcyjnym.
Jest ono kulą u nogi dla samych żydów, dążących do postępu" (*4).

(*1 - Heinrich Kohn. Die polilische Idee des Judentums, str. 65.
(*2 - Julien Weil (naczelny rabin Francji). Le judaisme, str. 166.
(*3 - Julien Weil, Le judaisme, str. 166.
(*4 - K. Kaulsky, Rasa a żydostwo, str. 119.

źródło Henryk Rolicki "Zmierzch Izraela" Warszawa 1932 str. 313, 314
https://stopsyjonizmowi.files.wordpress.com/2012/09/zmierzch-izraela.pdf