Władysław Litmanowicz, właśc. Abram Wolf (ur. 20 lutego 1918, zm. 31 marca 1992) - polski szachista, dziennikarz, działacz i sędzia szachowy.
Z wykształcenia prawnik, w latach powojennych sędzia w procesach stalinowskich, wydał kilkanaście wyroków śmierci na działaczy polskiego podziemia niepodległościowego.

W okresie powojennym należał do szerokiej czołówki polskich szachistów.
W latach 1948 - 1955 pięciokrotnie wystąpił w finałach mistrzostw Polski, najlepszy wynik (VIII miejsce) uzyskując w roku 1951 w Łodzi.
W roku 1952 wystąpił w międzynarodowym turnieju w Międzyzdrojach oraz reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Helsinkach[1].

Od początku lat 50. zajął się pracą publicystyczną i dziennikarską, w połowie dziesięciolecia poświęcając się jej całkowicie, po wycofaniu się z gry wyczynowej. W latach 1950 - 1984 bez przerwy zajmował stanowisko redaktora naczelnego miesięcznika Szachy.
Również od roku 1950 prowadził dział szachowy w Trybunie Ludu. Do połowy lat 80. redagował szachowe kolumny w wielu czasopismach, takich jak: Express Wieczorny, Perspektywy, Żołnierz Polski, Żołnierz Wolności, Świat Młodych i innych.
W latach 1950 - 1970 zajmował wiele stanowisk w Polskim Związku Szachowym (PZSzach), m.in. przewodniczącego rady trenerów, wiceprezesa do spraw sportowych i sekretarza generalnego.
W roku 1982 otrzymał tytuł honorowego członka PZSzach.
Od roku 1964 pełnił funkcję delegata PZSzach w Międzynarodowej Federacji Szachowej (FIDE), następnie w latach 1970 - 1972 był członkiem Komisji Przepisów FIDE, zaś od roku 1978 do 1982 - jej sekretarzem.
W roku 1968 otrzymał tytuł sędziego klasy międzynarodowej.
W swojej karierze sędziowskiej pełnił funkcje arbitra na m.in. na trzech olimpiadach (1980, 1984, 1986), drużynowych mistrzostwach świata (1985) oraz na wielu międzynarodowych turniejach wysokiej rangi.

Za swoje osiągnięcia dziennikarskie oraz publicystyczne odznaczony został w roku 1973 Krzyżem Kawalerskim, a w 1982 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Posiada jeden z największych dorobków wśród wszystkich polskich autorów piszących o szachach.
Cechą wyróżniającą jego twórczość była przede wszystkim różnorodność podejmowanej tematyki.

Magister Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego z 1939 r. W sierpniu 1941 r. został zmobilizowany do Armii Czerwonej i skierowany do miesięcznej Szkoły Podoficerskiej.
Po ukończeniu szkoły służył jako podoficer w jednostkach Armii Czerwonej.
11 VIII 1944 r. przeniesiony do LWP. Karierę w Ludowym Wojsku Polskim zakończył w roku 1955 w stopniu majora (przeniesiony do rezerwy).

W latach powojennych uczestniczył jako sędzia w procesach stalinowskich:

* sędzia w procesach: Tadeusza Klukowskiego i Jerzego Kurzępy, skazanych na karę śmierci 1 X 1952r. w Warszawie z art.86 KKWP,
* sędzia w procesie Karola Mrowca skazanego na karę śmierci 30 VI 1949 w Krakowie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Edmunda Bukowskiego skazanego na karę śmierci 14 XI 1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stefana Budzińskiego skazanego na karę śmierci 23 XII 1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Kuligowskiego skazanego na karę śmierci 10 III 1950r. Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Antoniego Błaszczyńskiego skazanego na karę śmierci 16 II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Bolesława Wasiutyńskiego skazanego na karę śmierci 16 II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Wincentego Morawskiego skazanego na karę śmierci 27 II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Śliwińskiego skazanego na karę śmierci 14 II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Jana Bielskiego skazanego na karę śmierci 30 XI 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stanisława Wilka skazanego na karę śmierci 25 IX 1952r. w Warszawie z art.225 par.
źródło http://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=2891595

On 20 Paź, 15:09, "mkarwan" <mkar...@poczta.onet.pl> wrote:

Władysław Litmanowicz, właśc. Abram Wolf (ur. 20 lutego 1918, zm. 31 marca
1992) - polski szachista, dziennikarz, działacz i sędzia szachowy.
Z wykształcenia prawnik, w latach powojennych sędzia w procesach
stalinowskich, wydał kilkanaście wyroków śmierci na działaczy polskiego
podziemia niepodległościowego.

W okresie powojennym należał do szerokiej czołówki polskich szachistów.
W latach 1948 - 1955 pięciokrotnie wystąpił w finałach mistrzostw Polski,
najlepszy wynik (VIII miejsce) uzyskując w roku 1951 w Łodzi.
W roku 1952 wystąpił w międzynarodowym turnieju w Międzyzdrojach oraz
reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Helsinkach[1].

Od początku lat 50. zajął się pracą publicystyczną i dziennikarską, w
połowie dziesięciolecia poświęcając się jej całkowicie, po wycofaniu się z
gry wyczynowej. W latach 1950 - 1984 bez przerwy zajmował stanowisko
redaktora naczelnego miesięcznika Szachy.
Również od roku 1950 prowadził dział szachowy w Trybunie Ludu. Do połowy lat
80. redagował szachowe kolumny w wielu czasopismach, takich jak: Express
Wieczorny, Perspektywy, Żołnierz Polski, Żołnierz Wolności, Świat Młodych i
innych.
W latach 1950 - 1970 zajmował wiele stanowisk w Polskim Związku Szachowym
(PZSzach), m.in. przewodniczącego rady trenerów, wiceprezesa do spraw
sportowych i sekretarza generalnego.
W roku 1982 otrzymał tytuł honorowego członka PZSzach.
Od roku 1964 pełnił funkcję delegata PZSzach w Międzynarodowej Federacji
Szachowej (FIDE), następnie w latach 1970 - 1972 był członkiem Komisji
Przepisów FIDE, zaś od roku 1978 do 1982 - jej sekretarzem.
W roku 1968 otrzymał tytuł sędziego klasy międzynarodowej.
W swojej karierze sędziowskiej pełnił funkcje arbitra na m.in. na trzech
olimpiadach (1980, 1984, 1986), drużynowych mistrzostwach świata (1985) oraz
na wielu międzynarodowych turniejach wysokiej rangi.

Za swoje osiągnięcia dziennikarskie oraz publicystyczne odznaczony został w
roku 1973 Krzyżem Kawalerskim, a w 1982 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia
Polski. Posiada jeden z największych dorobków wśród wszystkich polskich
autorów piszących o szachach.
Cechą wyróżniającą jego twórczość była przede wszystkim różnorodność
podejmowanej tematyki.

Magister Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego z 1939 r. W sierpniu 1941
r. został zmobilizowany do Armii Czerwonej i skierowany do miesięcznej
Szkoły Podoficerskiej.
Po ukończeniu szkoły służył jako podoficer w jednostkach Armii Czerwonej.
11 VIII 1944 r. przeniesiony do LWP. Karierę w Ludowym Wojsku Polskim
zakończył w roku 1955 w stopniu majora (przeniesiony do rezerwy).

W latach powojennych uczestniczył jako sędzia w procesach stalinowskich:

* sędzia w procesach: Tadeusza Klukowskiego i Jerzego Kurzępy, skazanych na
karę śmierci 1 X 1952r. w Warszawie z art.86 KKWP,
* sędzia w procesie Karola Mrowca skazanego na karę śmierci 30 VI 1949 w
Krakowie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Edmunda Bukowskiego skazanego na karę śmierci 14 XI
1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stefana Budzińskiego skazanego na karę śmierci 23 XII
1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Kuligowskiego skazanego na karę śmierci 10
III 1950r. Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Antoniego Błaszczyńskiego skazanego na karę śmierci 16
II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Bolesława Wasiutyńskiego skazanego na karę śmierci 16 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Wincentego Morawskiego skazanego na karę śmierci 27 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Śliwińskiego skazanego na karę śmierci 14 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Jana Bielskiego skazanego na karę śmierci 30 XI 1951r. w
Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stanisława Wilka skazanego na karę śmierci 25 IX 1952r.
w Warszawie z art.225 par.
źródłohttp://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=2891595

jakos dziwnym zbiegiem okoliczności nikogo nie poruszaja twoje
posty???
czyżby byłe one dla innych tak niewygodne ?
czy jest tu wiecej niz kilku polaków , a reszta to zajadłe psy
bliskowschodniej rasy ???
--
Big

Użytkownik "robertbig" <robertbig@wp.pl> napisał w wiadomości news:9594204e-c2e0-4fd5-86f6-03e89af1e78fp23g2000vbl.googlegroups.com...
On 20 Paź, 15:09, "mkarwan" <mkar...@poczta.onet.pl> wrote:

Władysław Litmanowicz, właśc. Abram Wolf (ur. 20 lutego 1918, zm. 31 marca
1992) - polski szachista, dziennikarz, działacz i sędzia szachowy.
Z wykształcenia prawnik, w latach powojennych sędzia w procesach
stalinowskich, wydał kilkanaście wyroków śmierci na działaczy polskiego
podziemia niepodległościowego.

W okresie powojennym należał do szerokiej czołówki polskich szachistów.
W latach 1948 - 1955 pięciokrotnie wystąpił w finałach mistrzostw Polski,
najlepszy wynik (VIII miejsce) uzyskując w roku 1951 w Łodzi.
W roku 1952 wystąpił w międzynarodowym turnieju w Międzyzdrojach oraz
reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Helsinkach[1].

Od początku lat 50. zajął się pracą publicystyczną i dziennikarską, w
połowie dziesięciolecia poświęcając się jej całkowicie, po wycofaniu się z
gry wyczynowej. W latach 1950 - 1984 bez przerwy zajmował stanowisko
redaktora naczelnego miesięcznika Szachy.
Również od roku 1950 prowadził dział szachowy w Trybunie Ludu. Do połowy lat
80. redagował szachowe kolumny w wielu czasopismach, takich jak: Express
Wieczorny, Perspektywy, Żołnierz Polski, Żołnierz Wolności, Świat Młodych i
innych.
W latach 1950 - 1970 zajmował wiele stanowisk w Polskim Związku Szachowym
(PZSzach), m.in. przewodniczącego rady trenerów, wiceprezesa do spraw
sportowych i sekretarza generalnego.
W roku 1982 otrzymał tytuł honorowego członka PZSzach.
Od roku 1964 pełnił funkcję delegata PZSzach w Międzynarodowej Federacji
Szachowej (FIDE), następnie w latach 1970 - 1972 był członkiem Komisji
Przepisów FIDE, zaś od roku 1978 do 1982 - jej sekretarzem.
W roku 1968 otrzymał tytuł sędziego klasy międzynarodowej.
W swojej karierze sędziowskiej pełnił funkcje arbitra na m.in. na trzech
olimpiadach (1980, 1984, 1986), drużynowych mistrzostwach świata (1985) oraz
na wielu międzynarodowych turniejach wysokiej rangi.

Za swoje osiągnięcia dziennikarskie oraz publicystyczne odznaczony został w
roku 1973 Krzyżem Kawalerskim, a w 1982 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia
Polski. Posiada jeden z największych dorobków wśród wszystkich polskich
autorów piszących o szachach.
Cechą wyróżniającą jego twórczość była przede wszystkim różnorodność
podejmowanej tematyki.

Magister Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego z 1939 r. W sierpniu 1941
r. został zmobilizowany do Armii Czerwonej i skierowany do miesięcznej
Szkoły Podoficerskiej.
Po ukończeniu szkoły służył jako podoficer w jednostkach Armii Czerwonej.
11 VIII 1944 r. przeniesiony do LWP. Karierę w Ludowym Wojsku Polskim
zakończył w roku 1955 w stopniu majora (przeniesiony do rezerwy).

W latach powojennych uczestniczył jako sędzia w procesach stalinowskich:

* sędzia w procesach: Tadeusza Klukowskiego i Jerzego Kurzępy, skazanych na
karę śmierci 1 X 1952r. w Warszawie z art.86 KKWP,
* sędzia w procesie Karola Mrowca skazanego na karę śmierci 30 VI 1949 w
Krakowie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Edmunda Bukowskiego skazanego na karę śmierci 14 XI
1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stefana Budzińskiego skazanego na karę śmierci 23 XII
1949r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Kuligowskiego skazanego na karę śmierci 10
III 1950r. Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Antoniego Błaszczyńskiego skazanego na karę śmierci 16
II 1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Bolesława Wasiutyńskiego skazanego na karę śmierci 16 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Wincentego Morawskiego skazanego na karę śmierci 27 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Władysława Śliwińskiego skazanego na karę śmierci 14 II
1951r. w Warszawie na podstawie Dekretu z dn. 31 sierpnia 1944r.,
* sędzia w procesie Jana Bielskiego skazanego na karę śmierci 30 XI 1951r. w
Warszawie na podstawie Dekretu z dnia 13 czerwca 1946r.,
* sędzia w procesie Stanisława Wilka skazanego na karę śmierci 25 IX 1952r.
w Warszawie z art.225 par.
źródłohttp://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=2891595

jakos dziwnym zbiegiem okoliczności nikogo nie poruszaja twoje
posty???
czyżby byłe one dla innych tak niewygodne ?
czy jest tu wiecej niz kilku polaków , a reszta to zajadłe psy
bliskowschodniej rasy ???
--
Big

mkarwan to troll misiu.
Z nim się w zasadzie dyskusji nie podejmuje, bo jego dpowiedzi sprowadzają się do 2 -3 zdań wypisywanych w różnej kolejności.
Oto próbka błyskotliwych odpowiedzi mkarwana.
"czemu robisz z siebie durnia?"
"nie sądz innych podług siebie, nie każdy jest tobie podobny"
Teraz też coś tam wyknocił - w tytule pisze o żydowskim szachiście, w tekście o polskim. To jak w końcu z tym Litmanowiczem było?

robertbig pisze:

jakos dziwnym zbiegiem okoliczności nikogo nie poruszaja twoje
posty???

Big
 

Bo nikomu się nie chce czytać tej sążnistej "twórczości" mkarwana. --
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

Użytkownik "jadrys" <CHE@yahoo.com> napisał w wiadomości news:hbkhdb$5el$1news.onet.pl...

Bo nikomu się nie chce czytać tej sążnistej "twórczości" mkarwana.

Naucz się wypowiadać za siebie, a nie za innych.
Robisz z siebie durnia bo odpowiadasz na list, tego kto przeczytał.
Inni też czytają i ty o tym dobrze wiesz.

mkarwan pisze:

Użytkownik "jadrys" <CHE@yahoo.com> napisał w wiadomości news:hbkhdb$5el$1news.onet.pl...

Bo nikomu się nie chce czytać tej sążnistej "twórczości" mkarwana.

Naucz się wypowiadać za siebie, a nie za innych.
Robisz z siebie durnia bo odpowiadasz na list, tego kto przeczytał.
Inni też czytają i ty o tym dobrze wiesz.

Chyba jesteś niepoważny, co takiego jest w tym liście żeby ktoś miał go czytać przez dłuższy czas? Zresztą sam widzisz jaki jest na niego odzew. Gdybyś napisał to w paru zdaniach to już byś miał z dziesięć odpowiedzi. Ale ty zamiast dyskusji wolisz wklejać szajs pisany przez idiotów..

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..