W okresie wojen krzyżowych żydzi z powodu prześladowań napłynęli z Niemiec do Polski, gdzie królowie i książęta nasi nadawali im szerokie przywileje.

W 1264 r. Bolesław Pobożny, książę kaliski nadał żydom wielkopolskim przywilej, zapewniający im bezpieczeństwo, swobodę wyznania, nietykalność bóż­nic, cmentarzy, wyjęcie z pod sądów ławniczych spraw, w których obydwie strony były narodowości żydowskiej i t.p.

Król Kazimierz Wielki potwierdził przywilej Bolesława Poboż­nego, terytorialnie rozciągnął działanie jego na Małopolskę i powiększył nowymi swobodami. [1]

Przybysze żydowscy osiedlali się po miastach, trudniąc się handlem i lichwą; przez niektórych książąt byli używani do robót menniczych i przeprowadzania operacji finansowych.
Poza stycznością w życiu gospodarczym masa żydowska izolowała się od obcego jej społeczeństwa.

Od chwili osiedlenia się w Polsce ludność żydowska dzięki nadanym jej szerokim przywilejom stanowiła w swej głównej masie odrębną zupełnie, zamkniętą w sobie i zorganizowaną wewnętrznie społeczność, z odrębną religią, językiem, etyką, kulturą, szkołami, rabinowskimi sądami, instytucjami dobroczynnymi i t.d.

Masy żydowskie różniły się od miejscowego społeczeństwa nie tylko językiem, religią i obyczajami, ale i zewnętrznym wyglą­dem, zachowawszy swój odmienny ubiór. Przez okres istnienia Rzeczypospolitej Polskiej w niewielkich rozmiarach odbywała się asymilacja w drodze odpadania zamożniejszych jednostek żydowskich od mozaizmu i wsiąkania w katolickie społeczeństwo polskie.

W drugiej połowie XVIII w. prąd asymilacyjny przybrał szersze rozmiary.
Wyznawcy reformatora żydowskiego Franka Jakuba Jó­zefa, rodem z Korolówki na Podolu (ur. 1726 r.), głoszącego naukę o Trójcy św., przyjęli w 1759 i 1760 r. w liczbie przeszło 600 osób chrzest.
Neofici ci, t. zw. frankiści otrzymali przywileje od króla Augusta III, ogolili brody, zmienili ubiór, przybrali nazwiska o brzmieniu polskim przeważnie od miast i zostali nobilitowani.
Wśród frankistów tych było wielu ludzi bogatych.
Od frankistów wywodzą się rodziny Wołowskich, Krysińskich, Młodowskich i innych.

Z chwilą utraty przez Polskę niezawisłości politycznej żydzi szybko emancypują się z zależności od społeczeństwa polskiego i w wido­kach korzyści materialnych asymilują się z kulturą państw zaborczych.

W Królestwie Kongresowym, które do powstania styczniowego 1863 r. zachowało odrębne formy ustroju politycznego i odrębne życie gospodarcze, prąd żydowsko-asymilacyjny przetrwał dłużej, aniżeli w pozostałych dwóch dzielnicach polskich.
Na tle prądów demokratycznych XIX w., nie uznających wyłączności religijnej, zrodziła się w Kongresówce koncepcja obywatela polskiego wyznania mojżeszowego, pod wpływem której wytworzyła się szeroka sfera rzekomo zasymilowanych żydów, którzy, zachowując swoją odrębną psychikę i swój odrębny światopogląd, ze społeczeństwem polskim posiadali jedynie wspólny język.
Żydzi-asymilatorzy zresztą wśród szerokich mas żydowskich nigdy nie posiadali wpływów.

Przy końcu ubiegłego stulecia prąd asymilacyjny ustaje z chwilą przybycia w granice Polski zwartą masą w liczbie około 200 tysięcy z Rosji żydów, t. zw. litwaków po wprowadzeniu w rdzennej Rosji w 1882 r. granicy osiadłości żydowskiej.
Przybysze ci, niczym nie związani ze społeczeństwem polskim, zajęli rolę przewodników wśród szerokich mas żydowskich, propagując wśród nich separatyzm.

Pomimo wyżej wskazanych nielicznych wypadków asymilacji szerokie masy żydowskie przez okres kilku wieków przebywania na ziemiach polskich zachowały zupełną swoją odrębność, nie tylko niczyim nie zostały związane ze społeczeństwem polskim, lecz przeciwnie, kierując się właściwą im odwieczną zasadą wyłączności, uznającej nakazy sprawiedliwości, solidarności i altruizmu tylko względem swoich współwyznawców, masy te zachowują wzglę­dem społeczeństwa polskiego nastrój wrogi.

Dowody wyłączności żydowskiej dają się spostrzegać we wszystkich dziedzinach, szczególniej w życiu gospodarczym: żyd kupuje przeważnie w żydowskich sklepach, leczy się u lekarza żyda, prowadzenie spraw powierza najchętniej adwokatom żydom, a odstępuje od tej zasady w wypadkach wyjątkowej konieczności.

Dotychczasowe doświadczenie kilkuwiekowe przekonywa, że żydzi nigdy nie zasymilują się i że zawsze będą stanowić odrębne społeczeństwo.
Żydzi nie tylko u nas, lecz nigdzie nie mogli się zasymilować ze społeczeństwem, wśród którego żyli.

W celach korzyści asymilują się tylko pozornie i powierzchownie, ale w gruncie rzeczy pozostają członkami międzynarodowej, na podkładzie rasowo-religijnym opartej organizacji, której cele stoją ponad celami narodów, z któ­rymi współżyją. [2]

[1] Dzieje narodu Polskiego. Władysław Smoleński. Cz. I Warszaw a 1898 r.
[2] Zagadnienie polityki polskiej. Joachim Bartosiewicz, Warszawa, 1929 r. str. 97.

W 1936 roku nakładem Zakładów Graficznych L. Wolnickiego w Warszawie wyszła książka Józefa Konczyńskiego pt. "Żydzi w Polsce w ostatnim dziesięcioleciu w oświetleniu cyfr statystycznych.

źródło http://wirtualnapolonia.com/2015/10/01/jozef-konczynski-zydzi-w-polsce-separatyzm-zydowski/

Użytkownik "mkarwan" <mkarwan@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości news:56277c41$0$8388$65785112news.neostrada.pl...

W okresie wojen krzyżowych żydzi z powodu prześladowań napłynęli z Niemiec do Polski, gdzie królowie i książęta nasi nadawali im szerokie przywileje.

W 1264 r. Bolesław Pobożny, książę kaliski nadał żydom wielkopolskim przywilej, zapewniający im bezpieczeństwo, swobodę wyznania, nietykalność bóż­nic, cmentarzy, wyjęcie z pod sądów ławniczych spraw, w których obydwie strony były narodowości żydowskiej i t.p.

Król Kazimierz Wielki potwierdził przywilej Bolesława Poboż­nego, terytorialnie rozciągnął działanie jego na Małopolskę i powiększył nowymi swobodami. [1]

Przybysze żydowscy osiedlali się po miastach, trudniąc się handlem i lichwą; przez niektórych książąt byli używani do robót menniczych i przeprowadzania operacji finansowych.
Poza stycznością w życiu gospodarczym masa żydowska izolowała się od obcego jej społeczeństwa.

Od chwili osiedlenia się w Polsce ludność żydowska dzięki nadanym jej szerokim przywilejom stanowiła w swej głównej masie odrębną zupełnie, zamkniętą w sobie i zorganizowaną wewnętrznie społeczność, z odrębną religią, językiem, etyką, kulturą, szkołami, rabinowskimi sądami, instytucjami dobroczynnymi i t.d.

Masy żydowskie różniły się od miejscowego społeczeństwa nie tylko językiem, religią i obyczajami, ale i zewnętrznym wyglą­dem, zachowawszy swój odmienny ubiór. Przez okres istnienia Rzeczypospolitej Polskiej w niewielkich rozmiarach odbywała się asymilacja w drodze odpadania zamożniejszych jednostek żydowskich od mozaizmu i wsiąkania w katolickie społeczeństwo polskie.

W drugiej połowie XVIII w. prąd asymilacyjny przybrał szersze rozmiary.
Wyznawcy reformatora żydowskiego Franka Jakuba Jó­zefa, rodem z Korolówki na Podolu (ur. 1726 r.), głoszącego naukę o Trójcy św., przyjęli w 1759 i 1760 r. w liczbie przeszło 600 osób chrzest.
Neofici ci, t. zw. frankiści otrzymali przywileje od króla Augusta III, ogolili brody, zmienili ubiór, przybrali nazwiska o brzmieniu polskim przeważnie od miast i zostali nobilitowani.
Wśród frankistów tych było wielu ludzi bogatych.
Od frankistów wywodzą się rodziny Wołowskich, Krysińskich, Młodowskich i innych.

Z chwilą utraty przez Polskę niezawisłości politycznej żydzi szybko emancypują się z zależności od społeczeństwa polskiego i w wido­kach korzyści materialnych asymilują się z kulturą państw zaborczych.

W Królestwie Kongresowym, które do powstania styczniowego 1863 r. zachowało odrębne formy ustroju politycznego i odrębne życie gospodarcze, prąd żydowsko-asymilacyjny przetrwał dłużej, aniżeli w pozostałych dwóch dzielnicach polskich.
Na tle prądów demokratycznych XIX w., nie uznających wyłączności religijnej, zrodziła się w Kongresówce koncepcja obywatela polskiego wyznania mojżeszowego, pod wpływem której wytworzyła się szeroka sfera rzekomo zasymilowanych żydów, którzy, zachowując swoją odrębną psychikę i swój odrębny światopogląd, ze społeczeństwem polskim posiadali jedynie wspólny język.
Żydzi-asymilatorzy zresztą wśród szerokich mas żydowskich nigdy nie posiadali wpływów.

Przy końcu ubiegłego stulecia prąd asymilacyjny ustaje z chwilą przybycia w granice Polski zwartą masą w liczbie około 200 tysięcy z Rosji żydów, t. zw. litwaków po wprowadzeniu w rdzennej Rosji w 1882 r. granicy osiadłości żydowskiej.
Przybysze ci, niczym nie związani ze społeczeństwem polskim, zajęli rolę przewodników wśród szerokich mas żydowskich, propagując wśród nich separatyzm.

Pomimo wyżej wskazanych nielicznych wypadków asymilacji szerokie masy żydowskie przez okres kilku wieków przebywania na ziemiach polskich zachowały zupełną swoją odrębność, nie tylko niczyim nie zostały związane ze społeczeństwem polskim, lecz przeciwnie, kierując się właściwą im odwieczną zasadą wyłączności, uznającej nakazy sprawiedliwości, solidarności i altruizmu tylko względem swoich współwyznawców, masy te zachowują wzglę­dem społeczeństwa polskiego nastrój wrogi.

Dowody wyłączności żydowskiej dają się spostrzegać we wszystkich dziedzinach, szczególniej w życiu gospodarczym: żyd kupuje przeważnie w żydowskich sklepach, leczy się u lekarza żyda, prowadzenie spraw powierza najchętniej adwokatom żydom, a odstępuje od tej zasady w wypadkach wyjątkowej konieczności.

Dotychczasowe doświadczenie kilkuwiekowe przekonywa, że żydzi nigdy nie zasymilują się i że zawsze będą stanowić odrębne społeczeństwo.
Żydzi nie tylko u nas, lecz nigdzie nie mogli się zasymilować ze społeczeństwem, wśród którego żyli.

W celach korzyści asymilują się tylko pozornie i powierzchownie, ale w gruncie rzeczy pozostają członkami międzynarodowej, na podkładzie rasowo-religijnym opartej organizacji, której cele stoją ponad celami narodów, z któ­rymi współżyją. [2]

[1] Dzieje narodu Polskiego. Władysław Smoleński. Cz. I Warszaw a 1898 r.
[2] Zagadnienie polityki polskiej. Joachim Bartosiewicz, Warszawa, 1929 r. str. 97.

W 1936 roku nakładem Zakładów Graficznych L. Wolnickiego w Warszawie wyszła książka Józefa Konczyńskiego pt. "Żydzi w Polsce w ostatnim dziesięcioleciu w oświetleniu cyfr statystycznych.

źródło http://wirtualnapolonia.com/2015/10/01/jozef-konczynski-zydzi-w-polsce-separatyzm-zydowski/

Masz problem z nalpetkiem?

Mark Woydak

--

Użytkownik "Mark Woydak" <marekwoydak@forest.gmx.it> napisał w wiadomości news:n084b3$c6v$12news.albasani.net...

Masz problem z nalpetkiem?

W przeciwieństwie do ciebie, nie mam.

Użytkownik "mkarwan" <mkarwan@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości news:5627bfa1$0$8377$65785112news.neostrada.pl...

Użytkownik "Mark Woydak" <marekwoydak@forest.gmx.it> napisał w wiadomości news:n084b3$c6v$12news.albasani.net...

Masz problem z nalpetkiem?

W przeciwieństwie do ciebie, nie mam.

To po jaki ch zasmiecasz tym swoim napletkiem psp?

Mark Woydak

--

Użytkownik "Mark Woydak" <marekwoydak@forest.gmx.it> napisał w wiadomości news:n08h7b$8mh$4news.albasani.net...

Masz problem z nalpetkiem?

W przeciwieństwie do ciebie, nie mam.

To po jaki ch zasmiecasz tym swoim napletkiem psp?

W przeciwieństwie do ciebie nie zaśmiecam.
W przeciwieństwie do ciebie nie zachowuję się jak chamidło.

W dniu 2015-10-21 o 20:41, mkarwan pisze:

To po jaki ch zasmiecasz tym swoim napletkiem psp?

W przeciwieństwie do ciebie nie zaśmiecam.
W przeciwieństwie do ciebie nie zachowuję się jak chamidło.

pajdak nie ma napletka, dlatego uwaza ze innym tysz trza obciac:)))

--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".

WON ŚMIECIU!


Mark Woydak


Użytkownik "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości news:5628f8db$0$9554$65785112news.neostrada.pl...

W dniu 2015-10-21 o 20:41, mkarwan pisze:

To po jaki ch zasmiecasz tym swoim napletkiem psp?

W przeciwieństwie do ciebie nie zaśmiecam.
W przeciwieństwie do ciebie nie zachowuję się jak chamidło.

pajdak nie ma napletka, dlatego uwaza ze innym tysz trza obciac:)))

-- General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".