USTAWA O KONTROLI PUBLIKACJI I WIDOWISK Art. 1. 1. Polska Rzeczpospolita Ludowa zapewnia wolno¶ć słowa i
druku w publikacjach i widowiskach. 2. Ochrona i zapewnienie realizacji wolno¶ci słowa i druku w
publikacjach i widowiskach jest obowi±zkiem organów i
instytucji państwowych oraz organizacji politycznych i
społecznych.

3. Korzystanie z wolno¶ci słowa i druku w publikacjach i
widowiskach regulowane jest niniejsza ustawa.

Art. 2.

Korzystaj±c z wolno¶ci słowa i druku w publikacjach i
widowiskach nie można:

1) godzić w niepodległo¶ć lub integralno¶ć terytorialn±
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) nawoływać do obalenia, lżyć, wyszydzać lub poniżać
konstytucyjny ustrój Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, 3) godzić w konstytucyjne zasady polityki zagranicznej
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i jej sojusze, 4) uprawiać propagandy wojennej, 5) ujawniać wiadomo¶ci stanowi±cych tajemnicę państwow±, w
tym tajemnicę gospodarcz± oraz tajemnicę służbow± dotycz±c±
obronno¶ci i Sił Zbrojnych, 6) nawoływać do popełnienia przestępstwa lub je pochwalać, 7) ujawniać bez zgody zainteresowanych stron wiadomo¶ci z
postępowania przygotowawczego oraz rozpowszechniać
wiadomo¶ci z rozprawy sadowej prowadzonej z wył±czeniem
jawno¶ci,

8) naruszać uczuć religijnych i uczuć osób niewierz±cych, 9) propagować dyskryminacji narodowo¶ciowej i rasowej, 10) propagować tre¶ci szkodliwych obyczajowo, a w
szczególno¶ci alkoholizmu, narkomanii, okrucieństwa i
pornografii. Art. 3. 1. Przeznaczone do rozpowszechniania publikacje i widowiska
podlegaj± kontroli wstępnej organów kontroli publikacji i
widowisk. 2. Organami kontroli publikacji i widowisk s±: 1) okręgowe urzędy kontroli publikacji i widowisk,
działaj±ce jako organy pierwszej instancji, zwane w dalszych
przepisach okręgowymi urzędami. 2) Główny Urz±d Kontroli Publikacji i Widowisk, działaj±cy
jako centralny organ w sprawach kontroli publikacji i
widowisk, zwany w dalszych przepisach Głównym Urzędem.

Art. 4. 1. Nie podlegaj± kontroli wstępnej: 1) przemówienia posłów i radnych wygłoszone na jawnych
posiedzeniach Sejmu i rad narodowych oraz ich organów, jak
również interpelacje i zapytania posłów i radnych,

2) orzeczenia s±dów, kolegiów do spraw wykroczeń oraz
organów orzekaj±cych w sprawach pracowniczych wraz z
uzasadnieniem, chyba że jawno¶ć uzasadnienia została
wył±czona, 3) akty normatywne i inne akty prawne o charakterze ogólnym,
w tym narodowe plany społeczno-gospodarcze i plany
zagospodarowania przestrzennego, a także sprawozdania i
opinie urzędowe,

4) druki i formularze urzędowe organów państwowych i innych
państwowych jednostek organizacyjnych, a także druki i
formularze spółdzielczych i gospodarczych jednostek
organizacyjnych przeznaczone do użytku służbowego tych
jednostek,

5) publikacje statystyczne podlegaj±ce kontroli Głównego
Urzędu Statystycznego,

6) mapy samoistne, ich zestawy i mapy stanowi±ce zał±czniki
do publikacji podlegaj±ce kontroli Głównego Urzędu Geodezji
i Kartografii, 7) podręczniki szkolne i pomoce dydaktyczne zatwierdzone
przez Ministerstwo O¶wiaty i Wychowania,

8) publikacje naukowe i dydaktyczne szkół wyższych, placówek
Polskiej Akademii Nauk, samodzielnych placówek
naukowo-dydaktycznych, instytutów naukowo-badawczych i
placówek typu naukowo-badawczego utworzonych zgodnie z
obowi±zuj±cymi przepisami, zakładów kształcenia duchownych i
zarejestrowanych stowarzyszeń naukowych, a także druki tych
instytucji służ±ce zbieraniu danych dla celów badawczych,

9) prace przej¶ciowe i magisterskie oraz prace dyplomowe, a
także rozprawy doktorskie i habilitacyjne wykonywane w
ilo¶ciach niezbędnych do uzyskania dyplomu lub
przeprowadzenia przewodu doktorskiego lub habilitacyjnego w
instytucjach okre¶lonych w pkt 8, 10) zaaprobowane przez Ko¶ciół Katolicki oraz inne ko¶cioły
i zwi±zki wyznaniowe pisma, obrazy i nagrania o charakterze
przekazu wiary, dokumenty, teksty liturgiczne, teologiczne,
zakonne, modlitewne, katechetyczne i duszpasterskie, teksty
prawa ko¶cielnego, zawiadomienia i informatory, transmisje
obrzędów religijnych w audycjach radiowych i telewizyjnych,
imprezy kulturalno-religijne organizowane na terenie
ko¶cielnym, listy i pisma okólne przeznaczone do użytku
wewnętrznego instytucji ko¶cielnych oraz przeznaczone na
użytek służbowy tych instytucji druki, formularze i inne
dokumenty, 11) biuletyny zawieraj±ce informacje, w tym i opinie w
sprawach dotycz±cych statutowej działalno¶ci oraz druki,
formularze i zawiadomienia organizacji politycznych,
zwi±zków zawodowych i innych organizacji społecznych
przeznaczone dla członków tych organizacji do wewnętrznego
kolportażu i opatrzone tak± klauzul± w wypadku, gdy
publikacja systematycznie narusza postanowienia art. 2,
Główny urz±d może, po bezskutecznym ostrzeżeniu wydawcy,
poddać dany tytuł wydawniczy kontroli wstępnej na czas
¶ci¶le okre¶lony, nie dłuższy jednak niż sze¶ć miesięcy.
Decyzja ta podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sadu
Administracyjnego na zasadach przewidzianych w niniejszej
ustawie,

12) publikacje do użytku wewnętrznego Sił Zbrojnych i
wewnętrzne imprezy wojskowe, podlegaj±ce kontroli wojskowych
organów ochrony tajemnicy, 13) wznowienia publikacji wydanych w Polsce Ludowej, które
już uprzednio uzyskały zezwolenie na druk, 14) publikacje utworów pi¶miennictwa polskiego powstałych
przed rokiem 1918,

15) nuty, płyty i nagrania zawieraj±ce wył±cznie muzykę, 16) wystawy plastyczne i fotograficzne o charakterze
artystycznym, 17) imprezy artystyczne lub rozrywkowe o charakterze
wewnętrznym, 18) audycje radiofonii przewodowej, 19) druki artystyczne o charakterze oryginału, 20) publikacje bibliograficzne oraz dane bibliograficzne, 21) druki handlowe, firmowe oraz przeznaczone do użytku
osobistego, 22) druki na prawach rękopisu w ilo¶ci do 100 egzemplarzy. 2. Główny Urz±d może, na wniosek zainteresowanego redaktora
gazety lub czasopisma, wydawcy albo osoby odpowiedzialnej za
widowisko, wył±czyć w cało¶ci lub w czę¶ci spod kontroli
publikacje i widowiska, których zakres tematyczny wyklucza
możliwo¶ć naruszenia art. 2. Art. 5. Organy kontroli publikacji i widowisk nie mog± ustanawiać
zakazów publikacji i widowisk okre¶lonych autorów oraz
wydawać wytycznych interpretacyjnych w sprawie sposobu
przedstawiania wydarzeń, działalno¶ci instytucji i
poszczególnych osób. Art. 6.

1. Główny Urz±d podlega Radzie Państwa. 2. Prezesa Głównego Urzędu i wiceprezesów powołuje i
odwołuje Rada Państwa

3. Prezes Głównego Urzędu kieruje działalno¶ci± Głównego
Urzędu i nadzoruje działalno¶ć okręgowych urzędów. Art. 7. 1. W Głównym Urzędzie działa Kolegium Głównego Urzędu.

2. Kolegium tworz±: 1) prezes Głównego Urzędu i wiceprezesi, 2) 9-12 członków powoływanych i odwoływanych przez Radę
Państwa: a) w jednej trzeciej spo¶ród kandydatów przedstawionych
przez Prezesa Rady Ministrów,

b) w dwóch trzecich spo¶ród kandydatów przedstawionych przez
organizacje polityczne, społeczne i zwi±zki twórcze. 3. Kolegium Głównego Urzędu: 1) opiniuje coroczne sprawozdania z działalno¶ci Głównego
Urzędu, 2) ocenia okresowe sprawozdania z działalno¶ci
poszczególnych okręgowych urzędów,

3) udziela opinii o kandydatach na dyrektorów okręgowych
urzędów, 4) rozpatruje sprawy i podejmuje uchwały w wypadkach
okre¶lonych statucie,

5) jest organem doradczym i opiniodawczym Prezesa Głównego
Urzędu w innych sprawach należ±cych do zakresu działania
organów kontroli publikacji i widowisk. Art. 8. 1. Okręgowe urzędy tworzy się dla jednego lub kilku
województw.

2. Okręgowe urzędy tworzy i znosi oraz ustala ich siedziby i
terytorialny zasięg działania Rada Państwa, uchwały Rady
Państwa w tych sprawach podlegaj± opublikowaniu w Dzienniku
Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. 3. Okręgowym urzędem kieruje dyrektor powoływany i
odwoływany przez Prezesa Głównego Urzędu.

Art. 9. 1. Rada Państwa okresowo, co najmniej raz w roku, rozpatruje
informacje i sprawozdania z działalno¶ci organów kontroli
publikacji i widowisk korzystaj±c z opinii Rz±du, Pierwszego
Prezesa Sadu Najwyższego, Prokuratora Generalnego Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej i Prezesa Naczelnego Sadu
Administracyjnego; Rada Państwa może zwracać się do
organizacji politycznych, zwi±zków zawodowych i innych
organizacji społecznych o przedstawienie uwag i opinii do
sprawozdań i informacji. 2. Rada Państwa przedstawia corocznie Sejmowi sprawozdania
ze swej działalno¶ci podejmowanej w stosunku do organów
kontroli publikacji i widowisk. Art. 10. 1. Rada Państwa uchwala regulamin okre¶laj±cy szczegółowy
tryb sprawowania kontroli publikacji i widowisk przez Główny
Urz±d oraz okręgowe urzędy.

2. Organizację wewnętrzn± Głównego Urzędu oraz okręgowych
urzędów okre¶la statut nadany przez Radę Państwa na wniosek
Prezesa Głównego Urzędu; statut ustala także organizacje
oraz szczegółowy zakres i tryb działania Kolegium Głównego
Urzędu.


3. Uchwala Rady Państwa w sprawach wymienionych w ust. 1
podlega opublikowaniu w Dzienniku Ustaw Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej. Art. 11. Postępowanie w sprawach należ±cych do wła¶ciwo¶ci organów
kontroli publikacji i widowisk toczy się według przepisów
Kodeksu postępowania administracyjnego, ze zmianami
wynikaj±cymi z przepisów niniejszej ustawy. Art. 12. 1. Do kontroli okręgowego Urzędu w celu uzyskania zgody na
rozpowszechnianie przedstawia się: 1) w wypadku tekstów drukowanych - odbitki korektorskie po
złamaniu lub ich odpowiedniki, a za zgod± wła¶ciwego
okręgowego urzędu — maszynopisy nie póĽniej niż: a) na 3 godziny przed przewidzianym w harmonogramie pracy
zakładu poligraficznego terminem rozpoczęcia druku gazety;
informacje przeznaczone do dzienników stanowi±ce serwis
bież±cy udostępnia się sukcesywnie, a ostatnie nie póĽniej
niż na godzinę przed rozpoczęciem druku, b) na 24 godziny przed rozpoczęciem druku tygodnika;
informacje i artykuły stanowi±ce komentarz do bież±cych
wydarzeń udostępnia się sukcesywnie, nie póĽniej jednak niż
na 12 godzinę przed rozpoczęciem druku, c) na 48 godzin przed rozpoczęciem druku czasopisma
ukazuj±cego się w cyklu dłuższym niż tygodnik, a krótszym
niż dwumiesięcznik, d) na 14 dni przed rozpoczęciem druku odno¶nie pozostałych
czasopism, 2) w wypadku widowisk - tekst widowiska oraz przebieg próby
generalnej, a jeżeli widowisko oparte jest na tek¶cie
dzieła, które już uprzednio uzyskało zezwolenie na druk,
publikacje lub wystawienie - przebieg próby generalnej; o
czasie i miejscu próby generalnej zawiadamia się nie póĽniej
niż na 48 godzin przed jej rozpoczęciem, a jeżeli
wystawienie utworu nie jest poprzedzone prób± generaln± — na
48 godzin przed jego wystawieniem, 3) w wypadku widowisk telewizyjnych i audycji radiowych —
scenariusz programu co najmniej na 48 godzin przed
wł±czeniem do repertuaru, a następnie nie póĽniej niż na 24
godziny przed emisj± - nagranie eksploatacyjne, 4) w wypadku dzienników telewizyjnych lub radiowych -
maszynopis informacyjny albo zapis magnetyczny lub filmowy
nie póĽniej niż na 24 godziny przed emisj±; informacje
stanowi±ce serwis bież±cy udostępnia się sukcesywnie, a
ostatnie nie póĽniej niż na 10 minut przed emisj±, a audycje
stanowi±ce komentarz do bież±cych wydarzeń - co najmniej na
6 godzin przed emisj±, 5) w wypadku filmów - kopia robocza, nie póĽniej niż na 48
godzin przed wł±czeniem do programu, 6) w wypadku wystaw - ich ostateczny kształt, nie póĽniej
niż na 24 godziny przed ich otwarciem. 2. Zgłaszaj±cy do kontroli wstępnej publikację lub widowisko
ma obowi±zek równocze¶nie podać organom kontroli miejsce
przekazania mu decyzji, o których mowa w art. 13 ust.  2 i
3. Art. 13. 1. Jeżeli przedstawiona do kontroli publikacja lub widowisko
nie narusza dóbr wymienionych w art. 2, wła¶ciwy okręgowy
urz±d udzieli zgody na ich rozpowszechnianie, a jeżeli dobra
te narusza - wyda decyzję o zakazie rozpowszechniania
publikacji lub widowiska w cało¶ci lub w czę¶ci.

2. Decyzja powinna być wydana i doręczona lub ogłoszona
stronie niezwłocznie, nie póĽniej niż w terminie: 1) 6 godzin - w odniesieniu do informacji rozpowszechnianych
przez radio i telewizję, 2) 12 godzin - w odniesieniu do materiałów o charakterze
informacyjnym rozpowszechnianych w dziennikach i
czasopismach ukazuj±cych się nie rzadziej niż raz na tydzień
oraz 48 godzin - w odniesieniu do pozostałych materiałów,

3) 48 godzin - w odniesieniu do widowiska, 4) 1 miesi±ca - w odniesieniu do druku akcydensowego lub
czasopisma ukazuj±cego się nie rzadziej niż raz na miesi±c, 5) 3 miesięcy - w odniesieniu do pozostałych wydawnictw, 3. Od decyzji okręgowego urzędu lub w razie jej nie wydania
w terminach wskazanych w ust. 2 przysługuje w terminie 7 dni
od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji a w wypadku
niewydania decyzji - od dnia upływu terminu przewidzianego w
ust. 2, odwołanie do Głównego Urzędu. Decyzja Głównego
Urzędu powinna być wydana i doręczona lub ogłoszona stronie
niezwłocznie, nie póĽniej niż w terminie: 1) 3 dni - w odniesieniu do artykułu stanowi±cego komentarz
do bież±cych wydarzeń,

2) 7 dni - w odniesieniu do dziennika lub czasopisma
wydawanego nie rzadziej niż raz na tydzień,

3) 14 dni - w odniesieniu do widowiska, 4) 1 miesi±ca - w odniesieniu do pozostałych wydawnictw. 4. W wypadku nieprzekazania decyzji negatywnej stronie,
która dopełniła warunków przewidzianych w art. 12 ust. 2, w
terminach wskazanych w ust. 3, tre¶ć podlegaj±ca kontroli
może być rozpowszechniona. 5. Wskazana w decyzji podstawa prawna nie może być zmieniana
w toku postępowania przez urz±d, który wydal decyzje. 6. Okręgowe urzędy maj± prawo kontroli sprawdzaj±cej
każdorazowo zgodno¶ć przebiegu widowiska z zaakceptowanym
tekstem i przebiegiem próby generalnej. W razie stwierdzenia
raż±cej niezgodno¶ci mog± zakazać dalszego jego
udostępniania do czasu przywrócenia stanu pierwotnego. Art. 14. 1. Za zgod± autora redaktor gazety lub czasopisma, wydawca
albo organizator widowiska lub wystawy może, a na zadanie
autora jest obowi±zany zaznaczyć w tek¶cie lub w odrębnej
informacji albo w układzie wystawy ingerencje organu
kontroli publikacji i widowisk, z podaniem podstawy prawnej
tej ingerencji wskazanej w decyzji tego organu. 2. W wypadku ¶mierci autora prawa okre¶lone w ust.  1
przechodz± na jego spadkobierców, a w ich braku na wydawcę.


3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje sie w wypadku
zaskarzenia decyzji do Naczelnego Sadu Administracyjnego. Art. 15. 1. Decyzje dotyczace zakazu publikacji i widowisk moga być
zaskarżone do Naczelnego Sadu Administracyjnego na zasadach
i w trybie okre¶lonym w Kodeksie postępowania
administracyjnego, ze zmianami wynikaj±cymi z przepisów
niniejszej ustawy. 2. Skargę na decyzje Głównego Urzędu można wnie¶ć do
Naczelnego S±du Administracyjnego w terminie 7 dni od dnia
jej doręczenia lub ogłoszenia. Główny Urz±d przekazuje
skargę wraz z aktami sprawy do Naczelnego Sadu
Administracyjnego w terminie 7 dni od dnia jej wniesienia. 3. Skargi, o których mowa w ust. 1, s± tymczasowo wolne od
opłat s±dowych; o opłatach tych Naczelny Sad Administracyjny
orzeka w orzeczeniu kończ±cym postępowanie.

4. Naczelny S±d Administracyjny bada zgodno¶ć zaskarżonej
decyzji z tre¶ci± niniejszej ustawy oraz zgodno¶ć z innymi
przepisami prawa w zakresie przewidzianym w Kodeksie
postępowania administracyjnego. 5. W sprawach dotycz±cych widowisk oraz publikacji
przeznaczonych dla dziennika lub tygodnika termin rozprawy w
Naczelnym Sadzie Administracyjnym powinien być wyznaczony
nie póĽniej niż w ci±gu 7 dni, a w pozostałych sprawach -
nie póĽniej niż w ci±gu 14 dni od wpłynięcia skargi do
Naczelnego Sadu Administracyjnego, chyba ze zachodz±
przeszkody formalne. 6. W postępowaniu przed Naczelnym Sadem Administracyjnym
mog± na wniosek skarż±cego brać udział w charakterze stron
także zwi±zki zawodowe, stowarzyszenia wyższej użyteczno¶ci
oraz zarejestrowane stowarzyszenia naukowe i twórcze, które
nie brały udziału w postępowaniu administracyjnym. Art. 16. 1. Okręgowy urz±d może zakazać rozpowszechniania okre¶lonego
numeru czasopisma zagranicznego lub ksi±żki wydanej za
granic±, filmu lub zapisu magnetycznego albo innej
publikacji, jeżeli ich tre¶ć narusza przepisy ustawy. 2. Główny Urz±d może pozbawić debitu na okres od jednego do
pięciu lat czasopismo zagraniczne, w stosunku, do którego co
najmniej trzykrotnie orzeczono zakaz rozpowszechniania;
zarz±dzenie w tej sprawie podlega ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ,,Monitor
Polski''. 3. Biblioteki naukowe oraz biblioteki stowarzyszeń twórczych
i towarzystw naukowych moga sprowadzać i gromadzić w celach
uzasadnionych ich statutow± działalno¶ci± publikacje
zagraniczne, których rozpowszechnianie jest zakazane. 4. Uprawnienie do sprowadzania publikacji zagranicznych
objętych zakazem rozpowszechniania lub pozbawionych debitu
przysługuje instytucjom i osobom, którym jest to potrzebne
dla celów zawodowych lub naukowych. Główny Urz±d może
wyrazić zgodę na sprowadzenie takich publikacji w innym
celu. Art. 17. Kto uchyla sie od obowi±zku poddania publikacji lub
widowiska kontroli okre¶lonej w ustawie albo nie stosuje sie
do zakazów wynikaj±cych z decyzji i zarz±dzeń organów
kontroli publikacji i widowisk, podlega karze grzywny do
5.000 zł. Art. 18.

1. Jeżeli publikacja podlega kontroli na podstawie przepisów
niniejszej ustawy, wydawca może odst±pić od wydania utworu
będ±cego taka publikacja z przyczyn uzasadniaj±cych, zgodnie
z przepisami prawa autorskiego, odst±pienie od umowy w
każdym czasie jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o
zakazie publikacji. 2. Przepis ust. 1 stosuje sie odpowiednio do widowisk. Art. 19. W art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne
(Dz..U. Nr 10, poz. 56) dodaje sie ust. 5 w brzmieniu: "5.
Decyzje dotyczace przepadku utworów i przekazów informacji,
o których mowa w ust. 1, moga być zaskarżone do Naczelnego
Sadu Administracyjnego na zasadach okre¶lonych w Kodeksie
postępowania administracyjnego". Art. 20. 1. Sprawy zastrzeżone do wła¶ciwo¶ci Głównego Urzędu
Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk i jego organów
terenowych w przepisach utrzymanych w mocy w my¶l art. 23
oraz sprawy zastrzeżone do wła¶ciwo¶ci tych organów w
przepisach szczególnych przechodz± odpowiednio do
wła¶ciwo¶ci Głównego Urzędu oraz okręgowych urzędów. 2. Pracownicy dotychczasowego Głównego Urzędu Kontroli
Prasy, Publikacji i Widowisk i jego organów terenowych staj±
się odpowiednio pracownikami Głównego Urzędu oraz okręgowych
urzędów. Art. 21. 1. Do pracowników organów kontroli publikacji i widowisk
stosuje się przepisy w sprawie praw i obowi±zków pracowników
państwowych.

2. Zasady wynagradzania pracowników organów kontroli
publikacji widowisk ustala Rada Państwa.

Art. 22. 1. Postępowanie w sprawach kontroli publikacji i widowisk
wszczęte przed dniem wej¶cia w życie niniejszej ustawy i do
tego dnia nie zakończone toczy się do zakończenia w danej
instancji według przepisów dotychczasowych.

2. Przepisy ustawy dotyczace zaskarżania do Naczelnego Sadu
Administracyjnego decyzji w sprawach kontroli publikacji i
widowisk stosuje się do decyzji wydanych w sprawach, w
których postępowanie w pierwszej instancji wszczęte zostało
po dniu wej¶cia w życie niniejszej ustawy.

Art. 23. Traci moc dekret z dnia 5 lipca 1946 r. o utworzeniu
Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk (Dz.
U. Nr 34, poz. 210, z 1948 r.  Nr 36, poz. 257, z 1952 r. Nr
19, poz. 114 oraz z 1953 r. Nr 49, poz. 239), z wyj±tkiem
przepisów dotycz±cych spraw udzielania zezwoleń na wydawanie
czasopism, jak również rejestracji i kontroli zakładów
poligraficznych, zakładów wytwarzaj±cych piecz±tki, zakładów
wytwarzaj±cych publikacje i ilustracje sposobem
¶wiatłoczułym oraz aparatów do powielania. Art. 24.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 paĽdziernika 1981 r. Warszawa, 31 VII 1981 Edward Duda Sekretarz Rady Państwa Henryk Jabłoński
Przewodnicz±cy Rady Państwa "Dziennik Ustaw" nr 20 z 12 VIII 1981, poz. 99. powrot | email


--