Zawsze mnie zastanawiała zadziwiająca gotowość permisywnych mediów do poruszania kwestii pedofilii.
Jaki był prawdziwy powód, bo w merytoryczność postkomunistycznych mediów dawno przestałem wierzyć ?
Jeżeli przeanalizujemy medialny przekaz, włącznie z reklamami,widać,że media nie są przeciw pedofilii, owszem, udają, że krzywią się na dźwięk tego słowa, ale czyny wskazują na coś innego.
W mediach trwa przecież bezustanny festiwal i promocja seksualizacji wszystkiego, dzieci nie wyłączając, tyle że robi się to innymi środkami.
Pedofilia zaś, jako hasło, służy wyłącznie jako pałka do atakowania Kościoła.
Przypadki molestowania przez księży oczywiście się zdarzały, ale późniejsze badania i wyroki pokazały, że zjawisko miało znacznie węższy zakres niż sugerowały to media.
Tak więc należy uznać ataki na Kościół za sposób odwracania uwagi od realnych intencji i działań mediów w tym zakresie przy pomocy starej jak świat taktyki "łapaj złodzieja".

Jednym z przejawów tej tendencji jest promowanie wychowania seksualnego właśnie w kręgu dzieci i młodzieży.
Oficjalnie, np. wtedy gdy chodzi o Kościół Katolicki, pedofilia jest krytykowana, a przodują w tym media lew-lib.
Mniej oficjalnie, ale całkiem jawnie tę pedofilię, pod innymi nazwami oczywiście, się popiera.
Kwestia językowa okazuje się, tak jak zwykle w przypadku przekrętów lew-lib, bardzo istotna.
Z jakiej strony byśmy np. nie popatrzyli na sprawę wychowania seksualnego, ujawnia się stek bzdur sprzecznych wewnętrznie.

Seksualizacja dzieci, już od przedszkola, poprzez wychowanie seksualne jest dla tych niedouczonych, a zaczadzonych ideologią, ludzi rzeczą oczywistą i uważają oni dzieci, chyba jeszcze za Kinseyem, za istoty seksualne, a więc wymagające stosownego treningu.
Kompletnie ignorują oni takie fakty jak sterowanie seksualnością przez hormony, które są wydzielane tylko w określonych okresach życia.
Wygadując najrozmaitsze brednie ludzie ci nie mają czasu na zastanowienie się nad językiem, jakiego używają ani nad badaniami naukowymi.
Jeśli się bowiem mówi o wychowaniu, to wychowanie oznacza trenowanie pewnych nawyków czy zachowań i interweniowanie, gdy naruszane są pewne zasady.

Ponadto wychowanie nie jest żadnym przedmiotem do nauki, to ciąg pewnych zachowań mających na celu wywarcie wpływu na zachowania dzieci.
Otóż absurdem jest "wychowanie seksualne" gdy dzieci nie podejmują zachowań seksualnych, a wprowadzanie wychowania jako przedmiotu byłoby idiotycznym prowokowaniem, wdrażaniem, biurokratycznym wręcz narzucaniem nie występujących w danym wieku zachowań, czy też usztywnianiem i instytucjonalizowaniem nieprzewidywalnych przecież zachowań dzieci.
Jest odgórnym programowaniem seks-robotów.
Byłoby wręcz wszczepianiem czy wdrukowywaniem im pewnych nawyków nie występujących w stanie naturalnym w tym wieku.
A za coś takiego powinno być pudło.
To jest wręcz szczyt absurdu i bezprawia.

Należałoby przecież ni mniej ni więcej aranżować w ramach takiego wydumanego przedmiotu scenki z zachowań intymnych i tu widzimy kolejny absurd. Zachowania intymne trenowane na forum publicznym?
Widzimy wyraźnie do jakich idiotyzmów ci ludzie są zdolni się posunąć pod wpływem ideologii.
Ale to nas nie powinno dziwić - potrafili przecież w imię ideologii pędzić ludzi do gazu bądź do łagrów, a teraz próbują dobrać się do dzieci.

Seksualizacja dzieci jest także wspierana przez rozmaite lobby - np.projektantów mody czy przemysł zabawkarskie, co widzimy w przypadku lalek Barbie.
A interesy tych lobbies i mediów są wspólne.

Media osiągają kilka celów przy pomocy dyskusji na tematy pedofilii:

- Podtrzymują zainteresowanie sferą erotyczną, zarówno dla celów finansowych, bo erotyka jest jedną z finansowych dźwigni popkultury, jak i ideologicznych, bo wolność seksualna stanowi skuteczny ersatz prawdziwej wolności, której buractwu się odmawia, czego przestraszyli się nawet komuniści i naziści po pierwszym zachłyśnięciu się swobodą seksualną.

- Oskarżając Kościół o skłonności pedofilskie media osiągają kilka celów: