Grupy dyskusyjne   »   pl.rec.rowery   »   fizykoterapia dla rowerzystów

fizykoterapia dla rowerzystów

Data: 2019-10-11 17:00:32
Autor: PeJot
fizykoterapia dla rowerzystów
Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ? Myślałem o czymś corocznym. Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

--
P. Jankisz
"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na œwiecie jest
tylu idiotów" Stanisław Lem

Data: 2019-10-11 13:03:14
Autor: andrzej.ozieblo
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu piątek, 11 października 2019 17:00:27 UTC+2 użytkownik PeJot napisał:
Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ? Myślałem o czymś corocznym. Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Chyba nie ma złotych recept. Moje problemy kolanowe zmniejszyły się, gdy w nieco zimniejsze dni zacząłem jeździć z ociepleniem kolan. Do tego, w pewnym wieku, lepiej unikać mocnych obciążeń, typu ciężkie podjazdy. Trochę ćwiczę kolana robiąc narciarskie półprzysiady, ale to chyba niewiele zmienia. No i codzienny rower, ale bez nadmiernych obciążeń. O właściwej kadencji na pewno wiesz.

Zażywanie kolagenu w różnej postaci ponoć bardziej wspomaga psychikę niż kolana. :)

Data: 2019-10-11 22:28:10
Autor: ąćęłńóśźż
fizykoterapia dla rowerzystów
Bolały mnie jak cholera przy małej nieamortyzowanej ramie.
Odeszło w niepamięć przy ramie... za dużej ;-)
Do tego przedni amor zbawienie wpłynął na nadgarstki.


-- -- -
Do tego, w pewnym wieku, lepiej unikać mocnych obciążeń, typu ciężkie podjazdy.

Data: 2019-10-12 09:04:02
Autor: PeJot
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu 2019-10-11 o 22:03, andrzej.ozieblo@gmail.com pisze:

Chyba nie ma złotych recept. Moje problemy kolanowe zmniejszyły się, gdy w nieco zimniejsze dni zacząłem jeździć z ociepleniem kolan.

Na razie, po odrzuceniu SPD ( o czym pisałem dawno temu ) kolana nie bolą. Dodatkowo od kilku lat po górach chodzę z kijami i to także okazało się dobre. Co do ocieplaczy na kolana to udało mi się kupić trochę sensownych długich spodni kolarskich. I jeszcze przesunąłem temperaturę przy której ubieram *długie* spodnie - kiedyś było to +15, dziś jest +20 stopni, chociaż przy tej temperaturze mięśnie w długich spodniach prawie gotują się.

Do tego, w pewnym wieku, lepiej unikać mocnych obciążeń, typu ciężkie podjazdy.

W ogóle mniej km robię na MTB w terenie niż na szosówce.

O właściwej kadencji na pewno wiesz.

Od dawna używam kaset zaczynających się od 13 a nie od 11 zębów :)

Zażywanie kolagenu w różnej postaci ponoć bardziej wspomaga psychikę niż kolana. :)

Słowo kluczowe *ponoć* :)

A co do fizykoterapii to na kolana podobno dobry jest laser.



--
P. Jankisz
"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na œwiecie jest
tylu idiotów" Stanisław Lem

Data: 2019-10-12 18:38:02
Autor: Piotr Rogoza
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu Sat, 12 Oct 2019 09:04:02 +0200, uzytkownik PeJot napisal:

Zażywanie kolagenu w różnej postaci ponoć bardziej wspomaga psychikę
niż kolana. :)

Słowo kluczowe *ponoć* :)

A co do fizykoterapii to na kolana podobno dobry jest laser.
https://youtu.be/p7IQ_k98Hn4?t=189
oraz to:
https://www.youtube.com/watch?v=viTH56CTaCA





--
piecia aka dracorp
pisz na: imie.r.public at gmail dot com

Data: 2019-10-15 15:41:49
Autor: coaster
fizykoterapia dla rowerzystĂłw
andrzej.ozieblo@gmail.com wrote:
[...]  Zażywanie kolagenu w różnej postaci ponoć bardziej wspomaga psychikę
niż kolana. :)

Kiedys, jak bylem z moim starszym juz wtedy psiakiem u wybitnego weterynarza - specjalisty od stawow itp., spytałem o dobroczynny skutek podawannia kolagenu w roznych postaciach. Uswiadomil mnie wtedy, ze aby to rzeczywiscie mialo odniesc znaczacy skutek, musialyby to byc jakies ogromne ilosci... ;)
--

PoZdR


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


"Don't try any other colors, red's the only one that works."


- Sheldon Brown, 1944-2008


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Data: 2019-10-15 16:10:17
Autor: ąćęłńóśźż
fizykoterapia dla rowerzystów
Znajomy trener (robił doktorat na AWF) podobnie wyrażał się o specyfikach z aptek, natomiast polecał jedzenie dużych ilości chrząstek "dla odbudowania torebek maziowych" czy czegoś tam.
Czyli szoruj po kurczaka lub inne kości i jedz chrząstek, ile wlezie i w przełyku w poprzek nie stanie.


-- -- -
aby to rzeczywiscie mialo odniesc znaczacy skutek, musialyby to byc jakies ogromne ilosci.

Data: 2019-10-15 11:49:09
Autor: Olivander
fizykoterapia dla rowerzystów

polecał jedzenie dużych ilości chrząstek "dla odbudowania torebek maziowych" czy czegoś tam.

uszy (chrząstka spręźysta) są przysmakiem wielu nacji

Kolagen to białko. Białko zjedzone - ulega strawieniu (źle się trawi), tj. pocięciu na pojedyncze aminokwasy. A wielocukry maziówki - na monocukry. Tylko aminokwasy, monocukry itp cegiełki mogą się wchlonąć. Niepocięte resztki trafiają do odbytnicy. Czy ze składników powstanie rodzimy kolagen, czy inne białka nie zależy od reklamy.

Żeby kolagen z reklam miał zadziałać, trzeba by go podać dożylnie. Tylko ludzki by się (chyba) przyjął, bez szoku anafilaktycznrgo.

Reklamy wciskają też kremy kolagenowe na zmarszczki. Ale to nie tego białka trzeba marszczącej się, starej gębie. Nie kolagenu, tylko elastyny. Wniosek: więcej biologii, mniej katehezy.

Data: 2019-10-15 12:05:38
Autor: WS
fizykoterapia dla rowerzystów
On Tuesday, October 15, 2019 at 8:49:12 PM UTC+2, Olivander wrote:

Wniosek: więcej biologii, mniej katehezy.

& dostep do slownikow dla wszystkich!

Data: 2019-10-16 03:06:15
Autor: Olivander
fizykoterapia dla rowerzystów
On Tuesday, October 15, 2019 at 9:05:41 PM UTC+2, WS wrote:
On Tuesday, October 15, 2019 at 8:49:12 PM UTC+2, Olivander wrote:

> Wniosek: więcej biologii, mniej katehezy.

& dostep do slownikow dla wszystkich!

:-) me\sorry rzadko używam słowa ????????, widać za rzadko
a na telefonie pisze jeszcze rzadziej
(a "dobra ściema to pół dniówki")

Data: 2019-10-14 09:50:12
Autor: Jan Cytawa
fizykoterapia dla rowerzystów
PeJot pisze:


Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

poczuwan sie.

Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po
odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Nie rozumiem. Chcesz sobie zafundowac klopoty z kolanami??? Idz na
kolanach na pielgrzymke :)

Jan Cytawa

Data: 2019-10-14 16:47:44
Autor: PeJot
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu 2019-10-14 o 09:50, Jan Cytawa pisze:

Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

poczuwan sie.

Mało nas :(

Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po
odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Nie rozumiem. Chcesz sobie zafundowac klopoty z kolanami??? Idz na
kolanach na pielgrzymke :)

Nie. chcę sobie zafundować fizykoterapię na poprawę stanu kolan. Po sezonie.  Na przykład magnetronik albo inny laser. O ile to ma sens.

--
P. Jankisz
"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na œwiecie jest
tylu idiotów" Stanisław Lem

Data: 2019-10-14 14:08:04
Autor: Olivander
fizykoterapia dla rowerzystów
Po sezonie
khem, to jakoś tak na przełomie czerwca i lipca, gdy jest za ciepło na rower?

p,anmsp

Data: 2019-10-15 13:38:59
Autor: Rowerex
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu piątek, 11 października 2019 17:00:27 UTC+2 użytkownik PeJot napisał:
Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ?

Mróz i zimno - lekarstwo na wszystko. Jak mam problem z zatokami lub mam katar to spaceruję w czasie mrozu (najlepiej przy -5 do -10 stopni), jak boli coś w stawach, ścięgnach czy kręgosłupie, to jazda rowerem w czasie mrozu, nawet do przesady. Ale..., zapewne nie każdemu to pasuje.

Myślałem o czymś corocznym. Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Moje prywatne zdanie oparte na prywatnym doświadczeniu jest takie, że wszelkie dolegliwości ustępujące po "odstawieniu" czegoś nie są jeszcze dowodem na to, że to coś jest złe, bo równie dobrze może być to dowód na to, że to coś jest dobre lub obojętne, ale jest niewłaściwie wykorzystywane, czyli np. źle ustawione.

Niedawno jeżdżąc rowerem nabawiłem się narastających problemów ze stawami biodrowymi (biodrowymi, nie kolanowymi!), a eksperymenty z ostatniego tygodnia wykazały, że to z powodu "pobłądzenia" z ustawieniami siodełka w ostatnich latach. O ile z wysokością siodełka szedłem w dobrą stronę (nieco w tym roku przesadzając), to z przesunięciem przód-tył (a właściwie w przód) zabrnąłem ślepą uliczkę, robiąc sobie co raz większą krzywdę...

Pozdr-
-Rowerex

Data: 2019-10-16 06:19:47
Autor: PeJot
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu 2019-10-15 o 22:38, Rowerex pisze:

Moje prywatne zdanie oparte na prywatnym doświadczeniu jest takie, że wszelkie
dolegliwości ustępujące po "odstawieniu" czegoś nie są jeszcze dowodem na to,
że to coś jest złe, bo równie dobrze może być to dowód na to, że to coś jest
dobre lub obojętne, ale jest niewłaściwie wykorzystywane, czyli np. źle
ustawione.

I ja tak uważam. Regulowałem położenie bloków we wszystkich możliwych kierunkach, łącznie z przedłużaniem otworów w podeszwie. Na określonych ustawieniach jeździłem przynajmniej parę miesięcy, do pół roku. Ale to nie pomagało, kolana bolały, a dodatkowo pojawiała się "gorąca stopa". Skoro jednak jest tyle możliwości regulacji, łatwo o błędne ustawienie.


--
P. Jankisz
"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na œwiecie jest
tylu idiotów" Stanisław Lem

Data: 2019-10-15 15:35:05
Autor: coaster
fizykoterapia dla rowerzystĂłw
PeJot wrote:
Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)

Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ? Myślałem o czymś corocznym. _Na_razie_nie_mam_kłopotów_z_kolanami_ ( efekt uboczny po odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.


Nie zepsulo sie - nie naprawiaj! ;)

--

PoZdR


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


"Don't try any other colors, red's the only one that works."


- Sheldon Brown, 1944-2008


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Data: 2019-10-19 05:26:57
Autor: zbrochaty
fizykoterapia dla rowerzystów
Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)
Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ? Myślałem o czymś corocznym. Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Przede wszystkim odpusc troche rower i zabierz sie za inne sporty. Sporty takie jak tylko rower lub tylko bieganie sa zbyt jednostronne, trzeba ruszac sie wszechstronnie. Ponizej podklejam wywiad z ortopeda z Caroliny.
Z.


____________________________________________________
Dr Adrian Rymarczyk jest ortopedą traumatologiem. Operuje w Carolina Medical Center i jest właścicielem Centrum Medycznego ,,Achilles". Ma na koncie wiele pionierskich operacji ortopedycznych. Był lekarzem reprezentacji Polski tenisa ziemnego oraz opiekunem medycznym wielu sportowych reprezentantów Polski i medalistów olimpijskich
____________________________________________________

Zapalenia i zwyrodnienia stawów, choroby reumatyczne. Cierpimy, bo źle siedzimy, źle chodzimy, uprawiamy niewłaściwe sporty
Ewa Pągowska, 19.10.2019

Wszelkie problemy ze stawami powinny nas skłonić do wizyty u reumatologa. Po pierwsze, ból stawów, który mija, gdy się ruszamy, a nasila się, gdy odpoczywamy. Po drugie, sztywność poranna, która ustępuje mniej więcej około godziny po wstaniu z łóżka. I po trzecie, choroba zwyrodnieniowa. Rozmowa z dr. Adrianem Rymarczykiem, ortopedą traumatologiem.

Gdy chodziłam na różne zajęcia sportowe, zaskakiwało mnie, jak wiele osób, w tym młodych kobiet, musiało modyfikować ćwiczenia czy rezygnować z nich, bo instruktor mówił, że są niebezpieczne dla osób, które mają kłopoty z kolanami. To tak powszechny problem?

To jest plaga.

Co jest jej przyczyną?

Staw kolanowy jest wyjątkowo skomplikowany i podatny na urazy. Poza tym przyczyną problemów z kolanami są wady wrodzone i rozwojowe, choroby reumatyczne i przeciążenia oraz zwyrodnienia. To wszystko jest źródłem problemów także z innymi stawami. Myślę więc, że najlepiej, jeśli porozmawiamy od razu o stawach kończyn dolnych, czyli biodrowym i skokowym, bo od tego, w jakim stanie są jedne, zależy stan drugich.

Zacznijmy od wad wrodzonych i rozwojowych.

Częstą wadą jest dysplazja stawów biodrowych, czyli ich niedorozwój. Na szczęście dzięki wprowadzeniu w latach 90. powszechnych badań USG bioderek u dzieci w pierwszych tygodniach po urodzeniu dziś możemy szybciej interweniować i tę wadę skutecznie leczyć. Problem, który kiedyś przyjmował rozmiary wielkiego pożaru, zmniejszył się do tlącego się ogieńka.

Ale tylko w grupie wiekowej, która była objęta tymi badaniami.

To prawda. U osób po czterdziestce, u których dysplazja była zdiagnozowana zbyt późno, problemy z biodrami nadal są powszechne i mogą przyspieszyć zmiany zwyrodnieniowe. Natomiast jeśli chodzi o wady rozwojowe, u kobiet częste są koślawe kolana.

Takie, które schodzą się do środka?

Tak. Do tego często dochodzą koślawe pięty i płaskostopie. Plagą jest niekorygowanie tych wad u dzieci, bo wciąż popularny jest pogląd, że te wady same się korygują.. Może tak było kiedyś, ale nie teraz. Dzisiaj dzieci nie chodzą boso po trawie, nierównych podłożach, tylko po płaskiej powierzchni, są mniej aktywne i częściej mają nadwagę, która pogłębia problem. Dlatego uważam, że te wady trzeba korygować - należy kupić dziecku specjalne buty, które mają szerszą podeszwę i są usztywnione wokół pięty. Do tego konieczna jest specjalna wkładka.

A co ma zrobić dorosła kobieta, u której tych wad nie skorygowano w dzieciństwie?

Jeśli ma ich świadomość albo widzi, że np. jej kolana czy pięty schodzą się do środka, niech nie czeka, aż zacznie mieć z tego powodu jakieś dolegliwości, tylko jak najszybciej wybierze się do ortopedy chociażby po wkładki korekcyjne.

Kolejną przyczyną problemów ze stawami są choroby reumatyczne. Dotykają one także młode osoby, nawet te przed trzydziestką, ale często są zbyt późno diagnozowane. Chory długo uważa, że stawy go bolą, bo je przeciążył, więc zwykle najpierw idzie do rehabilitanta, który tygodniami próbuje go ratować masażami i ćwiczeniami, a gdy stwierdza, że sobie nie radzi, odsyła do ortopedy.

Ten też nie od razu musi się zorientować, radzi zmienić rodzaj terapii i zleca szereg badań, które pokażą reumatyczną genezę problemu. W tym czasie często chory zauważa, że coś tu nie gra, bo np. słyszy od znajomych, że jak się przeciążą, to wystarczy, że odpoczną, i przestaje ich boleć. A on po odpoczynku czuje się gorzej.

Co powinno nas skłonić do wizyty u reumatologa?

Właśnie to, że ból stawów mija, gdy się ruszamy, a nasila się, gdy odpoczywamy, np. w nocy. Drugim objawem jest sztywność poranna, która ustępuje zwykle mniej więcej około godziny po wstaniu z łóżka. Trzecim - obrzęk stawów, który pojawia się bez wyraźnej przyczyny: ani nie doszło do urazu, ani się nie przeciążyliśmy. Już pojawienie się jednego z tych objawów powinno nas skłonić do wizyty u reumatologa. Trzecia grupa przyczyn problemów ze stawami to choroba zwyrodnieniowa i przeciążenia. Ta pierwsza dotyczy głównie osób po 60. r.ż., zwłaszcza tych, które są obciążone genetycznie lub w młodości przeszły urazy stawów, których nie wyleczyły.. Chociaż nieaktywny tryb życia, nieskorygowane wady postawy i nadwaga mogą przyspieszyć jej rozwój. Natomiast przeciążenia są wynikiem długotrwałego wysiłku, który wcale nie musi być związany z aktywnością fizyczną. Do przeciążenia stawu kolanowego mogę doprowadzić, siedząc przez wiele godzin przy biurku w takiej pozycji jak teraz.

Nogi ma pan zgięte w stawach biodrowych i kolanowych pod kątem prostym - co w tym coś złego?

Stawy tego nienawidzą. Przede wszystkim długie siedzenie w takiej pozycji jest fatalne dla rzepki - może doprowadzić do zespołu bocznego jej przyparcia i w dalszej perspektywie do degradacji chrząstki w stawie rzepkowo-udowym.

W jaki sposób?

Panie, które ważą trochę więcej, nie biegały w młodości, wcześniej czy później zaczną mieć problemy. Bieganie to jest wysokie C, naprawdę duży wysiłek dla organizmu

Radzę pacjentkom kupić odważniki na kostki i zobaczyć, jak się z nimi biega. Dopiero to pokazuje, jak stawy są przeciążone, i mobilizuje do zrzucenia wagi
Najpierw musi pani zrozumieć, jak wygląda prawidłowy tor ruchu rzepki. Kiedy noga jest wyprostowana w kolanie, kąt zgięcia wynosi 0. Gdy teraz zacznie pani zginać nogę, ten kąt będzie się zwiększał i gdy wyniesie 30 stopni, rzepka znajdzie się idealnie w centrum. Jeśli będzie pani kontynuować zginanie, rzepka będzie dalej przesuwać się do góry i dodatkowo na bok - na zewnątrz. Mięśnie zewnętrzne uda będą się skracać, a wewnętrzne rozciągać. I to jest prawidłowe. Ale jeśli całymi dniami będzie pani siedzieć z nogami mocno zgiętymi w kolanach, to przesunięcie rzepki na bok się utrwali, bo te zewnętrzne wciąż przykurczone mięśnie będą ją ściągać na zewnątrz. W rezultacie rzepka przestanie wracać do centrum. Podczas zginania i prostowania nogi w kolanie będzie zawsze mniej lub bardziej przesunięta na bok. Zacznie ocierać się nieprawidłowo o powierzchnię stawu i niszczyć chrząstkę.

Proszę położyć stopy na podnóżku, który jest nachylony do podłoża pod kątem około 30 stopni - tak by nogi w kolanach były lekko ugięte. Taka pozycja jest dla nich najbardziej komfortowa, bo maksymalny wyprost też nie jest korzystny - z przodu kolano się zakleszcza, a z tyłu ścięgna się napinają i zaczynają boleć. Podnóżek jest dobry także dla stawów skokowych i ścięgna Achillesa, które łączy kość pięty z mięśniami łydki. Ono wtedy odpoczywa. Tak samo jak wtedy, gdy chodzimy w butach biegowych - w nich pięta jest mniej więcej centymetr wyżej niż palce. Natomiast kiedy staw skokowy jest zgięty pod kątem prostym, mięśnie łydki są napięte, a to prowadzi do ich zmęczenia. Są potem bardziej podatne na urazy. Ważne jest też, by siedząc przy biurku, nie pochylać się, bo wtedy zgięcie w stawie biodrowym jest zbyt duże. Ale też nie odchylajmy się w taki sposób, by plecy tworzyły literę C. Zapobiegniemy temu, przesuwając pośladki do tyłu i wkładając półwałek między plecy na wysokości odcinka lędźwiowego kręgosłupa a oparcie fotela.

Ale wtedy górna część pleców nie jest podparta.

I nie musi być. Dlatego uważam, że nie ma konieczności kupowania superwyprofilowanych foteli do pracy przy biurku za kilka tysięcy złotych. Wystarczą zwykłe za kilkaset złotych. Tak samo jak nie trzeba kupować biurka o regulowanej wysokości blatu. Wystarczy dostosować wysokość siedziska fotela. Siedzenie w pozycji komfortowej dla stawów zmniejsza też ryzyko późniejszego urazu. Ścięgna i mięśnie są rozluźnione, więc mniej na niego podatne. A proszę sobie wyobrazić, co by było, gdyby pani wstała po ośmiu godzinach siedzenia z napiętymi czy przykurczonymi mięśniami lub ścięgnami i poszła biegać czy grać w tenisa. Łatwo o naderwanie. Problem urazów, zwłaszcza stawów kolanowych, często dotyczy też ludzi, którzy w wieku 30-40 lat dochodzą do wniosku, że powinni wreszcie zacząć uprawiać sport.

Chyba dobrze, że w końcu do takiego wniosku dochodzą?

Oczywiście, tyle że zwykle źle się zabierają do uprawiania sportu. Np. kobieta, która przez ostatnie kilkanaście lat nie ćwiczyła, słyszy, że koleżanki zapisały się na crossfit, więc postanawia do nich dołączyć.. Wpada w ręce 26-letniego instruktora, który ma kilkumiesięczne doświadczenie zawodowe i każe jej robić to samo, co osobom trenującym od lat. Grupy liczą po 20 osób. Jeden trener nie jest w stanie mieć nad wszystkim kontroli. Zdąży tylko rzucić okiem na jedną, dwie osoby. Nie zawsze jest w stanie dostrzec, że ktoś za bardzo się pochyla czy ma źle ustawione stopy. Jeśli oderwana od biurka osoba zacznie skakać ze skrzyni na skrzynię, robić pompki czy przysiady, na dodatek niepoprawnie, to szybko trafi do gabinetu ortopedy. Jeśli ktoś ma czterdziestkę i ostatnie jego skoki były na skakance w dzieciństwie, niech nie zabiera się do zeskoków z metrowej skrzyni.

To co ta kobieta może zrobić?

Zacząć od chodzenia, jazdy na rowerze i pływania. Żadnych siłowni, fitnessu czy biegania! Dopiero po kilku tygodniach takiej aktywności, kiedy już wzmocni mięśnie i poprawi kondycję, może zmienić dyscyplinę. Pod warunkiem że nie zaobserwuje żadnych problemów.

Pływanie i jazda na rowerze też nie są podobno takie bezpieczne, jak się powszechnie uważa. Rzeczywiście, jeśli ktoś już wie, że ma problemy ze stawami, to musi dobrać odpowiedni styl pływania i odpowiedni rower. Dla kolan i bioder najlepszy jest kraul i styl grzbietowy. Dla osób z niestabilnością stawu skokowego lepsza jest jednak żabka. Jeśli chodzi o jazdę na rowerze, to ochronimy stawy kolanowe i biodrowe, ustawiając siodełko odpowiednio wysoko, żeby móc podczas jazdy prostować nogi w kolanach. Pamiętajmy też, że zbyt duże pochylenie nad kierownicą obciąża stawy biodrowe, a zbyt małe - kręgosłup. Dlatego najlepsze jest nachylenie pod kątem 30 stopni - takie, jakie mogą zapewnić rowery crossowe. Przerzutki powinny być i z przodu, i z tyłu. Tylko używajmy ich mądrze, bo jak ktoś jedzie pod górę na dużej tarczy z przodu, tzw. trójce, to niech się nie dziwi, że go bolą kolana.

I to wszystko ma wiedzieć amatorka, która od lat nie uprawiała żadnego sportu?

Dlatego najlepiej by było, gdyby zaczęła od wizyty u ortopedy lub rehabilitanta. Takiego z zacięciem sportowym, który zrozumie człowieka chcącego prowadzić aktywny tryb życia, ale też nie oszołoma, który będzie chciał zrobić ze swojego pacjenta wyczynowego sportowca.

Może najpierw powinno się wykonać jakieś badania - rentgen czy USG?

To nie zawsze jest konieczne. Dopiero kiedy lekarz widzi problemy, np. że pacjentka koślawi kolana, ma jedno biodro wyżej, źle stawia jedną stopę - zleca badania. Potem można dobrać zabiegi, wysyłać pacjentkę do fizjoterapeuty na ćwiczenia, które pomogą np. skorygować wadę postawy, a na koniec oddać pod opiekę trenera, który ułoży plan treningowy z uwzględnieniem tego, co kobieta może robić, a co jest dla niej niebezpieczne.

I jeszcze trener personalny... Kogo na to wszystko stać?

Moment, moment! Czy ja twierdzę, że trzeba iść do niego 50 razy? Nie. Czasem wystarczą dwa-trzy spotkania. Należy tylko wybrać doświadczonego trenera, koniecznie ogólnorozwojowego, a nie takiego, który specjalizuje się w jednej dziedzinie. On pokaże kilka ćwiczeń, sprawdzi, czy kobieta dobrze je wykonuje, i wyśle ją do domu, by sama ćwiczyła przez kilka tygodni. Podczas kolejnego spotkania sprawdzi, co się zmieniło, i oceni, czy jego klientka jest gotowa, by np. grać w tenisa czy jeździć na nartach. Pamiętajmy, że każdy sport wymaga trochę innego przygotowania. Czasem spotykam osoby, które uważają, że jak biegają w maratonach, to już mogą wszystko. A to nieprawda. Bo jeśli ktoś nie ma dobrego czucia głębokiego [zmysł orientacji ułożenia części własnego ciała], nie jest w stanie zrobić ćwiczeń na jednej nodze i na nartach grozi mu uraz. Zwłaszcza jeśli wybierze mocno taliowane narty carvingowe.

Powiedzmy, że już się odpowiednio przygotowałam do ćwiczeń. Na co teraz powinnam uważać, żeby nie nabawić się kontuzji, np. kolana?

Nie rezygnujmy z rozgrzewki. Powinna składać się z truchtu, przekładanki, ćwiczeń stabilizujących, które można wykonywać na tzw. beretach rehabilitacyjnych. I uwaga! Nie chodzi o to, żeby za wszelką cenę się na nich utrzymać, tylko żeby się nie gibać na wszystkie strony. Te ćwiczenia są bardzo ważne, bo poprawiają czucie głębokie. Tuż po rozgrzewce można zrobić dynamiczne rozciąganie [szybkie naciągnięcie mięśnia i powrót do jego naturalnej długości], ale nie statyczne, bo wykonywanie go na tym etapie naraża nas na mikrourazy. Rozciąganie statyczne zostawiamy na koniec treningu. Popularnym błędem jest też zła technika robienia przysiadów.

Chodzi o to, że podczas wykonywania przysiadu kolana nie powinny schodzić się do środka ani przekraczać linii stóp?

Tak. Poza tym niepotrzebnie schodzimy zbyt nisko, co grozi pęknięciem łąkotki. Należy się zatrzymać w momencie, gdy nogi w kolanach są zgięte pod kątem prostym. Błędem jest też ograniczanie się do jednej dyscypliny sportu, zwłaszcza takiej, która rozwija niewiele grup mięśni. Takim jednostronnym sportem jest np. bieganie czy jazda na rowerze. Jeśli chcemy zmniejszyć ryzyko urazu, powinniśmy uzupełnić treningi o ćwiczenia, które będą angażować inne grupy mięśni. I jeszcze jedno! Stawy bardzo lubią częsty, umiarkowany ruch, a są osoby, które wprawdzie uprawiają sport np. trzy razy w tygodniu, ale poza tym całe dnie spędzają w pozycji siedzącej. Ja wciąż toczę o to spory w gabinecie - kiedy zachęcam, żeby zamiast windy wybierać schody, słyszę: ,,Ale ja mam biuro na wysokim piętrze", a za chwilę okazuje się, że chodzi o trzecie piętro. Gdy mówię, żeby zamiast do samochodu wsiąść na rower, pacjenci protestują: ,,Ale ja się spocę".

Ja akurat nie jeżdżę rowerem, bo się boję ruchu na ulicach.

Proszę pani! W Warszawie są ścieżki rowerowe. A wie pani, kogo ja najczęściej na nich widzę? Ludzi na elektrycznych hulajnogach! Kolejnym błędem jest lekceważenie bólu. Ile ja takich tekstów słyszałem: ,,No boli mnie kolano, boli, ale kogo dziś nic nie boli?" albo ,,Blokuje mi się kolano, ale jak sobie w nie strzelę, to mi się odblokuje!".

Ale chyba nie słyszy pan tego od kobiet.

To prawda, częściej mówią tak mężczyźni, chociaż kobiety też czasem grają twardzielki. A jeśli już szukają pomocy, to raczej u rehabilitanta niż u ortopedy.. Nie twierdzę, że to zawsze jest błąd. Czasem to wystarczy, ale zdarza się, że tygodniami chodzą na ćwiczenia, masaże i nie widać rezultatów. Gdyby najpierw przyszły do ortopedy, to może szybciej wróciłyby do zdrowia, bo lekarz zleciłby im badania, które pozwoliłyby dobrać odpowiednią terapię. Nieleczone i źle leczone urazy przyspieszają proces zwyrodnieniowy stawów. Natomiast po powrocie do zdrowia trzeba koniecznie dowiedzieć się, jakich ćwiczeń unikać. Często słyszę od pacjentów: ,,Lekarz powiedział, że teraz to już mogę robić wszystko", a ja się zastanawiam, co ten lekarz miał na myśli, mówiąc ,,wszystko". Czy jak pacjentka miała zszytą łąkotkę i przeszła rehabilitację, to naprawdę może robić głębokie przysiady ze sztangą?
Czy nie ryzykuje, że ta łąkotka pęknie? Lepiej więc poprośmy specjalistę, który nas leczył, by dokładnie powiedział, co nam wolno, a czego nie.

Czy są suplementy diety, które warto zażywać, by wspomóc stawy, np. odżywić chrząstkę?

Jeśli przeanalizujemy wiarygodne badania naukowe, to zobaczymy, że ten korzystny wpływ suplementów na chrząstkę nie jest większy niż korzystny wpływ zbilansowanej diety. Zamiast więc wydawać na nie pieniądze, lepiej zacząć się dobrze odżywiać. Natomiast na pewno warto przyjmować witaminę C, zwłaszcza przed treningiem. Jest ona jednym ze składników chrząstki i zwalcza wolne rodniki. O kości pomaga zadbać witamina D3. Trzeba ją przyjmować od jesieni do wiosny. Ważne są też magnez i potas, bo uprawiając sport, tracimy je z potem. Ich brak może wywoływać niekontrolowane skurcze mięśni i co za tym idzie, zwiększać ryzyko urazu.

A czy może pan dać nadzieję osobom, u których już zaczął się proces zwyrodnienia stawów i słyszą głównie o tym, z jakich aktywności muszą zrezygnować? Może jeśli o siebie zadbają, będą wykonywać odpowiednie ćwiczenia, wzmocnią mięśnie, pójdą na zabieg, to wiele dyscyplin sportu znów stanie się dla nich dostępnych?

Ja wiem, że teraz często się powtarza, zwłaszcza w mediach, że każdy może wszystko. Najlepszym przykładem jest bieganie. Dziś każdy chce to robić. A najlepiej od razu wystartować w maratonie czy triatlonie. Wciąż słyszę: cała Polska biega! A ja uważam, że nie powinna. To jest sport dla sprawnych osób, które mają zdrowe stawy i prawidłową masę ciała! Najpierw trzeba schudnąć i się przygotować, uprawiając mniej wymagający sport, a potem dopasować do siebie dystans. Ja np. biegam maksymalnie 5 km, po trawie, w butach z dobrą amortyzacją. Wiem, że dłuższy dystans byłby dla mnie niekorzystny. Tak samo jak w skałkach wspinam się maksymalnie po drogach oznaczonych czwórką. Przy moim wzroście i budowie ciała to jest optymalny wybór. Ze względu na kręgosłup nie uprawiam windsurfingu. Ale za to mogę chodzić po górach i jeździć na nartach.

Moim obowiązkiem jako lekarza jest pomóc pacjentowi znaleźć takie dyscypliny sportu i tak się do nich przygotować, by to było dla niego bezpieczne. Zaproponować np. ping-pong zamiast tenisa - i tu, i tu mamy odbijanie piłki rakietką. Ale jeśli ktoś się upiera przy tenisie, to oczywiście jako wolny człowiek ma prawo dokonać takiego wyboru, ale ja muszę mu wytłumaczyć, jakie przeszkody prawdopodobnie spotka na swojej drodze i co może przyspieszyć konieczność wykonania operacji.

Miałam nadzieję, że zakończymy ten wywiad bardziej optymistycznie.
Chce pani kończyć, a pominęła pani jeden ważny temat.

Tak? A co pominęłam?

Chodzenie na wysokich obcasach. Rozumiem, że to temat tabu?

Skądże! Porozmawiajmy o tym. Chodzenie całymi dniami na szpilkach grozi poprzecznym płaskostopiem i haluksami. Poza tym w tej pozycji mięśnie łydki są cały czas skrócone, więc kiedy w końcu kobieta wieczorem zmieni te buty na adidasy i pójdzie pobiegać, to będzie bardziej narażona na naderwanie mięśni i ścięgna Achillesa.
Wzrośnie też ryzyko skręcenia stawu skokowego. A już wyjątkowo niekorzystne jest chodzenie w szpilkach z ugiętymi kolanami. Jeśli kobieta chce nosić szpilki, musi nauczyć się w nich chodzić. Poza tym niech szuka okazji, by jak najczęściej te buty zdejmować. Niech siedzi boso przy biurku, a szpilki wkłada wtedy, gdy np. idzie na spotkanie. Jeśli będzie ich używać tylko po to, by przejść do innej sali, to wtedy żaden sposób chodzenia jej nie zaszkodzi. Może iść na tych szpilkach nawet bokiem.

Data: 2019-10-19 06:42:19
Autor: Rowerex
fizykoterapia dla rowerzystów
W dniu sobota, 19 października 2019 14:27:00 UTC+2 użytkownik zbrochaty napisał:
> Czołem. Pytanie do młodzieży 50+ :)
> Jaka fizykoterapia np. na kolana byłaby dobra po sezonie ? Myślałem o > czymś corocznym. Na razie nie mam kłopotów z kolanami ( efekt uboczny po > odstawieniu SPD ), ale może by coś sobie zafundować.

Ponizej podklejam wywiad z ortopeda z Caroliny.

Chodzić nie warto i leżeć nie warto,
Jedno co warto, to upić się warto!

;-)

Pozdr-
-Rowerex

fizykoterapia dla rowerzystów

Nowy film z video.banzaj.pl więcej »
Redmi 9A - recenzja budżetowego smartfona