Oba widziałem wiele lat temu w naszej TVP, oba produkcji najprawdopodobniej ZSRR albo czechosłowackiej (w ostateczności węgierskiej). Poniżej opisuję tyle, ile z nich pamiętam:

1. Para głównych bohaterów to małżeństwo w średnim albo starszym wieku. Mąż trzyma w mieszkaniu kota, na którego punkcie ma lekką obsesję - poświęca mu praktycznie całą uwagę, futrzak jest dla niego ważniejszy od żony. Pewnego dnia małżonka, nie mogąc już tego dłużej znieść, zabija zwierzaka. Kiedy mąż się o tym dowiaduje, informuje ją, że od tego momentu już nigdy się do niej nie odezwie i rzeczywiście dotrzymuje słowa - od tej pory komunikuje się z nią już tylko za pomocą kartki i długopisu.

2. Film na kształt "Lotu nad kukułczym gniazdem", tylko że w wersji żeńskiej. Główna bohaterka - młoda kobieta - trafia na żeński oddział szpitala psychiatrycznego albo jakiegoś zakładu dla upośledzonych umysłowo. Początku nie pamiętam, ale w przeciwieństwie do bohatera "Lotu..." zostaje tam umieszczona raczej zupełnie bez powodu (jest zdrowa, nie symuluje żadnej choroby) i wbrew swojej woli (od początku próbuje się stamtąd wydostać), wszystko wygląda na jakieś wielkie nieporozumienie albo celowy spisek przeciwko niej. Oczywiście w myśl zasady, że z wariatami się nie dyskutuje, jej protesty są ignorowane. W czasie jednej z rozmów ktoś (lekarka? oddziałowa?) mówi jej wręcz coś takiego: "Nie jesteś wariatką? To my ją z ciebie zrobimy.". Wydaje mi się, że bohaterka w końcu się poddaje i godzi się ze swoim losem. Chodzą mi po głowie jeszcze takie fakty/urywki z filmu:

- wspomniana wcześniej lekarka czy też oddziałowa zdradza jakieś niezdrowe
skłonności - w jednej ze scen (nie śmiejcie się, nie zmyślam tego!) wącha majtki głównej bohaterki

- w innej scenie główna bohaterka z jakiej okazji (być może swoich urodzin) częstuje wszystkie koleżanki jakimiś słodyczami (chyba czekoladkami). Na oddziale obowiązywała pewna hierarchia: jedna z pacjentek (tych rzeczywiście chorych) była przywódczynią grupy. Częstując ją, bohaterka mówi do niej coś takiego: "ty tutaj rządzisz, więc weź dwie".

- któregoś dnia dziewczyny urządzają sobie chyba jakieś zawody sportowe i biegają po bieżni wokół budynku szpitala

Wszelkie wskazówki mile widziane.

W dniu 13.12.2015 o 23:38, Piotrek pisze:

2. Film na kształt "Lotu nad kukułczym gniazdem", tylko że w wersji
żeńskiej. Główna bohaterka - młoda kobieta - trafia na żeński oddział
szpitala psychiatrycznego albo jakiegoś zakładu dla upośledzonych
umysłowo. Początku nie pamiętam, ale w przeciwieństwie do bohatera
"Lotu..." zostaje tam umieszczona raczej zupełnie bez powodu (jest
zdrowa, nie symuluje żadnej choroby) i wbrew swojej woli (od początku
próbuje się stamtąd wydostać), wszystko wygląda na jakieś wielkie
nieporozumienie albo celowy spisek przeciwko niej. Oczywiście w myśl
zasady, że z wariatami się nie dyskutuje, jej protesty są ignorowane.
W czasie jednej z rozmów ktoś (lekarka? oddziałowa?) mówi jej wręcz
coś takiego: "Nie jesteś wariatką? To my ją z ciebie zrobimy.".
Wydaje mi się, że bohaterka w końcu się poddaje i godzi się ze swoim
losem. Chodzą mi po głowie jeszcze takie fakty/urywki z filmu:

- wspomniana wcześniej lekarka czy też oddziałowa zdradza jakieś
niezdrowe skłonności - w jednej ze scen (nie śmiejcie się, nie
zmyślam tego!) wącha majtki głównej bohaterki

- w innej scenie główna bohaterka z jakiej okazji (być może swoich
urodzin) częstuje wszystkie koleżanki jakimiś słodyczami (chyba
czekoladkami). Na oddziale obowiązywała pewna hierarchia: jedna z
pacjentek (tych rzeczywiście chorych) była przywódczynią grupy.
Częstując ją, bohaterka mówi do niej coś takiego: "ty tutaj rządzisz,
więc weź dwie".

- któregoś dnia dziewczyny urządzają sobie chyba jakieś zawody
sportowe i biegają po bieżni wokół budynku szpitala

Wszelkie wskazówki mile widziane.

Filmu nie widziałem, ale nie wiedzieć czemu na odtwórczynię głównej roli
pasuje mi Janda.

p. m.

Dnia 2015-12-13 23:38, obywatel Piotrek uprzejmie donosi:

Oba widziałem wiele lat temu w naszej TVP, oba produkcji najprawdopodobniej ZSRR albo czechosłowackiej (w ostateczności węgierskiej). Poniżej opisuję tyle, ile z nich pamiętam:

2. Film na kształt "Lotu nad kukułczym gniazdem", tylko że w wersji żeńskiej.

Przerwana lekcja muzyki?

Q
--
Słuchaj, jeśli to miałoby być extra, to musi być tak, bracie,
całkowicie, bracie, zaskakująco, finezyjne, rzutkie, zdawkowe
i najważniejsza sprawa, żeby nie było miałkie.
Żeby nie było miałkie i wtedy będzie extra.

Dnia 2015-12-14 17:48, obywatel Qrczak uprzejmie donosi:

Dnia 2015-12-13 23:38, obywatel Piotrek uprzejmie donosi:

Oba widziałem wiele lat temu w naszej TVP, oba produkcji
najprawdopodobniej ZSRR albo czechosłowackiej (w ostateczności
węgierskiej). Poniżej opisuję tyle, ile z nich pamiętam:

2. Film na kształt "Lotu nad kukułczym gniazdem", tylko że w wersji
żeńskiej.

Przerwana lekcja muzyki?

Ups... ona nie była sprzed żelaznej kurtyny, nie zauważyłam tego założenia.

Q
--
Słuchaj, jeśli to miałoby być extra, to musi być tak, bracie,
całkowicie, bracie, zaskakująco, finezyjne, rzutkie, zdawkowe
i najważniejsza sprawa, żeby nie było miałkie.
Żeby nie było miałkie i wtedy będzie extra.

W dniu poniedziałek, 14 grudnia 2015 21:36:29 UTC+1 użytkownik Qrczak napisał:

Dnia 2015-12-14 17:48, obywatel Qrczak uprzejmie donosi:
> Dnia 2015-12-13 23:38, obywatel Piotrek uprzejmie donosi:
>> Oba widziałem wiele lat temu w naszej TVP, oba produkcji
>> najprawdopodobniej ZSRR albo czechosłowackiej (w ostateczności
>> węgierskiej). Poniżej opisuję tyle, ile z nich pamiętam:
>>
>> 2. Film na kształt "Lotu nad kukułczym gniazdem", tylko że w wersji
>> żeńskiej.
>
> Przerwana lekcja muzyki?

Ups... ona nie była sprzed żelaznej kurtyny, nie zauważyłam tego założenia.

Po pierwsze: "Przerwana lekcja muzyki" to na pewno nie była, nie ten przedział czasu. Po drugie: jestem pewien, że oba filmy były zagraniczne. Nasza telewizja pokazywała je chyba w starych dobrych czasach tzw. "kina nocnego", na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Jestem przekonany, że oba widziałem przed 1995 rokiem. Prawdopodobnie było to coś zupełnie nieznanego i nigdy nie dowiem się co to było, ale nie tracę nadziei.