Ojciec Święty Benedykt XVI kontynuuje dzieło swojego wielkiego Poprzednika -
abyśmy wszyscy byli jedno!

W czasie noworocznego spotkania z wiernymi na modlitwie Anioł Pański
Benedykt XVI składając życzenia ponownie zawierzył światowy pokój
orędownictwu Bożej Rodzicielki Maryi oraz zapowiedział, że w październiku
uda się do Asyżu, by z przedstawicielami innych wspólnot chrześcijańskich
oraz tradycji religijnych, modlić się w intencji wolności wyznania
gwarantującej pokój.

Powodem papieskiej pielgrzymki do miasta św. Franciszka jest 25. rocznica
Światowego Dnia Modlitw o Pokój, jaki miał tam miejsce z inicjatywy Jana
Pawła II 27 października 1986 roku.
Wtedy to, 25 lat temu, narodził się fenomen społeczno-religijny nazwany
"duchem Asyżu", a sam Asyż stał się światową stolicą ekumenizmu, pokoju i
pojednania, miastem powszechnej modlitwy, symbolem szacunku dla całego
stworzenia oraz rozmaicie wyrażanych, transcendentnych potrzeb człowieka,
wielości kultur i dialogu. Bez polityki i ideologii zbudowano "czystą"
przestrzeń wokół człowieka i podzielonej ludzkości.

Po latach, Jan Paweł II wspominał*: "Jakżeż nie powrócić pamięcią do owego
pamiętnego 27 października 1986 roku, kiedy po raz pierwszy w historii
mężczyźni i kobiety różnych wyznań i religii razem ze mną udali się do tego
świętego miejsca, jakim jest Asyż, by błagać o dar pokoju dla całego świata.
Bardzo pragnąłem owego spotkania; pragnąłem aby w obliczu panujących w
świecie podziałów i niebezpieczeństwa wybuchu wojny, z serca wszystkich
wierzących popłynęło wspólne wołanie do Boga, który prowadzi człowieka
drogami pokoju. Dzień ten wpisał się na karty historii naszych czasów, a kto
brał w nim udział, tak jak niektórzy z obecnych teraz w Asyżu, do dziś
wspomina ze wzruszeniem to wydarzenie. Nie mogło ono pozostać tylko
epizodem. Spotkanie to zrodziło ogromną moc duchową: było niejako źródłem,
przy którym można się umocnić i które wyzwala nowe bodźce do budowania
pokoju. Dlatego pragnąłem, by <duch Asyżu> nie tylko nie zgasł, ale
przeciwnie, szerzył się w świecie, odnajdując w każdym miejscu nowych
świadków pokoju i dialogu."

I dodał Papież: "Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy pielgrzymów
pokoju, świadków powszechnej solidarności, potrafiących zapomnieć o własnym
interesie indywidualnym i grupowym, o własnym życiu. Nie może być pokoju we
wspólnym domu tego świata, jeśli chociaż jeden z narodów, nawet ten
najmniejszy, zostanie zapomniany czy wręcz wykluczony. Pragnę dodać odwagi
wszystkim, którzy w swej wędrówce przybyli do Asyżu. Uważam, że jest to
konieczne, niezbędne, zwłaszcza w świecie, w którym wydaje się, że bardzo
często przeważa egoizm jednostek i zbiorowości. Ten świat potrzebuje
mężczyzn i kobiet wrażliwych na wartości religijne, którzy będą pomagali
innym odnaleźć sens i chęć wędrowania razem. To jest 'duch Asyżu'."

W dniach 4-5 września 2006 roku celebrowano w Asyżu 20. rocznicę
Międzynarodowego Dnia Modlitwy o Pokój. 200 liderów religijnych, ponad 3
tys. gości z całego świata, 70 oficjalnych delegacji z różnych krajów znów
spotkało się w trosce o pokój na świecie. Ale, w czasie całego spotkania,
najważniejsi byli dwaj wielcy świadkowie wiary: Jan Paweł II i jego wielkie
dzieło oraz św. Franciszek i jego wyjątkowe miasto.

"Naszą uwagę zwraca zbieżność dwóch wielkich rocznic - napisał w specjalnym
liście** Benedykt XVI - 20. rocznica modlitwy o pokój, z inicjatywy Jana
Pawła II oraz 800. rocznica nawrócenia św. Franciszka. Wspomnienie wyborów
Franciszka stawia w nowym świetle czyn Jana Pawła II. Od słów skierowanych z
krzyża w San Damiano "Idź i napraw mój dom...", rozpoczęła się ludzka i
chrześcijańska przygoda Franciszka. W swoim wyborze radykalnego ubóstwa, w
pocałunku trędowatego wyraził swoją nową zdolność dostrzegania i miłości
Chrystusa w cierpiących braciach. To nadal fascynuje wielu ludzi naszych
czasów i czyni z tego miasta cel wędrówki niezliczonych pielgrzymów."

W Nowy Rok Ojciec Święty Benedykt XVI prosił o modlitwę w intencji tego
dzieła i tegorocznego październikowego spotkania w Asyżu.

o. Stanisław Jaromi OFMConv, Kraków

Za: www.franciszkanie.pl

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.