I mówie wam co nigdy nie lecieli, nie ma czego się bać ;)

Najgorszy moment jest na początku przy starcie kiedy pan pilot daje żaru i stromo wznosi się tak, że ludzie z przodu są wysoko jak w kinie (jak byście obejrzeli się przez ramię). Niewidzialna siła wciska łeb w fotel. Wszyscy myślą czy łożyska w silnikach wytrzymają takie obroty.

To jest moc silników nie jakaś tam popierdułka co ledwo miesza powietrze.

Potem pan pilot ujmuje żaru i wyrównuje. Gały wracają na miejsce w oczodołach. Potem chmury myk i Słońce świeci pilotom w oczy. Ziemi nie widać. Nie ma co patrzeć przez okno chyba że na skrzydło. Nie wiem czy wszyscy wiecie, że uszczelki na skrzydle są z jakiejś szmaty coś jak brezent, jak plandeka z TIRa.

Turbulencje. No cóż przyjemne nie są. Lewo prawo są gorsze niż góra dół. Dzieci rzygaja. Śmierdzi kwasem solnym.

W samolocie jest głośno. Szum powietrza. Nie wiem jak ludzie w słuchawkach coś słysza. Może mocno podkręcają volume niszcząc uszy.

Za to bachory słychać świetnie. Kanał lewy, kanał prawy.
Większe bachory biegają niestrudzenie. Kręcą wszystkimi możliwymi gałkami i pstrykają lampkami. Trzeba to wycierpieć. Nie ma rady. Lądowanie. Jakiś czas przed samolot pochyla się i zaczyna obniżanie. Stajemy się troszkę lżejsi. Pojawia się ziemia w oknach, lasy, pola, woda. Jeśli z jakiegoś powodu pan pilot zdecyduje się na odejście i ponowną próbę czasem robi to szybko ostrym zakrętem. Ziemia przewija się w oknach jak outdoorowa reklama przewijana. Dół wydaje się jednak tam gdzie podłoga samolotu.

Zapracowują silniczki. Bzy bzy. Stroszą się klapy. Uderzenie w pas nie jest tak mocne jakby się wydawało. Cebulaki biją brawo pilotowi.

Jeszcze chwila i jesteście na twardym gruncie. Jeszcze tylko gehenna kolejki do odprawy paszportowej i jesteście wolni.

Wasz globtrotuar

--
Piotrek

Let me see your war face.

W dniu 2017-06-17 o 22:30, PiteR pisze:

Nie wiem czy
wszyscy wiecie, że uszczelki na skrzydle są z jakiejś szmaty coś jak
brezent, jak plandeka z TIRa.

Może to system przeciwoblodzeniowy?

Robert