Słucham komentarzy ludzi zawiedzionych, którzy nie potrafią zrozumieć,
jak demokracja może nagradzać za bierność, za nieróbstwo czy wręcz
szkodzenie i niszczenie elementów państwowości (armia, polityka
historyczna, prestiż zagraniczny). Narzekania te biorą się jednak z
przeidealizowania demokracji, która nie działa tak jak opisuje to jej
definicja. Społeczeństwa nie interesuje za bardzo państwo i aspekty
jego działania ale jedynie "Chleb i igrzyska". Obu nie zabrakło pod
rządami PO nikomu. Podczas gdy media informują o upadku państw w
Europie, kryzysie euro, bezrobociu i protestach na ulicach
europejskich stolic, w Polsce nic złego się nie dzieje i to wystarczy
za całą analizę ekonomiczną. Igrzysk też nie brakuje od 6 lat. 90%
politycznej aktywności koncentruje się nie na reformach, zapewnieniu
bezpiecznej przyszłości ale na walce z rywalem politycznym, na jego
ośmieszaniu i poniżaniu, co w pełni zadawala głodne krwi
społeczeństwo. Jest zidentyfikowany wróg, zatem przyszłość kraju
zależy od tego jak mocno się mu dokopie.Najbardziej nośne hasło z
bilboardów zwycięskiej parti brzmiało "Unia da więcej". Nikogo
specjalnie nie raził ten żebraczy ton i uzależnianie przyszłości kraju
od datków zewnętrznych. Polacy zaufali PO, że pod ich rządami choćby
się nawet nic nie robiło, Bruksela sypnie kasą i na nic nikomu nie
braknie. Nikt nie stawia pytań moralnych, nikt nie stawia pytań
politycznych. Co będzie, gdy tego naszego "dobroczyńcy" zabraknie, gdy
Unia nie tylko nie da więcej, ale nie da nic?
Dziś Polaków to nie interesuje, kiedyś w przyszłości być może stawiać
będą szubienice, toczyć kolejne wojny z innym już wrogiem, który ich
oszukał, nie pomni na to, że sami oszukać się pozwolili, ba, o to
oszustwo wręcz się prosili.