[...]

Zdecydowanie odrzucam przypuszczenia, jakoby projekt likwidacji kopalń był forsowany na rzecz rodzimych oligarchów i miał zaspokoić ich oczekiwania.  Pośpiech i determinacja, z jaką rząd wykonuje to polecenie (zablokowanie informacji na forum parlamentu, odrzucenie konsultacji i superszybka ścieżka legislacyjna) wskazują nie tylko na zlekceważenie "głosu opozycji" i mocne poczucie bezkarności, ale sugerują, że chodzi o rozwiązania na znacznie wyższym poziomie powinności. Nawet ta grupa nie ryzykowałaby medialnej utraty wizerunku (w ramach tzw. pijaru) lub wybuchu niekontrolowanych wydarzeń, gdyby sprawa dotyczyła tylko kieszeni kilku rodzimych biznesmenów.    Nie ma wątpliwości, że kategoryczność działań jest uwarunkowana pozycją tych, którzy z likwidacji polskiego górnictwa mają osiągnąć największe korzyści. Pośpiech świadczy zaś, że  chodzi o natychmiastowe zablokowanie wydobycia polskiego węgla i trwałe zdestabilizowanie sytuacji na Śląsku.
Z jeden strony, mamy zatem priorytet interesów rosyjskich - czyli przyspieszenie odbioru coraz wyższych (i gorszej jakości) dostaw węgla (m.in.. ukradzionego przez terrorystów w Donbasie). Od kilku miesięcy dostawy te sukcesywnie rosną: w październiku było to 116 tys. ton, w listopadzie 160 tys. i w grudniu 164 tys. ton. Dzięki likwidacji polskich kopalń, będzie to tendencja stała i nieodwracalna. Zwiększenie rosyjskiego eksportu pozwoli podreperować upadający budżet Putina i - co najważniejsze, pogłębi nasze uzależnienie energetyczne od Rosji.
Z drugiej strony, mamy priorytet interesów niemieckich. Po pierwsze politycznych - w ramach których III RP przewidziano rolę "pasa transmisyjnego" (ja określam ją mianem "wycieraczki")  między Rosją a państwami UE.  Donald Tusk określił kiedyś tę "historyczną misję" jako zadanie "usuwania przeszkód stojących na drodze poprawy relacji rosyjsko-niemieckich". Dziś chodzi o działania polityczne i ekonomiczne, dzięki którym Rosja będzie mogła przywrócić poprawne relacje z krajami UE.
Po drugie - likwidacja polskich kopalń jest bezwzględnie pożądana dla gospodarki niemieckiej. Choć Niemcy wspierają dziś wydobycie (w 2013 kopalnie węgla kamiennego otrzymały 1,111 miliarda euro subwencji, w roku następnym 1,172 miliarda), to w roku 2018 nastąpi definitywne zakończenie i wygaszenie państwowych subwencji. Już za trzy lata skończą pracę ostatnie kopalnie spółki Deutsche Steinkohle, zaś przemysł wydobywczy zostanie przestawiony na pozyskiwanie węgla brunatnego i rozbudowę kopalni potasu, magnezu i rudy żelaza. Nietrudno zrozumieć, że gdyby polskie kopalnie przetrwały do tego czasu, pozycja naszego kraju byłaby zdecydowanie korzystna i pozwoliła zwiększyć konkurencyjność polskiego węgla.

[...]

http://bezdekretu.blogspot.com/2015/01/to-jest-moment-na-larum.html

"u2" <u_2@o2.pl> wrote in message news:6d944c23-54c6-47fb-bc0c-162ddd7f4bc0googlegroups.com...

Trzeba byc kompletnym ignorantem zeby nie zauwazyc jak Ukraina i panstwa ktore jada na ruskim gazie
az krzycza ze chca kupic go od nas oraz doslownie wolaja o wegiel. Pzecierz to idealna sytuacja do sprzedazy wegla
Ukraine dlatego gornikom zamyka sie usta.

"u2" <u_2@o2.pl> schrieb im Newsbeitrag news:6d944c23-54c6-47fb-bc0c-162ddd7f4bc0googlegroups.com...

[...]

Zdecydowanie odrzucam przypuszczenia, jakoby projekt likwidacji kopalń był forsowany na rzecz rodzimych oligarchów i miał zaspokoić ich oczekiwania.

Ja, ja, ja, wy żydki rodzime jesteście dobre...