(...)Dramat polityczny polsko-żydowski dal o sobie ostro znać w roku 1920, w czasie wojny polsko-sowieckiej.
Katyń, po dwudziestu latach, był tylko kontynuacja wcześniej rozpoczętych procesów.
Po stronie wroga elitę polityczna Armii Czerwonej stanowili bynajmniej nie Rosjanie, lecz Żydzi, z przyczyn, które warto byłoby przeanalizować, bardzo wrogo nastawieni do Polaków.
Otóż tak się składało, i dzisiaj jest podobnie, ze nie mieliśmy, i nie mamy za co kochać naszych żydowskich współobywateli.

W czasie wojny bolszewickiej, kiedy ważyły się losy państwa polskiego i naszej wolności, właśnie Żydzi jawnie popierając bolszewików, atakowali nas zacieklej niż otwarci wrogowie.
Żydowskie gazety w Ameryce, Niemczech, Czechosłowacji rozpowszechniają kłamliwe informacje o pogromach żydowskich urządzanym rzekomo przez armie polska.
Obciąża się nawet odpowiedzialnością za nie imiennie generała Hallera.
Co było bzdurą zdementowana od razu przez międzynarodową (czyli złożoną z Żydów) komisje.
A mimo to, jeszcze niedawno "Gazeta Wyborcza" pisała o generale Hallerze, jako pogromcy Żydów na Ukrainie.

Podobne zarzuty nie ominęły i Piłsudskiego, a przecież jego życzliwość dla Żydów musiała już być wtedy znana.
Amerykańskie pismo żydowskie "The big Stick" na przykład zamieszcza karykaturę Piłsudskiego przedstawiającą marszałka siedzącego za kierownica samochodu z napisem "państwo polskie", zaś polska dziewczyna w konfederatce wlewa do zbiornika paliwo z konewki opatrzonej napisem: "krew żydowska".

Mamy w roku 1920 na pewno do czynienia ze skoordynowanymi działaniami prasy Zachodniej przeciwko walczącej Polsce, i to zawdzięczamy z cala pewnością Żydom.
Zresztą, działania nie kończyły się na pisaniu.
W czasie gdy bolszewicy podchodzili do Warszawy, komuniści organizują w porcie gdańskim strajk dokerów, aby uniemożliwić rozładunek amunicji francuskiej przeznaczonej dla armii polskiej.
Nie trzeba dodawać, ze komuniści zarówno niemieccy, jak i gdańscy pozostawali pod przemożnym wpływem Żydów przewodzących światowemu ruchowi komunistycznemu.
Podobnie jak w Niemczech i Rosji, cale kierownictwo komunistycznych jaczejek pozostawało w rękach żydowskich.

Przenieśmy się na sowieckie zaplecze frontu, gdzie szaleje terror.
Bez kwestii, ważniejsze decyzje represyjne, jakie podczas tej wojny były podejmowane, musiały być podejmowane przez odpowiednio wysokie sztaby i zatwierdzane przez odpowiednio wysoko postawionych komisarzy politycznych, którymi byli w Czerwonej Armii niemal w stu procentach Żydzi.

Do takich ważniejszych decyzji na pewno należy decyzja o wymordowaniu przez "Czerezwyczajke" 3 tysięcy Polaków w Winnicy, zwłaszcza ziemiaństwa i inteligencji.
Toż to preludium Katynia.
A może nawet Katyń - Akt 1.
Nikt dzisiaj o tym nie mówi, nikt do tego nie sięga, a może należałoby po osiemdziesięciu paru latach dać choćby pośmiertną satysfakcje tym ludziom?

A na marginesie: oto jak nas wypierano z kresów, po stu pięćdziesięciu niemal latach zaborów, jeszcze żywioł polski dla naszego wschodniego sąsiada był zbyt silny i zbyt niebezpieczny, a jako taki w najwyższym stopniu niepożądany.
Żydzi, którzy wykazywali maksymalna służalczość wobec rusyfikatorów i tutaj przyłożyli swoje ręce.

Znana jest ogromna gorliwość czerwonych komisarzy z roku 1920 w tępieniu polskości.

Niech drobnym tego dowodem będą słowa, zaczerpnięte z rozkazu Rewolucyjno-Wojennej Rady XII Armii, nr. 87, wydanym 30 kwietnia 1920 roku w Kijowie:

(...) 5, Wioski, w których zauważono agitację przeciwko Radom, a zawłaszcza antysemicką, niszczyć, a winowajców rozstrzeliwać bez sądu i śledztwa;

6. osoby narodowości polskiej aresztować, o ile padnie na nie choć cień podejrzenia, i odprowadzić do osobnego oddziału XII armii, gdyby to zaś nie było możliwe - rozstrzeliwać.

(...) 8. Zważywszy, ze ludność żydowska wykazała wyjątkowy zapal komunistyczny, a także biorąc pod uwagę antysemityzm polskich band, dopomagać należy towarzyszom Żydom, a zawłaszcza podczas odwrotu.

(...)Latem 1920 roku na dorocznej konferencji syjonistycznej w Londynie, zapadły tajne uchwały rzucające światło na postępowanie bolszewickich komisarzy w tej wojnie, dysza one wprost nienawiścią do Polaków i tworzącego sie państwa polskiego.
Oto piec znamiennych zdań z jednej z uchwal:

"Akcja przeciwko Polsce ma być wszędzie przeprowadzana we wszystkich państwach Europy, Azji i Ameryki.
Użyć wszelkich wpływów - aby granice państwa polskiego były jak najszczuplejsze.
Utrudnić odbycie sie plebiscytu na Śląsku i ujściu Wisły do morza.
Wpływać na to, żeby Polskę złączyć z Niemcami, a rozbić jej przymierze z Francja.
Popierać i szerzyć w Polsce komunizm."
Stanisław Witkowski "Żydzi, przestańcie kłamać" Wydawnictwo OJCZYZNA Warszawa 1994
źródło  http://www.papurec.org/related/przestancie.html

Przestań SPAMOWAĆ tą grupę swoimi antyżydowskimi bredniami!

--

Zahir



Użytkownik "mkarwan" <mkarwan@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości news:i52eu5$3pr$1news.onet.pl...

(...)Dramat polityczny polsko-żydowski dal o sobie ostro znać w roku 1920, w czasie wojny polsko-sowieckiej.
Katyń, po dwudziestu latach, był tylko kontynuacja wcześniej rozpoczętych procesów.
Po stronie wroga elitę polityczna Armii Czerwonej stanowili bynajmniej nie Rosjanie, lecz Żydzi, z przyczyn, które warto byłoby przeanalizować, bardzo wrogo nastawieni do Polaków.
Otóż tak się składało, i dzisiaj jest podobnie, ze nie mieliśmy, i nie mamy za co kochać naszych żydowskich współobywateli.

W czasie wojny bolszewickiej, kiedy ważyły się losy państwa polskiego i naszej wolności, właśnie Żydzi jawnie popierając bolszewików, atakowali nas zacieklej niż otwarci wrogowie.
Żydowskie gazety w Ameryce, Niemczech, Czechosłowacji rozpowszechniają kłamliwe informacje o pogromach żydowskich urządzanym rzekomo przez armie polska.
Obciąża się nawet odpowiedzialnością za nie imiennie generała Hallera.
Co było bzdurą zdementowana od razu przez międzynarodową (czyli złożoną z Żydów) komisje.
A mimo to, jeszcze niedawno "Gazeta Wyborcza" pisała o generale Hallerze, jako pogromcy Żydów na Ukrainie.

Podobne zarzuty nie ominęły i Piłsudskiego, a przecież jego życzliwość dla Żydów musiała już być wtedy znana.
Amerykańskie pismo żydowskie "The big Stick" na przykład zamieszcza karykaturę Piłsudskiego przedstawiającą marszałka siedzącego za kierownica samochodu z napisem "państwo polskie", zaś polska dziewczyna w konfederatce wlewa do zbiornika paliwo z konewki opatrzonej napisem: "krew żydowska".

Mamy w roku 1920 na pewno do czynienia ze skoordynowanymi działaniami prasy Zachodniej przeciwko walczącej Polsce, i to zawdzięczamy z cala pewnością Żydom.
Zresztą, działania nie kończyły się na pisaniu.
W czasie gdy bolszewicy podchodzili do Warszawy, komuniści organizują w porcie gdańskim strajk dokerów, aby uniemożliwić rozładunek amunicji francuskiej przeznaczonej dla armii polskiej.
Nie trzeba dodawać, ze komuniści zarówno niemieccy, jak i gdańscy pozostawali pod przemożnym wpływem Żydów przewodzących światowemu ruchowi komunistycznemu.
Podobnie jak w Niemczech i Rosji, cale kierownictwo komunistycznych jaczejek pozostawało w rękach żydowskich.

Przenieśmy się na sowieckie zaplecze frontu, gdzie szaleje terror.
Bez kwestii, ważniejsze decyzje represyjne, jakie podczas tej wojny były podejmowane, musiały być podejmowane przez odpowiednio wysokie sztaby i zatwierdzane przez odpowiednio wysoko postawionych komisarzy politycznych, którymi byli w Czerwonej Armii niemal w stu procentach Żydzi.

Do takich ważniejszych decyzji na pewno należy decyzja o wymordowaniu przez "Czerezwyczajke" 3 tysięcy Polaków w Winnicy, zwłaszcza ziemiaństwa i inteligencji.
Toż to preludium Katynia.
A może nawet Katyń - Akt 1.
Nikt dzisiaj o tym nie mówi, nikt do tego nie sięga, a może należałoby po osiemdziesięciu paru latach dać choćby pośmiertną satysfakcje tym ludziom?

A na marginesie: oto jak nas wypierano z kresów, po stu pięćdziesięciu niemal latach zaborów, jeszcze żywioł polski dla naszego wschodniego sąsiada był zbyt silny i zbyt niebezpieczny, a jako taki w najwyższym stopniu niepożądany.
Żydzi, którzy wykazywali maksymalna służalczość wobec rusyfikatorów i tutaj przyłożyli swoje ręce.

Znana jest ogromna gorliwość czerwonych komisarzy z roku 1920 w tępieniu polskości.

Niech drobnym tego dowodem będą słowa, zaczerpnięte z rozkazu Rewolucyjno-Wojennej Rady XII Armii, nr. 87, wydanym 30 kwietnia 1920 roku w Kijowie:

(...) 5, Wioski, w których zauważono agitację przeciwko Radom, a zawłaszcza antysemicką, niszczyć, a winowajców rozstrzeliwać bez sądu i śledztwa;

6. osoby narodowości polskiej aresztować, o ile padnie na nie choć cień podejrzenia, i odprowadzić do osobnego oddziału XII armii, gdyby to zaś nie było możliwe - rozstrzeliwać.

(...) 8. Zważywszy, ze ludność żydowska wykazała wyjątkowy zapal komunistyczny, a także biorąc pod uwagę antysemityzm polskich band, dopomagać należy towarzyszom Żydom, a zawłaszcza podczas odwrotu.

(...)Latem 1920 roku na dorocznej konferencji syjonistycznej w Londynie, zapadły tajne uchwały rzucające światło na postępowanie bolszewickich komisarzy w tej wojnie, dysza one wprost nienawiścią do Polaków i tworzącego sie państwa polskiego.
Oto piec znamiennych zdań z jednej z uchwal:

"Akcja przeciwko Polsce ma być wszędzie przeprowadzana we wszystkich państwach Europy, Azji i Ameryki.
Użyć wszelkich wpływów - aby granice państwa polskiego były jak najszczuplejsze.
Utrudnić odbycie sie plebiscytu na Śląsku i ujściu Wisły do morza.
Wpływać na to, żeby Polskę złączyć z Niemcami, a rozbić jej przymierze z Francja.
Popierać i szerzyć w Polsce komunizm."
Stanisław Witkowski "Żydzi, przestańcie kłamać" Wydawnictwo OJCZYZNA Warszawa 1994
źródło  http://www.papurec.org/related/przestancie.html