(...)padły oskarżenia, że Polacy są współwinni Holokaustowi. Te rewelacje mają być wynikiem badań pani doktor - pracownicy naukowego Żydowskiego Instytutu Historycznego.
W związku z tym postawny pytanie: co zrobić z ŻIH?

Alina Cała prowadzi te badania z naszych podatków - w tabloidach napisalibyśmy "za nasze".
Każdy rozsądny chciałby, aby jego pieniądze (skoro już musi oddawać je państwu) były właściwie lokowane.
Jeśli wspierają badania naukowe, powinny służyć pogłębianiu naszej wiedzy.
Jeśli są to badania historyczne, powinny służyć w pierwszym rzędzie rozwojowi wiedzy o Polsce i Polakach.
Czyli - ogólnie rzecz ujmując - służyć Polsce i Polakom.
To chyba oczywiste, gdyż nie żyjemy w Niemczech, Rosji, Francji czy Izraelu. Żyjemy w Polsce.
(...)A co zrobić, jeśli taki nadrzędny cel nie jest realizowany?
Jeśli zamiarem badań nie jest zrozumienie naszych - na ogół trudnych - dziejów?
Jeśli zatem cel jest przeciwny?
Jeśli badania prowadzone są pod z góry założoną tezę?
Wiadomo przecież nie od dziś, że każdą - nawet najbardziej nikczemną teorię - można udowodnić, odpowiednio naginając fakty.
Jeśli, konkludując, celem jest oskarżanie Polaków o Holokaust, to jest to nic innego jak próba rewizji historii.
Powiedzmy wprost - opluwanie Polski i Polaków.
Czy wówczas powinniśmy takie badania finansować?
Czy musimy finansować badania dr Aliny Całej?

Pójdźmy dalej: badania pani doktor są aprobowane przez jej placówkę.
Skąd taki wniosek?
Nigdzie nie znalazłem choćby słowa krytyki ze strony innych pracowników ŻIH, czy - co najistotniejsze - przełożonych.
Dziennikarze dzwonili do Żydowskiego Instytutu Historycznego z prośbą o jakikolwiek komentarz do wywodów Aliny Całej.
Odpowiedź była zawsze podobna: nie teraz, nikogo nie ma, trwa sesja, pracownicy są w terenie.
No dobrze, przyjmijmy, że po pierwszym artykule w "Rzeczpospolitej" zastanawiano się, co zrobić z niesubordynowaną pracownicą.
Przesunąć na inny odcinek badań, urlopować, zakazać dalszych komentarzy, zwolnić?
Tymczasem po miesiącu pojawił się artykuł drugi.
Alina Cała była nadal była podpisana jako "pracownik naukowy Żydowskiego Instytutu Historycznego, specjalistka od dziejów antysemityzmu".
Dyrekcja ŻIH po prostu nabrała wody w usta.
Milczenie i bierność - taki zarzut stawia się Polakom wobec zbrodni Holokaustu.
Dodajmy - wszystkim Polakom.
 Zakłada to ni mniej, ni więcej, tylko akceptację dla tej zbrodni.
Wnioski idą ostatnio coraz dalej - milczenie i bierność równa się współudziałowi i współodpowiedzialności.
Stosując tę samą argumentację - milczenie i bierność wobec artykułów dr Całej jest równoznaczne z poparciem dla nich.
więcej w http://www.asme.pl/124671395160629.shtml

"mkarwan" <mkarwan@poczta.onet.pl> wrote in message
news:hedqtc$5b6$1atlantis.news.neostrada.pl...

Bezwzględnie - niech sobie Aszke_nazi prowadzą w zonie okupacyjnej I_sra_el.